วันนี้เป่ยลู่ไม่ได้ออกไปขายอาหารกับเสี่ยวถิง เพราะเธอมีธุระอื่นที่ต้องจัดการนั่นคือเรื่องของน้องชาย
ปีนี้เขาอายุ 13 แล้ว และกำลังจะเข้าเรียนต่อมัธยมต้นในเมือง เธอจึงต้องกลับบ้านไปพูดคุยกับพ่อแม่ว่าจะให้น้องชายมาอยู่ด้วย และเธอจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายของน้องชายเอง เพาะพ่อกับแม่นั้นไม่มีรายได้มากนัก
เป่ยลู่จ้างรถสามล้อที่เริ่มให้บริการรับจ้างในเมืองมาส่งที่หมู่บ้านในตอนเช้า หลังจากที่เธอจัดการทำอาหารให้เสี่ยวถิงออกไปขายที่สถานีรถไฟแล้ว เดิมทีตั้งใจว่าจะหยุด แต่เด็กสาวบอกว่าตนเองสามารถขายคนเดียวได้
เธอจึงจำต้องปล่อยให้เด็กสาวได้ลองทำอย่างที่ตั้งใจ เพียงแต่ลดปริมาณอาหารลงเกือบครึ่ง เธอคาดว่าไม่เกินบ่ายโมงอาหารที่ทำไปก็จะขายหมดเกลี้ยงแล้ว
" พี่ใหญ่มาได้ยังไงครับ วันนี้ไม่ขายอาหารหรอ" เปยซานเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นพี่สาวเดินเข้ามา ซึ่งเขากำลังตากผ้าห่มของตนเองอยู่ริมรั้วพอดี
" ขายสิ แต่วันนี้
