@บนห้อง
เกศราใช้เวลาอาบน้ำประมาณครึ่งชั่วโมงเพราะสระผมด้วย ส่วนลูกสาวตัวน้อยนอนอยู่บนเตียงคนเดียวไม่ต้องห่วง กรธิดาโตแล้ว อีกอย่างหากเปิดประตูออกไปก็เป็นห้องนอนพ่อของลูกอยู่ดี
ปฏิเสธไม่ได้ยามอยู่คนเดียว หรือทุกคืนก่อนนอนเธอจะคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาตลอด ถามตัวเองซ้ำๆ ว่าเธอมีความสุขขนาดไหนที่อยู่ตรงนี้
หากอยู่กับลูกเธอมี แต่หากลูกไม่อยู่เธอก็แอบเหงา อย่างที่บอกว่าคนบ้านนี้มองเธอเหมือนเป็นสะใภ้ไปแล้วเธอจึงพอเบาใจ
แต่ปฏิเสธไม่ได้อีกว่าเธอรับรู้ดีอยู่แก่ใจว่ามันไม่ใช่ เธอทนอยู่กับความอึดอัดนี้มานานเพราะคำว่าลูก ลูกคือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจของเธอให้ทน
ในอดีตแอบคิดว่าทั้งเธอและเขาเมื่ออยู่กันไปยาวๆ ถึงแม้ไม่ได้รักแต่ก็น่าจะผูกพันขึ้นมาบ้าง เขาคงยอมลดทิฐิลงจนเรากลายมาเป็นสามีภรรยาจริงๆ
ไม่จำเป็นต้องมีงานแต่ง ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนสมรส ขอแค่ยอมรับเธอเป็นภรรยาของเขาด้วยใจจริงก็พอ
แต่ไม่หรอ
