Ilang araw na simula nang may nagpapadala sa akin ng pagkain at maintenance na gamot ni Terah, at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung sino. Hindi ko naman ma text o matawagan ang numero dahil nga nawala rin phone ko.
Ngayong araw na rin ang lalabas si Terah, and guess what? We didn't pay any single penny. I don't have freaking idea who is the person behind all of this.
At kung sino man 'yan, sobrang laking pasasalamat ko na dumating siya sa buhay ko.
"Ate bakit gano'n? Hindi man lang nakadalaw si mama."
Sumakay na lang kami ng taxi dahil andami naming dinadala, saka mas mabuti na rin ito sa kalagayan ni Terah, para hindi siya ma suffocate sa crowd. Kakagaling niya pa naman sa hospital.
Naalala ko rin si mama, wala rin araw na hindi ko siya pinupuntahan at dinadalhan ng pa
