DAFNE'S POV
"Ayaw ko na munang makipagbangayan sa 'yo, Lindon dahil sumasakit ang ulo ko. At isa pa ay pagod ako, hindi ba? Umuwi ka na, at saka ulit tayo mag-usap dahil ang gulo ng isip ko ngayon, sobrang gulo," sambit ko sa kanya.
Sumandal ako sa pinto ng kotse at tumingin ako sa labas, upang ibsan ang nararamdaman kong awa para sa sarili ko.
Ngayon pa lang ay ganito na ang nararamdaman ko. Paano na kaya sa susunod pang araw.
Makakayanan ko pa ba ang ganitong situwasyon? Huminga ako nang malalim at sinulyapan ko si Lindon.
"Okay, uuwi ako, pero babalik ako rito, Baby dahil talagang gusto kong makasama kita. Mas mabuti na kasi iyong alam mong kasama mo 'ko para at least. Alam ko na safe ka at wala silang gagaewing masama sa ' yo dahil kasama mo 'ko,' aniya sa akin.
Huminga
