“มันเจ็บแบบนี้แหละ แต่เดี๋ยวก็เสียวเอง”
“ไม่!”
ราตรีเถียงเขาด้วยสีหน้าเกลียดชัง
“หนูจะไม่มีวันรู้สึกอะไรกับพี่ นอกจากเกลียด! เกลียด! พี่ได้ยินมั้ย หนูเกลียดพี่!”
ปืนกัดฟันแน่นจนเส้นเลือดปูดที่ขมับ เขากำสะโพกกลมกลึงหมับ ก่อนบดเบียดข้างในกายสาวแบบยั่วๆ หวังให้หล่อนกระอักความเสียวออกมาเลย!
“อ้อ เหรอ ไม่รู้สึกเหรอ!”
ราตรีหันหน้าหนีเขา หล่อนสะดุ้งเมื่อปลายลิ้นของชายหนุ่มเล้าโลมซอกคออ่อนหวานอีกแล้ว ก่อนที่เขาจะไซ้ไปทั่วสองเต้านมใหญ่เบียดกันแน่นของหล่อน เมื่อราตรีมองไปทางด้านหลังของชายหนุ่ม จึงได้เห็นตัวเองกับเขาในกระจกตั้งโต๊ะทำจากไม้สักข้างตู้เสื้อผ้า
สาวน้อยที่ถูกมัดมือไว้กับขื่อยกขึ้นเหนือศีรษะ หลังชนกำแพง กำลังถูกชายหนุ่มร่างใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามรุกรานดันความใหญ่ยาวของเขาเข้ามาในกายนุ่มอ่อนหวาน และเขากำลังดึงมันออกแบบเห็นได้ชัดในกระจก
ปั้กก!!!
ชายหนุ่มแทงเข้ามาอีกครั้ง เมื่อเขาทิ่ม
