Hi, Darling 12
พี่กริชเงียบไปเลยหลังจากที่เราคุยเรื่องนั้นกัน เงียบแบบคิดอะไรกับตัวเองไม่ใช่เงียบเพราะโกรธฉัน ฉันเองรู้สึกแบบนั้น เมื่อมาถึงบ้านเพราะฝนที่ตกมาตลอดทางเริ่มเทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก โรงจอดรถตั้งอยู่ห่างจากบ้านเล็กน้อยเราจึงต้องจอดที่นี่แล้วเดินไปยังตัวบ้านแต่เพราะฝนที่ตกลงมาทำให้เราทั้งสองต้องเบียดกันอยู่ในร่มเดินเข้าไปยังตัวบ้านที่มีแม่หมี่ยืนรออยู่พร้อมกับรอยยิ้ม ด้านหลังเป็นลุงคงที่มองมาอย่างลำบากใจ
“เดี๋ยวพี่ไปเอากระเป๋าก่อน” พี่กริชบอกกับฉันเสียงเบาเมื่อส่งฉันเข้ามายืนที่หน้าบ้านและพ้นสายฝนที่เทลงมาสำเร็จ พี่กริชกางร่มเดินกลับไปยังรถไม่นานก็กลับมาพร้อมกระเป๋าสองใบและถุงขนมในมือ
“แม่สวัสดีค่ะ คุณลุงสวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง ท่านทั้งสองต่างรับไหว้ด้วยสีหน้าที่ต่างกันออกไปหนึ่งคนดูดีใจ ส่วนอีกคนคล้ายตกใจไม่รู้ว่าท่านเป็นอะไรนะ แต่แม่หมี่นี่ดีใจแน่ ๆ
“สวัสดีจ๊ะ
