ฮ่องเต้มองสตรีตรงหน้าราวกับจะกลืนกินนางลงท้องแต่ก็จำต้องสลัดไล่ความคิดเหล่านั้นออกเพื่อเตือนตนเองไม่ให้หลงใหลนางมากเกินไป
พบกับน้ำขิงเพียงไม่กี่ชั่วยามเหตุใดถึงมีความต้องการมากมายถึงเพียงนี้ นางไปสรรหาพิษนี้มาจากที่ใดกันพระองค์ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อนไม่ว่ากับสตรีใด เพราะทุกครั้งกว่าจะร่วมหลับนอนกับนางสนมได้ก็ปลุกเร้าร่วมกับใช้ธูปปลุกกำหนัดอยู่นาน แต่กับน้ำขิงแค่สบตาความต้องการก็พลุ่งพล่านไปทั่วร่าง
“คิดว่าข้าจะทำตามคำสั่งเจ้าอย่างนั้นเหรอ อื้อ”
ฝ่าบาทตรัสได้ไม่กี่คำก็ต้องหลุดเสียงครางออกมาเมื่อน้ำขิงประทับริมฝีปากจิ้มลิ้มแสนอ่อนนุ่มลงไปที่หน้าท้องของพระองค์พร้อมทั้งใช้ลิ้นน้อย ๆ ลากปลายลิ้นเลียไปเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ไล้ต่ำลงไปด้านล่างที่แข็งขึงอวดความยาว น้ำขิงมองแล้วรู้สึกพอใจในตาเป็นประกาย
“อย่าทรงฝืนร่างกายสิเพคะ พิษยังไม่ถูกรีดเลย”
น้ำขิงแสร้งกล่าวออกไปอย่างนั้นเพื่อแกล้งคนตัวโตก
