ตอนที่11 ถอนคืน
เอาเข้าจริงหญิงสาวก็หลับไม่ลง ผล็อยหลับไปไม่กี่นาทีเปลือกตาก็เปิดขึ้นเพราะความว้าวุ่นใจ ‘อยู่บ้านก็อันตราย ออกมาก็ไม่รอด’
แอดด
พรึ่บ
พระพายดีดตัวลุกขึ้นนั่งอัตโนมัติ เจ้าของห้องออกมาจากห้องนอนสภาพสวมเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์ปรี่ตรงมาหาเธออย่างตั้งตัวไม่ทัน
“คุณ!”
“อยาก”
“ไม่นะ!” กางเกงของเธอถูกปล้ำถอดมันออกอีกครั้ง พระพายสู้สุดแรงที่มีแต่คนพละกำลังมากกว่าโถมทับจนแทบกระดิกตัวไม่ได้
“คุณ! อย่าทำอีกนะ” ถึงดวงตาจะมองสบกันนิ่งแต่มือหนานวดคลึงเต้าอวบไม่ยอมหยุดพัก และเสื้อบนตัวเธอเกิดขวางหูขวางตาขึ้นมาเขาจึงได้ปล้ำถอดมันอีกชิ้น
“เธอกินยาไปแล้ว เอาให้คุ้มสิ”
“ไม่เอานะฉันเจ็บ”
“เจ็บก็ต้องทน” สิ้นประโยคสุดท้ายรัชชานนท์ก็ปล่อยให้เธอโอดครวญอย่างไม่สนใจ เพราะกำลังใช้เรียวลิ้วปาดเลียยอดอกสีสวยน่าชิมตรงหน้า มือหนานวดเฟ้นเธอด้วยความมันเขี้ยวแม้รู้ดีว่าทุกสัมผัสของตัวเองมันทำ
