ผมหายแล้ว...1 nc+++

542 Words

เมื่อจัดการกับสิ่งขวางกั้นฝั่งหญิงสาวได้แล้ว เขาก็หันมาจัดการสิ่งที่ขวางกั้นของเขา จนมันไม่เหลือสักชิ้น ทำให้ร่างทั้งสองร่างกำลังเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้ากันและกัน ก่อนที่ร่างสูงจะจับร่างบางหมุนลงไปนอนใต้ร่างของเขา “อย่าดูถูกคนพิการอย่างผมนะ คืนนี้คุณได้ครางทั่งคืนแน่ๆ” บดินทร์เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ความเมาทำให้เขาต้องการในตัวหญิงสาวอย่างไม่สามารถหักห้ามความปรารถนาได้ “ไม่จริงหรอกน่า” นาถนารีเอ่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อ ทั้งที่ความใหญ่โตของเขาพองคับแน่นอยู่ทั่วส่วนล่างของเขาจนเธอสัมผัสมันได้ “งั้นก็มาพิสูจน์กันว่าผมจะใช้งานได้อย่างที่โม้ไว้มั้ย” บดินทร์ยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ เพราะต้องการพิสูจน์หลายๆ อย่างทำให้เขาไม่ยอมบอกใครว่าเขาหายดีเกือบร้อยเปอร์เซ็นแล้ว แต่เพราะความต้องการที่เกิดขึ้นเพราะความใกล้ชิด มันทำให้เขาต้องยอมเปิดเผยความจริงให้หญิงสาวรู้ มันอาจจะดูเร็วเกินไป แต่ถ้าให้เขาหักห้ามความปร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD