การต้องอยู่ที่ไร่อุ่นรักนั้นทำให้นาถนารีต้องปรับตัวมากเหมือนกัน แต่มันก็คุ้มที่เธอตื่นมาทุกเช้าแล้วได้รับอากาศบริสุทธิ์ และสูดหายใจได้เต็มปอด คืนแรกของการนอนที่นี่มันทำให้หญิงสาวเกร็งและหวาดหวั่น เพราะเธอไม่เคยนอนร่วมเตียงกับชายใด แต่ทว่าเขาก็ใช้ชีวิตปกติเสียจนทำให้หญิงสาวค่อยๆ คลายความหวาดหวั่นลง และก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
เป็นโชคดีที่บดินทร์ยังไม่เร่งเร้าให้เธอต้องทำภารกิจส่วนตัวต่างๆ ของเขา นั่นทำให้เธอโล่งใจเล็กน้อย แต่ก็สุดท้ายแล้ว ไม่วันใดวันหนึ่งเธอก็ต้องทำอยู่ดี ความสับสนมันเกาะกินอยู่ทั้งใจของหญิงสาว ความสงสารและความเบื่อหน่ายกับหลายๆ เรื่องในชีวิต สั่งให้เธอทำต่อ นั่นจึงทำให้หญิงสาวเริ่มที่จะศึกษานิสัยใจคอของเขา เพื่อการอยู่ร่วมกันของคนทั้งคู่
“ตื่นแล้วเหรอคะ มาค่ะ เดี๋ยวฉันพาเข้าห้องน้ำ” นาถนารีมองร่างสูงที่ลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากที่เธอลอบมองใบหน้าคมยามอยู่ในนิทรามาพักใหญ่
“อืม” ร่างสูงขยับตัวเล็กน้อย ก่อนที่จะเคลื่อนตัวไปนั่งวีลแชร์ไฟฟ้าที่นาถนารีนำมาจอดเทียบรอข้างเขา ก่อนที่เขาจะเคลื่อนตัวลงไปบนวีลแชร์อย่างคล่องแคล่ว
“ไปค่ะ” นาถนารีพาเขาเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะออกมารอข้างนอกให้เขาจัดการธุระส่วนตัว เช้าขนาดนี้หวังว่าเขาคงไม่เรียกเธอไปอาบน้ำให้หรอกนะ อุตส่าห์รอดมาแล้วเมื่อวาน ขอให้วันนี้รอดอีกวันเถอะ
“มาอาบน้ำให้ผมหน่อย” เสียงของบดินทร์ทำให้หญิงสาวต้องถอนหายใจออกเมาเฮือกใหญ่ๆ
“ในที่สุดก็หนีไม่พ้นจริงๆ” นาถนารีบ่นอุบอิบ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องน้ำซึ่งเธอไม่ได้ล็อคประตูตั้งแต่แรก
เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามา เธอก็มองไปที่ร่างของเขา ปรากฏว่าตอนนี้ร่างสูงไม่มีสิ่งใดห่อหุ้ม เขาลงไปอยู่ในอ่างอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เรือนร่างของชายหนุ่มอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ มันชวนให้หญิงสาวมองไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว คำว่าสมบูรณ์แบบยังน้อยไปสำหรับผู้ชายคนนี้ โชคชะตาช่างเล่นตลกกับเขาเสียจริง เธอได้แต่ภาวนาให้โชคชะตาใจดีกับเขาบ้าง เขาจะได้กลับมาเดินได้อีกครั้ง
“ยืนมองผมเนี่ยคิดไรอยู่ คิดจะหื่นก็เอาไว้ก่อนนะ ยังทำไม่ได้หรอก” เสียงของเขาทำให้เธอหลุดออกมาจากภวังค์ และเธอก็ต้องหน้าแดงออกมาด้วยความเขินอาย เมื่อตั้งสติและรับรู้ได้ว่าเขาเอ่ยอะไรออกมา