Jaymees pov's
( wedding invitation)
Nagising ako nang maaga,dahil medyo hindi maganda ang pakiramdam ko, nasosofocate ako sa mga bagay bagay,Mas lalong pagulo nang pagulo ang mundo ko.
Panu ba ako umabot sa ganito?mahal na mahal ko si Lucas,pero andito ako sa tabi ni Brian,Dahil hindi ako ang babaeng nakatadhana sa taong mahal ko, Andito ako ngayon,at niloloko namin ang mga magulang ni Brian,bagay na hindi ko lubos maisip bakit nagawa ko ito lahat...
Panu ba ako naging ganito? nanloloko ako nang kapwa ko,Sigurado akong isusumpa ako nang parents ni Brian kapag nalaman nila ang totoo.
Halos 2 buwan na ako dito sa kanila,pero so far sobrang bait nila sa akin,nakokonsensya na nga ako ihh..At si Brian,kahit masungit siya,he cared for me,lalo na sa baby ko,siguro dahil isa siyang OB GYN,kaya ganun nalang ang concerned niya sa baby ko.
He is too sweet lalo na kapag in front of others,parang totoong Asawa ko siya kung makaasta ,pero pag kami nalang,hindi siya umiimik,parang may ksama akong pipi.
Halos hindi ko pa din matanggap ang pangyayaring naganap sa buhay ko.
Simula nang nag usap kami ni Lucas,hindi na siya muling nagparamdam,siguro tinuloy Niya na talaga ang kasal,kaya tama lang talagang hindi na ako muling umasa sa kanya..Masakit na masakit ang mawalay siya sa akin,pero his parents needed him, their company needed him,kaya handa akong magsakripisyo,at muling bumabangon para sa magiging anak namin..
It's been 3 months na ang nakalipas but I never heard any news about Lucas,natatakot din akong magtatanong..Nagdecide na din akong mag stop muna sa pag aaral,at antayin ko nalang na manganak ako bago ko ipagpatuloy Ang pag aaral ko..well my parents too busy,kaya wla sila halos pakialam sa mga kaganapan sa buhay ko.
I don't have any plans din to tell them about my situation,it's useless.
Hindi ko mahanap ang remote nang Tv kaya tinignan ko ito sa mga drawer sa kwarto,at nang buksan ko ang isa sa mga drawer,bumungad sa akin ang isang wedding invitations," Lucas and Athena wedding".
Halos nangatug ang buong laman ko nung nakita ko ang bagay na yun..Hindi ko na din napigilan ang mga luha ko.Why it has to be like this? Bakit napakasakit..Hindi ko maintindihan ang naramdaman ko,para akong pinagsakluban nang langit at lupa, sobrang sakit!
Ako ang namili nito, pero bakit ako pa din ang lubos na nahihirapan?Ang sakit sakit dahil ang taong lubos kong minahal at binigyan nang buong puso ko ay ikakasal na sa Iba,sa best friend ko pa...
Bigla ko nalang naramdamang Ang kakaibang panlalambot na nararamdaman ko,biglang humilab ang tiyan ko at sa sobrang sakit halos diko na kinaya pa...and the next thing I knew,naging itim na lahat...
Brian pov's
I decided to go home early,at gusto kung ipagluto nang paboritong pagkain Ang asawa ko,after all she deserves a good treatment from me,I am very thankful na kahit impossibleng sakyan niya ako sa mga kasinungalingan ko,ginawa niya pa din..
Kahit na sa kabila nang mga nangyari sa buhay niya,nagawa niya pa din akong salbahin..Lucas finally decided to marry Athena,I didn't know kung bakit siya napa oo but one things for sure,dahil ito sa business nila.Minabute ko na din na wla nang magiging balita si Jaymee kay Lucas para hindi niya na masyadong maalala ang sakit,dahil alam ko kung ganu iyon kasakit sa kanya...
Pero ganun nalang ang gulat ko,when I entered our room I saw her lying in the floor and almost drowning with her own blood..
" JESUS ..Jaymee....Jaymee...wake up.. please.." agad kung chineck ang pulse niya,but it was so weak and low..agad ko itong binuhat at pinasakay sa kotse ko,I will bring her to the hospital..
" this is an emergency, please..my wife had a severe bleeding.. i..i can't even feel her pulse..Please save her..save my wife," I said as they carried Jaymee into the emergency room....
I am an OB GYN ,but Wala akong nagawa,ni ayaw ko siyang tignan.
" Sir, I'm sorry but you can't stay in the emergency room,please wait outside" the nurse said
" I . I know...but please ...please save her,please do everything to make her live" I said to the doctor
" We will do our best sir,but now please excuse me," she said,at agad sinara ang pinto nito.
I don't know how to relax,seeing her almost drowning in her own blood, it really made me scared ..God save her...just save her...
I'm willing to take all the risk...just save her.
Mom had have a vacation with dad,nasa Paris sila ngayon,and that really a good thing,Hindi ako masyadong mahihirapan magpaliwanag,kung bakit nagyayari kay Jaymee ito.
As much as I wanted to tell this to Lucas,but mas mabuteng hindi niya alam dahil baka magkaproblema pa,3 days to go it's his wedding day na,ayaw Kong magulo pa muli ang isip niya.
Natigil ang pag iisip ko nang,makitang lumabas Ang doctor mula sa Emergency room..
" Doc...how's my wife?how is she? the baby?" tanong ko sa doctor na ngayon hindi ko mabasa ang expression Niya sa mukha niya.
" Your wife is fine,medyo mahina palang Siya ngayon....but I'm sorry to tell this,that..that your baby is gone" malungkot na turan nang doctor sa akin..
" What? what do you mean doc?" I'd asked
" She had a miscarriage,mahina Ang kapit nang baby niyo sir,your wife seems so stressed...that's the main reason kung bakit nakukunan ang mga buntis," the doctor explained..I am a doctor and I definitely know what she'd been through...
Hindi pa din nagsink in sa utak ko ang pagkawala nang baby ni Jaymee...uo hindi sa akin ang dinadala niya,pero masakit sa akin dahil alam kong malulungkot nang husto si Jaymee kapag malaman niyang wala na ang anak niya.
Gusto ko man ipaalam ito kay Lucas ,but then again naiisip kuna naman ang nalalapit niyang kasal,ayaw kong magulo muli ang kanyang pag iisip.
Pumasok ako sa silid kung saan nakahiga si Jaymee,tulog pa din ito at kitang kita pa din ang pamumutla nang kanyang balat,dahil na din siguro sa dami nang dugo nang nawala sa kanya..
Wala akong magawa kundi Ang pnuorin siyang mahimbing na natutulog,panu na kaya paggising niya,panu ko sasabihin ang lahat..Agad naman itong umungol at bumukas ang mga mata nito,at nakatingin siya sa akin.
" Bryan....ku- kumusta ang anak ko?"
" Ahm,Jaymee... hindi kapa malakas wag ka munang bumangon..makakasama sayo yan" Ang Sabi ko kay Jaymee.
" I'm okay Bryan...gusto kong malaman kung anung Sabi ng doctor..kung kumusta na ang baby ko" Ang pamimilit ni Jaymee.
Nakatitig lang ako sa kanya dahil hindi ko talaga kayang sabihin nang derechu na Wala na Ang baby niya.
" Bakit ganyan ka makatingin? Bryan Anu ba talaga Ang ngyari? "Pagak na tanong ni Jaymee,at tuluyan nang nagbagsakan Ang mga luha nito,matalino si Jaymee..kahit Wala siyang naririnig mula sa akin,alam kong,alam niya nang anu ang nangyari sa baby niya...Unti unti siyang tumayo at lumapit sa may bintana,agad ko naman siyang inalalayan dahil alam kong mahina pa ito, masyadong madaming dugo ang nawala sa kanya..
" I'm sorry Jaymee,wala akong nagawa..sana hindi nalang kita iniwan nang sa ganun nabantayan kita at nailigtas p sana ang baby natin" Sabi ko Kay Jaymee.
"Sobrang sakit Bryan...na halos lahat nang mga mahalaga sa buhay ko Isa Isang nawawala,Yun baby ko nalang ang tanging meron ako,pero ...nawala na din siya,am I that worst? na maranasan ko lahat nang to? nakakapagod nang magpanggap na okay lang ako.nakakapagod na..dahil honestly Bryan I'm not okay since that night...na ..nalaman kung ikakasal si Lucas sa best friend ko..I tried to be strong,na wag mag pa epekto,but damn!! I can't take this pain anymore Bryan...Take me away from here,sa lahat...I want to start a new life....baka tuluyan na akong masiraan nang ulo dahil sa mga nangyari sa buhay ko ngayon...This life? my life is a mess Bryan!!" mahabang wika ni Jaymee,at kasabay dun ang labis na pag iyak nito,at tuluyan na itong humagulhol.
Alam Kong nakita niya ang invitation sa drawer ko,kaya siya nagbleeding..I wish I can do something just to ease her pain...but she's too much waisted and vulnerable.
Niyakap ko ito at nangakong tutulungan siyang makaahon at makalimot, because sa lahat nang nagawa Niya para sa akin..this is the least that I can do for her..