ร่างสูงโปร่งเดินนำร่างระหงเข้าไปภายในร้านอาหารที่อยู่นอกเมือง ที่สำคัญมันดูไม่หรูหราอย่างที่ดาว ดาราภัสคาดคิดเอาไว้ แต่มันค่อนข้างเป็นส่วนตัวอยู่ไม่น้อย เธอมองไปรอบๆ ก็ไม่พบว่ามีผู้ใดที่มองมายังชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างดีตรงหน้า พลางผ่อนลมหายใจออกมาอย่างรู้สึกโล่งอกที่ไม่มีใครจดจำเขาได้
“น้องดาว... เชิญนั่งสิครับ”
แผ่นฟ้าทำเรื่องที่น่าแปลกใจสำหรับสองบอดี้การ์ดหนุ่มอีกครั้ง นั่นคือการเลื่อนเก้าอี้ให้อีกฝ่ายนั่ง สองหนุ่มยิ้มให้กันก่อนที่จะไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง
“ขอบคุณค่ะพี่ฟ้า” เธอเอ่ยออกมาก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ตัวที่เขาเลื่อนให้
“ร้านนี้เป็นร้านประจำของพี่เอง รับรองว่าไม่มีข่าวหลุดไปแน่นอน"
เขาพอจะเข้าใจเพราะเธอเองก็ยังอยู่ในสังคมวัยเรียน หากเรื่องนี้หลุดออกไป เธอเองจะต้องเป็นฝ่ายเสียหาย
“ค่ะ”
“เลือกเมนูตามที่น้องดาวชอบเลยนะครับ เพราะพี่กินได้ทุกอย่าง”
ถึงบ้านเขาจะร่ำรวยเป็
