หลังจากแม่ทัพหนุ่มกลับจากโรงเตี๊ยมได้ไม่นาน ฟางเหนียงจัดการสั่งงานบ่าวเสร็จก็พาอดีตสามีของตนกลับเรือนเพื่อสะสางปัญหาที่คาราคาซังไม่ยอมจบ ฉีเฉิงเองก็หาได้มีใจให้นางเหตุใดยังคอยทำตัวหวงก้างขัดขวางนางอยู่ได้ นิสัยเช่นนี้ช่างเอาแต่ใจของตนเองไม่เปลี่ยน ในอดีตเคยไม่สนใจผู้อื่นอย่างไรทุกวันนี้ก็ยังคงเป็นเช่นเดิม
บุรุษต่อให้สูงส่งหรือยากจนล้วนแต่พกความเห็นแก่ตัวติดมาด้วยทั้งนั้น พวกเขาเห็นสตรีเป็นเพียงไม้ประดับอยากมีไว้ครอบครองเลี้ยงไว้ให้อยู่ใต้อาณัติ เมื่อใดทำผิดก็หมางเมินเย็นชาหาสตรีไม้ประดับอื่นมาแทนที่ พวกเขาหวงไม่ใช่เพราะรักแต่หวงเพราะกลัวอับอายเวลาผู้คนมองว่าควบคุมตรีของตนเองไม่ได้
ฟางเหนียงดูแลกิจแทนบิดามารดามานานกิจการรุ่งเรืองก็เพราะรู้จุดอ่อนของบุรุษ รู้ถึงความต้องการของพวกเขาและยิ่งมาประสบพบเจอกับตนเองฟางเหนียงยิ่งมั่นใจเหลือเกินว่านางต้องใจเย็นในการเลือกคู่ครองมากกว่านี้
รักไม่ใ
