การเดินทางใหม่ๆ...2

593 Words
“ไปทำงานต่อเถอะ” และก็เป็นบดินทร์ที่ตัดบทและบอกให้ทั้งสองไปทำงาน เขาต้องการที่จะคุยกับหญิงสาวเป็นการส่วนตัว “ค่ะนาย” ทั้งสองคนตอบรับออกมาเกือบจะพร้อมๆ กัน ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องรับแขก ทิ้งเขาและเธอไว้เพียงสองคน เมื่อทั้งสองคนออกไป ความเงียบก็บังเกิดขึ้นอีกครั้ง ร่างสูงมองมาที่ร่างบางอย่างประเมินท่าที นาถนารีรู้สึกอึดใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เพราะสายตาของเขาที่มองมาที่เธอ มันทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวอย่างแปลกๆ “คุณต้องอยู่ที่นี่และดูแลผม เพราะผมไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้” บดินทร์เอ่ยช้าๆ “แน่นอนอยู่แล้วค่ะ” นาถนารีตอบกลับทันที “รู้อยู่แล้วน่ะ รู้เหรอว่าต้องทำอะไรบ้าง” บดินทร์เอ่ยถามด้วยความหมั่นเขี้ยว ดูท่าแล้วแม่คุณจะรู้ทุกเรื่องจริงๆ “ก็ดูแลทุกอย่างให้คุณ” นาถนารีเถียงข้างๆ คูๆ ออกมา เรียกรอยยิ้มจากคนที่หมดหวังในชีวิตอย่างบดินทร์ได้อย่างง่ายดาย “รวมถึงพาอาบน้ำด้วยนะ” เพราะอยากแกล้งเธอที่มั่นใจเหลือล้น ทำให้ชายหนุ่มเอ่ยออกไปเช่นนั้น เพราะเอาเข้าจริงแล้ว เขาสามารถอาบน้ำและช่วยเหลือตนเองได้เบื้องต้น เขาไม่ได้เป็นอัมพาตจนไม่มีโอกาสหาย แต่ข่าวที่เขาปล่อยออกไป เขาก็แค่ต้องการสกรีนคนที่ไม่จริงใจออกไปจากชีวิตของเขาเท่านั้น และเขาก็รู้ดีว่าอีกไม่นานเขาจะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ “ไม่ไหวมั้งคุณ ฉันพาไปส่งแต่ไม่อาบน้ำให้ได้มั้ย” หญิงสาวรีบต่อรองทันที ต่อให้เธอกล้าแค่ไหน แต่การอาบน้ำให้ชายที่ชื่อว่าเป็นสามีของตนเอง ทั้งที่ตนเองยังบริสุทธิ์อยู่ มันก็กระดากเหมือนกันนะ แม้จะรู้ว่าเขาทำอะไรเธอไม่ได้ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะทำขนาดนั้น “อะไรกัน แค่นี้ก็ป๊อดแล้วเหรอ เห็นวันนั้นเก่งจัง นั่นการแสดงสินะ” บดินทร์ทำท่าทางดูถูกหญิงสาวชัดเจน “อาบก็อาบสิ แค่อาบน้ำเอง” เมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของเขา คนที่รักศักดิ์ศรียิ่งชีพ ไม่มีทางที่จะยอมให้ใครมาตำหนิตนเองเอาง่ายๆ หรอก “ก็ดี ก็แค่อาบน้ำ ไม่เห็นจะมีอะไรเลย” บดินดร์เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะผิวปากออกมาอย่างอารมณ์ดีที่ได้ยั่วหญิงสาว “แล้วอย่างอื่นล่ะคะ” เมื่อเห็นเขาเล่นไม่เลิก หญิงสาวเลยจำเป็นต้องเปลี่ยนเรื่องไป “นอนห้องเดียวกันกับผม แล้วก็คอยเป็นหมอนข้างส่วนตัวที่ดิ้นได้” คำพูดแต่ละอย่างของบดินทร์มันทำให้หญิงสาวทำใจลำบากมาก แม้ว่าจะเตรียมใจมาแล้วก็ตาม แต่พอต้องเผชิญกับเหตุการ์จริง เธอก็อดหวั่นใจไม่ได้เลยสักนิด “แล้วมีอย่างอื่นอีกมั้ยคะ” เมื่อทำใจได้แล้วหญิงสาวก็เป็นฝ่ายเอ่ยถามออกไป “ไม่ล่ะ หลักๆ ก็มีแค่นี้แหล่ะ ทำให้ได้แล้วกัน” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างดูแคลน เขาก็จะรอดูเหมือนกันว่าเธอจะทำได้แค่ไหน ส่วนหญิงสาวนั้นก็สู้กลับ เธอต้องอยู่ที่นี่ให้ได้ อยู่เพื่อเรียนรู้ชีวิตคู่ และผลประโยชน์ที่ตามมามันก็ดีไม่น้อย นั่นก็คือเงินค่าเลี้ยงดูที่เธอจะได้จากเขา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD