เด็กในอุปการะของคุณชายซือ

       “กรี๊ดๆๆๆๆ คุณชายซือ............”            เสียงของสาวๆวัยมหาวิทยาลัย ร้องกรี๊ดดังขึ้นทันทีที่คุณชายซือมู่อัน ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลซือ เยื้องย่างเข้ามาภายในบริเวณมหาวิทยาลัยชื่อดัง           “พวกแกดูนั่นซิ ตัวจริงหล่อมากๆเลย” หญิงสาวคนหนึ่งในกลุ่มเอ่ยขึ้น           “นั่นสิ เคยเห็นแต่ในทีวี ไม่คิดว่าตัวจริงจะหล่อ เท่ห์ สมาร์ทขนาดนี้” หญิงสาวอีกคนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงและแววตาเพ้อฝัน สาวๆมองคุณชายตระกูลซือไปจนเขาลับสายตา           ร่างสูงโปร่งพร้อมด้วยสองบอดี้การ์ดร่างสูงใหญ่เดินตามกันเข้าไปที่ห้องอธิการบดีของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ซือมู่อัน เขาเป็นหนึ่งในผู้ให้การสนับสนุนนักศึกษาที่ขาดทุนทรัพย์ในการเรียนต่อ และวันนี้ที่เขาเข้ามาที่มหาลัยแห่งนี้ก็เพื่อเลือกนักศึกษาที่มีคุณสมบัติเหมาะสมกับทุนของเขา ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก..... เสียงเคาะประตูหน้าห้องอธิการบดีดังขึ้น           “เชิญครับ”            เสียงของชายวัยกลางคนตะโกนออกมา ประตูจึงถูกผลักเข้าไปโดยฝีมือของสองบอดี้การ์ดคู่ใจ ร่างสูงโปร่งเดินนำเข้าไป ก่อนที่อธิการบดีจะเอ่ยเชิญชวนให้เขานั่งลงที่โต๊ะรับแขก           “สวัสดีครับคุณชายซือ เชิญนั่งก่อนครับ”           ผู้อธิการบดีอู๋เจ๋อรีบออกมาต้อนรับชายหนุ่มผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้สนับสนุนที่มีเงินช่วยเหลือนักศึกษาที่ยากไร้ให้ได้เรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้มานานหลายปีแล้ว ตั้งแต่ที่ชายหนุ่มตรงหน้าเริ่มรับสืบทอดกิจการงานต่างๆของตระกูลซือเลยก็ว่าได้            “ขอดูรายชื่อของนักศึกษาที่จะได้รับทุนในปีนี้หน่อยได้ไหมครับ” เสียงเข้มติดเย็นชาดังออกมาจากริมฝีปากสีกุหลาบ อธิการบดีไม่อิดออดเมื่อรู้เหตุผลถึงการมาพบกันของเขา จึงรีบลุกไปหยิบประวัติของนักศึกษาใหม่ที่ได้รับทุนของเขาเข้ามา           “นักศึกษาพวกนี้ทางเราให้สอบคัดเลือกเข้ามาครับ ส่วนมากจะเป็นเด็กเรียนดีแต่ฐานะทางบ้านยากจน” อธิการบดีอู๋เจ๋ออธิบายขณะที่วางแฟ้มประวัติของนักศึกษาจำนวนสามคน ซึ่งเป็นชายสองหญิงหนึ่ง มือหนายื่นไปหยิบประวัติของนักศึกษามาเปิดดูทีละคน จนมาสะดุดที่นักศึกษาหญิงที่มีนามว่า           ‘หลิวถิงถิง’ ใบหน้าหวานดวงตากลมโต ปากบางอมชมพู ช่างดึงดูดใจเขายิ่งนัก หัวใจของผู้ชายเย็นชาที่ได้ฉายาว่าไร้หัวใจเริ่มทำงานหนักเป็นครั้งแรก เขาเปิดเข้าไปอ่านประวัติของเธออย่างช้าๆ                    หลิว ถิงถิง มาจากครอบครัวที่มีฐานะยากจน ทำงานส่งเสียตนเองมาตั้งแต่อายุสิบสองปี มีผลการเรียนดีมาตลอด และผลสอบก็เป็นอันดับหนึ่งของเมืองแอลด้วยซ้ำ มีพี่น้องร่วมมารดาหนึ่งคนเป็นพี่ชายชื่อ หลิว ตงตงและมีน้องสาวต่างมารดาอีกหนึ่งคนชื่อ หลิว ซือเยว่ ที่มีอายุห่างกันเพียงสองปี ถิงถิง เป็นเด็กที่มีความพยายามและมุ่งมั่นมาตั้งแต่เด็ก เพราะความที่ตนเองด้อยกว่าใครจึงต้องพยายามตั้งใจเรียนให้เก่ง เพื่อไม่ให้เป็นคนที่ถูกลืม เพราะบิดานั้นดูจะให้ความสำคัญกับแม่เลี้ยงและน้องสาวคนใหม่มากกว่าบุตรสาวคนที่สองเช่นเธอ          ใบหน้าหล่อเหลาที่มีดวงตาคมกริบ จมูกโด่งสันเป็นคมรับด้วยปากบาง ทำให้คุณชายซือนั้นเป็นที่สนใจของสาวๆทั่วทั้งเมืองแอล แต่หากไม่มีใครเลยที่จะได้หัวใจของผู้ชายเย็นชาคนนี้ไป          “ต้าฉิน นายไปสืบประวัติของแม่สาวน้อยคนนี้ให้ฉันที ขอแบบด่วนที่สุด”          ซือมู่อันสั่งบอดี้การ์ดที่ถือว่าเป็นมือขวาของเขา ต้าฉินรับประวัติคร่าวๆของสาวน้อยที่เจ้านายสนใจมาถือไว้ในมือ ก่อนที่จะโค้งศีรษะและเดินจากไปทำหน้าที่ของตนทันที          หลังจากกลับมาจากมหาวิทยาลัย คุณชายซือมูอันก็เอาแต่อ่านประวัติของหลิว ถิงถิงอย่างสนอกสนใจจนสองบอดี้การ์ดได้แต่งุนงง เพราะคุณชายซือของพวกเขาไม่เคยที่จะสนใจในตัวของผู้หญิงคนไหนจนต้องถึงขั้นให้สืบประวัติมาก่อน ดูท่าสาวน้อยคนนี้จะรอดพ้นจากเงื้อมมือของเจ้านายของพวกเขายากซะแล้ว         "สืบได้แล้วครับ”          ต้าฉินรายงานเจ้านายหนุ่มของตน เขาทำงานอย่างรวดเร็วเพราะตนเองนั้นมีสายสืบอยู่ทั่วเมืองแอล ทำให้ง่ายต่อการที่จะหาประวัติคนคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ที่เมืองแห่งนี้ ซือมู่อันเงยหน้ามองบอดี้การ์ดหนุ่มซึ่งเป็นมือขวาของตนก่อนที่จะเอ่ยชื่นชมออกมา          “เยี่ยมต้าฉิน นายไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลยสักครั้ง เดี๋ยวกลางปีฉันจะเพิ่มโบนัสให้” ต้าฉินยิ้มกว้างขึ้นมาทันทีที่ได้ยินแบบนั้น         “ขอบคุณครับคุณชายซือ”            พอได้ประวัติที่เรียกได้ว่าละเอียดที่สุด มือหนาของชายหนุ่มก็เปิดออกและอ่านมันอย่างใจเย็น ก่อนที่จะยกยิ้มออกมาอย่างพอใจ         ‘หลิวตงตง ฮึๆ เป็นพี่ชายของแม่สาวน้อยคนนี้หรอกหรอเนี่ย’         “จางหลง ฉันอยากดูประวัติหนี้ของตระกูลหลิว ขอด่วนนะจางหลง” ซือมู่อันสั่งบอดี้การ์ดมือซ้ายของตนทันที         “ได้ครับคุณชายซือ” จางหลงรับคำสั่งก่อนที่จะออกจากห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มไป           ผ่านไปไม่นานบอดี้การ์ดหนุ่มที่เป็นมือซ้ายก็กลับเข้ามารายงานเจ้านายหนุ่ม เขายังงงกับเจ้านายหนุ่มอยู่ไม่น้อย ว่าเหตุใดถึงสนใจเรื่องของตระกูลหลิวนัก ทั้งๆที่อีกฝ่ายนั้นแทบจะเทียบอะไรไม่ติดกับตระกูลซือเลย เรียกได้ว่าตระกูลซืออยู่บนฟ้า ตระกูลหลิวอยู่ใต้ดินก็ว่าได้           “นี่คือประวัติหนี้ของตระกูลหลิวครับ”           จางหลงยื่นซองเอกสารให้กับผู้เป็นนาย มือหนายื่นไปรับมาก่อนที่จะเปิดมันออกมาอ่านอย่างใจเย็น มุมปากหนายกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ          “หึๆ ฉันล่ะสงสารแม่สาวน้อยคนนี้จริงๆที่เกิดมาในตระกูลนี้” ซือมู่อันแสยะยิ้มก่อนที่จะพูดออกมาเบาๆแต่เยือกเย็น          “ครับ ผมก็ว่าอย่างนั้น เธอเป็นคนขยันมากเลยนะครับ จากประวัติที่ต้าฉินไปสืบมา เธอเป็นคนที่หนักเอาเบาสู้ ไม่เกี่ยงงานใช้ได้เลยทีเดียวครับ”          จางหลงเอ่ยขึ้นตามสิ่งที่รับรู้มา เขาอดที่จะทึ่งในตัวของเด็กสาววัยเพียงสิบแปดปีไม่ได้ เธอต้องแบกรับภาระส่วนหนึ่งของครอบครัวเพราะมีบิดาไม่เอาไหน กับพี่ชายจอมเสเพล ที่เอาแต่สร้างหนี้ไม่ช่วยทำงาน ยิ่งน้องสาวที่มีอายุเพียงสิบหกปี ยิ่งทำตัวราวกับเป็นคุณหนูของบ้าน ทั้งๆที่ตระกูลหลิวนั้นล่มจมมานานแล้ว ตั้งแต่ที่บิดาของเธอนั้นเข้าบริหารงานของตระกูล ด้วยที่เป็นคนที่ไม่เอาไหนมาตั้งแต่ยังไม่เป็นหนุ่ม พอสมบัติของตระกูลตกมาเป็นของตน เขาก็ผลาญมันหมดลงไปอย่างรวดเร็วหลังจากแต่งงานใหม่กับหยินเยว่ ภรรยาคนที่สอง            ซือมู่อันอ่านประวัติของสาวน้อยที่เขาสนใจอยู่สักพักก่อนที่จะให้จางหลง บอดี้การ์ดมือซ้ายต่อสายไปบอกอธิการบดีของมหาวิทยาลัยว่าเขาจะขอรับหลิว ถิงถิงให้เป็นเด็กในอุปการะของตน เขาจะส่งเสียเธอให้ได้เรียนไปจนจบปริญญาตรี ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเขาจะเป็นผู้ดูแลทั้งหมด คำสั่งของคุณชายซือทำให้สองบอดี้การ์ดและอธิการบดีของมหาวิทยาลัยอดที่จะแปลกใจไม่ได้ แต่ก็หาได้มีใครถามอะไรออกไปเช่นกัน เพราะผลการตัดสินใจของคุณชายซือถือเป็นที่สุด                   “ดีใจด้วยนะถิงถิง” เสียงแสดงความยินดีดังมาจาก จ้าวซือซือ เพื่อนสนิทที่มีฐานะต่างจากหลิว ถิงถิง จนคนรอบข้างไม่อยากที่จะเชื่อว่าทั้งสองคนจะคบกันได้           “อืม เราก็ดีใจมากเลยที่จะได้เรียนต่อในมหาวิทยาลัยเดียวกันกับเธอซือซือ”           เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้ทราบผลการคัดเลือกจากทางมหาวิทยาลัยว่าเธอจะได้เป็นเด็กทุนของตระกูลซือ และแน่นอนว่าข่าวนี้ทำให้สาวๆหลายๆคนอิจฉาเธอที่เป็นผู้ถูกเลือกให้เป็นเด็กในอุปการะของคุณชายซือ          “ได้ข่าวว่าคุณชายซือเป็นผู้คัดเลือกด้วยตัวเองเลยนะถิงถิง ฉันล่ะอยากที่จะเห็นคุณชายซือตัวเป็นๆจัง วันก่อนที่เขามาที่มหาวิทยาลัยแอล รุ่นพี่บอกว่าเขาหล่อมาก สูง เท่ห์”          จ้าวซือซือพูดขึ้นด้วยแววตาเพ้อฝัน แน่นอนล่ะในเมืองแอลใครบ้างที่จะไม่รู้จักคุณชายซือ ทายาทคนเดียวของตระกูลซือที่ติดอันดับความร่ำรวยอันดับหนึ่งของเมือง ไม่ว่าจะกิจการร้านอาหาร โรงแรม หรือแม้กระทั่งโรงงานอุตสาหกรรมก็เป็นของตระกูลซือ หลิว ถิงถิงมองใบหน้าสวยเฉี่ยวของเพื่อนก่อนที่จะขำออกมา เพื่อนสาวของเธอก็เป็นอีกคนที่หลงใหลได้ปลื้มคุณชายซือ