บทที่ 18.2 ยั่วเองไม่ใช่เหรอ
23:49 น.
“ขอเงินหน่อยได้ไหมคะ น้องจะเข้าเซเว่น พอดีเงินน้องที่พกมาเอาไปเลี้ยงเหล้าเพื่อนหมดแล้วอะ ”
หาเรื่องคุยด้วยอะแหละ ก็คนข้างๆนั่งเงียบมานานแล้ว พี่เขาไม่พูดจริงๆแต่ก็ล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมาแล้วยื่นธนาบัตรใบสีม่วงมาให้
ฉันก็รับมาอย่างสองจิตสองใจเพราะมันเยอะไป ก็เคยคิดว่าพอแต่งงานกันแล้ว เงินใครเงินมันเหมือนเดิม แยกคนละกระเป๋าไปเลย ไม่มีแบบเงินเดือนผัวต้องอยู่ที่เมียหรอก สำหรับฉันอยากให้อิสระ อยากใช้ชีวิตเหมือนเพื่อน เพื่อนที่รู้ใจกัน เพื่อนที่คอยรับฟังปัญหา เพื่อนที่ช่วยเหลือกันและกัน ไม่อยากเจ้ากี้เจ้าการจนเกินไป
“แค่ยี่สิบบาทพอ มีไหมคะ” สุดท้ายก็ยื่นกลับไปให้
“รีบๆ ลงไป พี่ง่วงแล้ว” พี่เขาก็ผลักมือเรียวที่ถือธนาบัตรใบสีม่วงกลับมา
“พี่จะเอาอะไรไหม” เผื่อพี่เขาต้องการอย่างอื่นด้วย จะซื้อทีเดียวเลย
“…” คำตอบที่ได้กลับมาไร้เสียง แต่ส่ายหัวตอบกลับเ
