“ฮึก คิณ เฮียกายมันหายไปไหนอะ ทำไงดีไม่รับโทรศัพท์เลย ฮือ”
เสียงพูดและเสียงสะอื้นไห้ที่ดังมาตามสายทำเอาคิณปวดหัวตึ้บขึ้นมาทันที ปัญหาตัวเองที่ยังเคลียร์ไม่จบกับเอยไหนจะปัญหาของไอ้ต้าวเจ้าจอมน้องน้อยลูกพี่ลูกน้องของเขานี่อีก
โอ๊ย คิณอยากจะบ้าตาย
“จอมแค่นี้ก่อนนะพี่ไม่ว่าง เดี๋ยวพี่โทรหาส่วนไอ้กายเดี๋ยวพี่ติดต่อมันได้แล้วพี่แชตบอกอย่าคิดมากนะ”
คิณพูดจบก็รีบวางสายก่อนจะรูดซิบกางเกงขึ้นแล้วรีบวิ่งลงบันไดไปตามหาเอยทันที
อ๊ะ
เสียงร้องตกใจของเอยดังขึ้นเมื่อมือหนาของคิณกระชากแขนเธอเอาไว้อย่างแรงอีกแค่สองก้าวเธอก็จะถึงโต๊ะอยู่แล้ว เสียงร้องของเธอถึงแม้จะไม่ได้ดังมากนักแต่ก็เรียกเจนนี่กับเบนนี่ให้หันมาทางต้นเสียงทันทีก่อนที่ดวงตาสวยเฉี่ยวทั้งสองคู่จะเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นคิณฉุดกระชากแขนกับเอยอยู่ใจกลางของร้าน
“เอยจะไปไหน เธอกับฉันยังคุยกันไม่เสร็จเลย”
คิณเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างอ่อ
