ความอึดอัดที่เกิดขึ้นนั้น ราวกับกำลังจมดิ่งลงสู่ก้นสมุทร นางเอื้อมมือไขว่คว้ากลางอากาศเพื่อเอาชีวิตรอด ทว่าในห้วงสมุทรนั้นมืดมิดไร้แสงแห่งความหวัง ความหนาวเหน็บเย็นเยียบถึงแก่นกระดูกทำให้ร่างกายหนักอึ้งและค่อย ๆ จมลง จมดิ่งลงจนแทบขาดอากาศหายใจ
นางดิ้นรนด้วยความทรมานเมื่อไร้อากาศให้ไขว่คว้า ดิ้นรนจนเฮือกสุดท้ายก่อนจะถูกความมืดมิดนั้นกดดันจนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ทว่าก่อนที่ร่างของนางจะร่วงหล่นสู่ก้นสมุทร กลับมีบางสิ่งบางอย่างคว้ามือของนางเอาไว้ พร้อมกับเสียงร้องเรียกแทบขาดใจที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ
“ซีซี ซีซี! เจ้าได้ยินข้าหรือไม่ ซีซี!”
เฮือก!!!
ราวกับถูกฉุดขึ้นเหนือสระน้ำ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง รีบสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างคนดิ้นรนเอาชีวิตรอด นางหายใจเข้าลึกและปล่อยออกอย่างรุนแรงราวกับยืนยันว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ครั้นได้ยินเสียงร้องเรียกจึงกลอกตามองหาต้นเสียงนั้น ทว่าภาพตรงหน้ากลับเลือนรางเหลือเกิน แล
