กันต์ธรเดินลงมาจากด้านบนหลังอาบน้ำใส่ชุดเตรียมไปคลินิกเรียบร้อย เสื้อเชิ้ตแขนยาวสลับสีกันไปในแต่ละวัน กับกางเกงสแล็คสีดำ สวมถุงเท้าดำ
มองรอยยิ้มสดใสของผู้เป็นลูกส่งมาให้ และแม่ของลูกก็ยืนอยู่ด้านข้างเช่นกัน ถึงแม้เมื่อคืนเราจะทะเลาะกันแต่เกศราทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น หญิงสาวมักเคลียร์ตัวเองได้ตลอด
เมื่อก่อนเขาเคยคิดว่าเกศราไม่ได้ใส่ใจ ชิน เขาไม่เคยเห็นแม่ของลูกร้องไห้ต่อหน้าตัวเองเลยสักครั้ง
ถ้าไม่ได้ยินจากปากของแม่ว่าลูกสาวเขาเป็นคนเล่าเองว่าแม่ของเธอร้องไห้เมื่อคืน แสดงว่าลับหลังมันต้องมีอีกหลายครั้งแน่ๆ เขาเชื่อได้ แค่ไม่มีใครรู้เห็นก็เท่านั้น
"นี่ค่ะคุณพ่อ อาหารเช้าแสนอร่อยที่คุณแม่ทำค่ะ" เด็กหญิงกรธิดาหันไปหยิบกระเป๋าเก็บความร้อนที่มีอาหารร้อนๆ อัดแน่นในนั้นแล้วยื่นให้ผู้เป็นพ่อ กันต์ธรรับมันมาถือเอาไว้ในมือแล้วทำหน้างง
"ทำให้พ่อเหรอคะ"
"ใช่ค่ะ คุณแม่ทำแกงข่าไก่ให้คุณพ่อไปท
