สองแม่ลูกกลับห้องไปอาบน้ำแล้วลงมาข้างล่างเพื่อรอส่งพ่อของลูกไปทำงาน เนื่องจากวันนี้เธอตื่นสายจึงไม่มีโอกาสได้เข้าครัว
"วันนี้แม่ขออนุญาตไม่ทำกับข้าวให้คุณพ่อได้ไหมคะเพราะแม่ตื่นสายค่ะ" เกศรานั่งลงคุยกับลูกน้อย เพราะทำไปก็ไม่ทันอยู่ดี
"อืม..แล้วคุณพ่อจะกินข้าวที่ไหนเหรอคะคุณแม่" ก็ยังเป็นห่วงพ่ออยู่ดี ทุกคนบอกว่าพ่อเธอคือผู้นำครอบครัวเลยนะ พ่อเธอรับผิดชอบทุกคนในบ้านหลังนี้ หากไม่มีอะไรตกถึงท้องจะทำงานได้อย่างไร
"พ่อไปซื้อกินข้างหน้าก็ได้ค่ะ ให้แม่เราพักหนึ่งวันนะคะ แม่เราคงจะเพลีย.." เดินลงมาจากบ้านในชุดทำงานได้ยินสองแม่ลูกคุยกันพอดีจึงเอ่ยขึ้น ลากเสียงยาวในประโยคท้าย เขาเข้าใจดีว่าเกศราไม่มีแรงลุกตื่นแต่เช้าในวันนี้เพราะอะไร
หญิงสาวลุกขึ้นยืนหันไปมองพ่อของลูกก่อนจะหลบสายตา แล้วไปยืนอยู่ข้างหลังของลูกน้อยเพื่อรอส่งเขา
"คุณพ่อจะแวะเซเว่นค่ะ ซื้อข้าวในนั้น น้องแก้มไม่ต้องห่วงคุณพ่อนะคะ
