@คลินิกเพื่อนสัตว์ “แกอาจารย์หมอเดินจูงมือสาวที่ไหนมานะตายแล้วฉันไม่เคยเห็นเขาพาผู้หญิงมาที่นี่สักครั้ง” “นั่นนะสิ…โถ่ว!!..อาจารย์หมอของฉันนี่ฉันต้องเสียอาจารย์หมอไปให้ผู้หญิงคนนั้นจริงๆใช่มั๊ย?” “เหอะ!!..แกดูหน้าดูหุ่นคุณผู้หญิงคนนั้นสิสวยสว่างออร่าพุ่งอย่างกับเจ้าหญิงไม่แปลกที่อาจารย์หมอจะเลือก” “งื้อ!!!..ฉันก็รักของฉันมานานอุตส่าห์แอบรักแอบปลื้มหวังว่าสักวันเขาจะมองมาที่ฉันบ้าง” “ขุนพระดูหน้าอาจารย์หมอสิยิ้มแฉ่งขนาดนี้เป็นบุญตาของฉันที่ได้เห็นรอยยิ้มนั่นสงสัยคนนี้จะของจริง” “ชูวว!!!…มาแล้วๆเบาๆ” สองพนักงานผู้ช่วยประจำคลินิกเม้าส์มอยเมื่อเห็นหมอฆินและน้ำชาเดินจูงมือกันเข้ามาในคลินิก หมอฆินนั้นยิ้มหน้าบานเป็นภาพที่หาดูได้ยากมากๆสำหรับพนักงานอย่างพวกเธอ “ทุกคนนี่คุณน้ำชาเธอเป็นแขกคนพิเศษของหมอวันหลังเธอจะมาที่นี่บ่อยๆ อ่อ!!..เธอกำลังจะเปิดร้านกาแฟตรงข้ามคลินิก” “สวัสดีค่ะคุณน้ำช