Lumipas ang ilang araw at nakisuyo si Ely na dito muna makitulog sa amin. Sobrang awang-awa ako sa kaniya dahil pinalayas siya ng kaniyang pamilya. Wala siyang matutuloyan at kahit na gustohin ko man na m dito na lang muna siya ay hindi pa rin pwede dahil ayaw ni mama. Naglasing na nga 'yon at pinagsalitaan ng kung ano-ano si Ely.
"Hindi ba talaga diyan pwede sa inyo?" Tanong ko kay Vina.
"I really cannot go outside. Oh, wait— here she is. Nasa gate na siya," sabi ni Vina sa video call. Pinapanuod niya 'yong CCTV ngayon.
Pagkatapos ko kasi ihatid si Ely ay tinawagan ko kaagad si Vina na diyan makituloy muna sa kanila. Pero hindi rin sure si Vina dahil pareho naman kaming lahat na strict at parents. Pinagkaiba lang dito ay 'yong estado ng buhay namin. Mahirap oo, pero gano'n talaga 'e.
