Miles Point Of View*
"Tito, wag po bata pa po ako."
Nagmamakaawang ani ko sa kanya at natawa naman siya ng mahina at hinihila hila niya ako hanggang sa binuhat niya ako na parang sako at nag aalala naman ang mga katulong namin sa akin at hindi nila alam kung tutulunga nila ako o hindi.
"Diba haharapin mo pa ang mga assassins na umatake sa akin kahapon? Diba doon ang punta mo?"
Di siya sumagot at buhay buhat pa din niya ako at di pa din niya ako binababa. Jusko! Ang sakit ng tiyan ko sa balikat niya.
Napatingin tingin naman ako sa paligid at wala namang tao.
"Honey, ang sakit ng tiyan ko dahil sa balikat mo."
Natigilan naman siya at isang iglap ay binaba niya ako at hindi niya ako pinatapak sa sahig at inilibot niya ang binti ko sa bewang niya at di naman ako makaalis dahil hawak na
