12. เจอพ่อแม่

1100 Words

เกือบ4โมงเย็นทั้งสองก็หยุดพักทำอาหารเย็นกินด้วยกัน จากนั้นเป่ยลู่จึงออกไปรดน้ำผักที่ปลูกเอาไว้หลังบ้าน ซึ่งเสี่ยวถิงก็ออกไปช่วยรดน้ำผักด้วย ซึ่งแปลงผักทั้งหมดมีอยู่ 5 แถวด้วยกัน สามารถตัดกินได้ทั้งหมดแล้ว เป่ยลู่จึงบอกให้เสี่ยวถิงตัดผักทั้งหมดเอาไว้ไปทำอาหารขายในวันพรุ่งนี้ “ เสี่ยวถิง ตัดผักไว้ทำอาหารพรุ่งนี้ได้เลย เดี๋ยวพี่จะไปเอาต้นออ่นชุดใหม่มาลงปลูกเอง “ “ ค่ะพี่สาว “ ” ถ้าเสร็จเรียบร้อยก็ไปพักผ่อนได้เลยนะ “ “ แต่่ว่า ….” “ ไปเถอะ “ “ ก็ได้ค่ะ มีอะไรพี่สาวเรียกฉันนะคะ “ “ จ้าๆ “ ทางบ้านหวงในตอนนี้พวกเขาต่างเงียบและไม่ค่อยได้พูดคุยกันเหมือนเดิมตั้งแต่ที่เป่ยลู่จากไป เป่ยหลงผู้เป็นพ่อก็เงียบครึมกว่าเดิมมากขึ้นรรยากาศภายในบ้านจึงค่อนข้างจะน่าอึดอัดไม่น้อย วันนี้พวกเขาทั้งบ้านมาเยี่ยมลูกสาวคนรองของบ้านหวงที่ให้กำเนิดหลานชายคนแรกออกมาอย่างอ้วนท้วนสมบูรณ์ดี “ เป็นไงบ้างลูก หลานชายกวนมากไหม “ “ ไม่ค่ะ เขาเป็นเด็กดีเลี้ยงง่าย จะร้องก็ตอนที่หิวค่ะ แม่กับพ่อละคะ สบายดีไหม “ “ พวกเราสบายดี ลูกไม่ต้องห่วง “ ทั้งสามอยู่เล่นกับหลานชายตัวน้อยไม่นานก็ขอตัวกลับหมู่บ้าน เพราะห่วงงานในนาที่ยังทำค้างเอาไว้ ลูกเขยจึงพามาซื้อตั๋วรถไฟเพื่อกลับบ้านของพวกเขา ใช้เวลานั่งรถไฟหนึ่งคืน ในที่สุดคนบ้านหวงก็มาลงรถไฟที่สถานีแล้ว แต่ที่พวกเขาคาดไม่ถึงก็คือ การที่ได้เห็นลูกสาวคนโตของบ้านหวงยืนขายอาหารอยู่อีกมุมของสถานี เป่ยซานดีใจมากที่ได้เจอพี่สาวคนโตอีกครั้งเขาไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปทักทายพี่สาวันที “ พี่ใหญ่ “ “ อาซาน “ “ ว๊าวอาหารของพี่หอมน่ากินจังเลยครับ ผมเริ่มจะหิวแล้วนะครับเนี่ย “ “ นั่งก่อนสิ พี่จะตักข้าวให้เธอกิน แล้วนี่มาคนเดียวหรอ ” “ เปล่าครับ พวกเราไปเยี่ยมพี่รองมา หลานชายตัวอวบอ้วนน่ารักมากๆเลยครับ “ “ อืม “ เป่ยลู่ไม่เอ่ยถามอะไรต่อไป เธอเดินไปตักข้าวราดแกงมาสองอย่างแล้ววางตรงหน้าน้องชายเพื่อให้เขากิน แม้ในใจอยากจะถามถึงพ่อกับแม่ แต่ในความน้อยใจที่มีนั้นทำให้เธอเลือกที่จะไม่ถามและเดินกลับไปขายอาหารกับเสี่ยวถิงต่อไป ทางด้านพ่อแม่ของเธอนั้นพวกเขาเพียงยืนมองลูกชายเดินเข้าไปที่รถเข็นอาหารของลูกสาวคนโตเท่านั้น และยืนรอจนลูกชายกินอิ่มจึงตัดสินใจเข้าไปทักทายลูกสาวเล็กน้อยก่อนจะกลับหมู่บ้าน “ ขายดีไหมเสี่ยวลู่ “ “ ค่ะ แม่ หิวไหมคะ กินข้าวก่อนสิคะแล้วค่อยไป “ “ ไม่เป็นไร ลูกเก็บไว้ขายเถอะ แม่กับพ่อทิ้งบ้านมาวันหนึ่งแล้ว ต้องรีบกลับแล้วล่ะ “ เป่ยลู่จึงตักข้าวห่อให้พ่อกับแม่นำกลับไปกินที่บ้านด้วย หลังจากที่ทั้งสามกลับไปแล้วเป่ยลู่ก็ได้แต่มองด้านหลังของพวกเขาทั้งสามคนที่เดินห่างออกไปไกล ด้วยความคิดถึงและห่วงหาปนความน้อยใจ เมื่อกลับถึงหมู่บ้านแล้วเป่ยซานได้เอ่ยถาม่อของเขาอย่างที่ตั้งใจ เพราะเขาไม่อยากให้ครอบครัวต้องผิดใจกันแบบนี้ “พ่อครับ ยังโกรธพี่ใหญ่อยู่อีกหรอ นี่มันผ่านมาเป็นเดือนๆแล้วนะครับ “ ” พ่อ พ่อไม่ได้โกรธพี่แก พ่อเพียงไม่รู้ว่าจะเริ่มคุยกับพี่แกตรงไหน แล้วก็ไม่รู้ว่าพี่แก… “ “ ผมคิดว่าพี่ใหญ่คงไม่ได้คิดอะไรหรอกครับ อาจจะน้อยใจที่พ่อเมินเฉยและอาจจะคิดไปว่าพวกเราไม่ต้องการเธอแล้วมากกว่า ดูสิครับพี่ใหญ่ยังห่อข้าวให้พวกเรากลับบ้านไปกินด้วย ถ้าเธอโกรธคงไม่ใช่แบบนี้แน่นอนครับ “ “ เอาไว้ครั้งหน้าเราค่อยแวะไปหาพี่สาวของแกกัน ” “ ครับ “ ทางด้านเป่ยลู่นั้นกำลังเก็บข้าวของเตรียมกลับบ้าน เพราะวันนี้เธอขายอาหารหมดเร็วกว่าทุกวัน และคิดเอาไว้ว่าวันพรุ่งนี้จะหยุดพักสักวัน เพราะนับตั้งแต่ที่เธอขายอาหารมาเกือบสองเดือนนั้นไม่เคยหยุดพักเลยสักวัน และพรุ่งนี้เธอตั้งใจว่าจะไปเที่ยวผ่อนคลายความเหนื่อยล้ากับเสี่ยวถิงด้วย เธอตั้งใจว่าจะไปทะเล ซึ่งเธอเองก็ได้ถามกับเจ้าหน้าที่ขายตั๋วแล้ว รู้แค่ว่าต้องนั่งรถไฟประมาณ 5 ชั่วโมงก็ถึง เธอกับเสี่ยวถิงเลยตั้งใจว่าจะออกไปขึ้นรถไฟตอนตี 5 ด้วยกันสองคน ส่วนอาหารของอี้เหมินนั้นก็ทำวางเอาไว้เช่นเดิม ส่วนอี้เหมินนั้นเขาไม่ได้เจอหน้าคนทำอาหารมานานนับเดือนแล้ว จึงรู้สึกหงุดหงิดใจไม่น้อย วันนี้เขาตั้งใจว่าจะแวะไปหาและพูดคุยกับเธอสักเล็กน้อย ให้คลายความคิดถึง “ สวัสดีค่ะพี่อี้เหมิน สบายดีนะคะ “ “ ครับ สบายดี คุณล่ะ “ “ ฉันสบายดีมากเลยค่ะ เพราะมีผู้ช่วย จริงสิพี่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะที่ฉันมีคนมาเพิ่ม พี่จะขึ้นค่าเช่าหรือเปล่าคะ “ “ ไม่ต้องหรอกครับ ดีเหมือนกันที่มีคนมาอยู่เป็นเพื่อน จริงสิวันนี้พี่แวะนำเงินมาจ่ายค่าอาหาร “ “ ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ “ “ พอดีพี่ผ่านมาทางนี้ก็เลยคิดว่าแวะมาจ่ายก่อนดีกว่า “ “ ค่ะ ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะ อ่อ พรุ่งนี้ฉันไม่อยู่นะคะ ส่วนอาหารจะวางไว้ให้เหมืนเดิมค่ะ “ “ พี่ขอถามได้ไหมครับ ว่าจะคุณไปไหน “ ” ฉันอยากไปพักผ่อนนะค่ะ ไม่มีเรื่องอะไรหรอกค่ะพี่อี้เหมิน “ “ ก้ดีครับได้พักผ่อนบ้าง ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆนะครับ “ “ ค่ะ ขอบคุณนะคะ “ หลังจากที่ชายหนุ่มกลับไปแล้วเป่ยลู่ก็ทำความสะอาดบ้าน โดยมีเสี่ยวถิงช่วยเหลือไม่นานนักบ้านก็สะอาดเอี่ยมทั้งหลังแล้ว จากนั้นทั้งสองก็เตรียมตัวที่จะไปเที่ยวในวันพรุ่งนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more