When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่15 ไม่โกรธ “คอไปโดนอะไรมาวะ” รัชชานนท์ยกมือขึ้นสัมผัสต้นคอตัวเองหลังเพื่อนตาดีมองเห็นสิ่งที่เขากำลังซ่อนมันจากสายตาของน้ำค้าง ตอนนี้เลยได้หลีกเลี่ยงไม่ไปเจอเธอ “มันส์จัดเลยสิมึง ล่อคนไหนเข้าไปล่ะคราวนี้” “อยากรู้ไปทำไม” “หวังว่าจะไม่ใช่คุณเมียน้อยของพ่อมึงหรอกนะ” ชายหนุ่มปล่อยให้เพื่อนคิดเองก่อนจะทิ้งแผ่นหลังกับเก้าอี้บุนวมอย่างดีของผับหรู สมาร์ทโฟนของเขากำลังมีข้อความตัดพ้อจากน้ำค้างต่าง ๆ นานาแต่เพราะรู้ว่าเธอไม่เคยโกรธเขาจึงปล่อยทิ้งไม่คิดจะหยิบมันขึ้นมาอ่าน “พี่เรย์ นั่งด้วยได้มั้ยคะ” “น้องจ๋า นั่งกันตั้งสามคนทำไมถามไอ้เรย์คนเดียวล่ะ” “เพราะพี่เรย์คือเป้าหมายของจ๋านี่คะ” เธอคือหญิงสาวที่เขาเกือบจะนอนด้วยที่บ้านหลังนั้นแต่โดนเขาปล่อยทิ้งกลางทางไปวุ่นวายกับพระพายแทน เธอมองหน้าเขารอคำตอบเพราะเก้าอี้ที่เขานั่งไม่มีพื้นที่มากพอ ถ้าจะนั่งทีเดียวที่นั่งได้ก็คือบนหน้าตักน