เรียวขาทั้งสองข้างของเกศราถูกแยกออกจากกัน ท่อนเอ็นแกร่งที่พร้อมใช้งานถูกดันเข้าไปในร่องสวาทจนเกศราสะดุ้งถอยหนี แต่ก็ไม่สามารถหนีไปไหนได้ เพราะพ่อของลูกยังคร่อมเธอเอาไว้แบบนี้
"ทำไม คนปากเก่งเมื่อกี้หายไปไหน ขนาดฉันยังไม่ทันได้เอาเข้าไปเลยจะหนีแล้ว"
"คุณจะไม่เล้าโลมเกศหน่อยเหรอคะ" เกศรามองพ่อของลูกด้วยแววตาตัดพ้อ เธอไม่ใช่เด็กนะ ก่อนจะมีอะไรกันมันต้องเล้าโลมก่อนสิเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายบาดเจ็บ
"ไม่จำเป็น" เอ่ยจบกันต์ธรพยายามดันท่อนเอ็นตัวเองเข้าไปอีกครั้ง ทั้งที่ช่องทางรักของเกศรายังคงแห้งผาก หญิงสาวเม้มปากตัวเองแน่นเพราะมันเจ็บมาก
เขาไม่เรียกอารมณ์ให้เธอก่อน แต่ตั้งใจทำให้เธอเจ็บเกศรารู้ทัน และแน่นอนเธอเจ็บอย่างที่เขาตั้งใจให้มันเป็นไป
"คนปากดีเมื่อกี้ไปไหนแล้วล่ะ" กันต์ธรแสยะยิ้มเมื่อได้มองใบหน้าเหยเกแม่ของลูก เกศราทำราวกับเจ็บปวดมาก
"ได้เห็นเกศเจ็บคงจะสมใจคุณแล้วสินะคะ" เกศราถามทั้งน้
