When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่20 เหมือนดูดี ชายหนุ่มกลับมาที่คอนโดก็เจอน้ำค้างนั่งรออยู่กลางห้อง เขาลอบถอนหายใจเพราะยังไม่อยากเจอเธอในตอนนี้ แต่ไหน ๆ ก็เจอแล้ว... “ไม่คิดจะแคร์กันเลยเหรอเรย์ถึงได้ปล่อยเวลาให้ข้ามคืนมาขนาดนี้” “เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบให้เข้ามาถ้าไม่บอกก่อน” “เรย์!” “อย่าเสียงดัง” “ทำไม มันเป็นเมียน้อยของพ่อเรย์ไม่ใช่เหรอ” “พูดเรื่องของเราเลยดีกว่าน้ำค้าง” หญิงสาวใจสั่นหวิวทั้งที่ควรจะเป็นเขากลัวเสียเธอไปแต่กลับตาลปัตรไปกันหมด “เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะ” “ไม่นะเรย์! พูดอะไรออกมารู้ตัวมั้ย” “รู้ เธอจะได้ไม่ต้องมาตามระแวงฉันแบบนี้ไง” “น้ำอยู่แบบนี้ก็ได้แค่เราไม่เลิกกัน... นะเรย์” หญิงสาวคว้าข้อมือทั้งสองข้างมาจับไว้แน่นพร้อมกับออกแรงเขย่าให้เขามีสติ แต่เขาก็เย็นชากับน้ำตาของเธอเกินไป “ทำไม แต่ก่อนเรย์ไม่เห็นบอกเลิกน้ำแบบนี้” “เรย์... ฮึกก รักมันหรือไง” “ไม่ ฉันแค่ไม่อยา