When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
จะให้ผมเลือกยังไง มันก็เธอเองทั้งคู่ เฮ้อออออ อาการของมาริจังที่แย่ลง มันทำให้ผมปล่อยเธอกลับไปไม่ได้ ยิ่งตอนนี้สมองของเธอมีการแทรกแซงความ และจิตใต้สำนึกของเธอมากเกินไป เธอสับสนไม่รู้ว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องจริง เพราะความสับสน เธอคงอยากจะมั่นใจเลยถามขึ้นมาแบบนี้ ตอนนี้ผมทำได้แค่กอดมาริจังเอาไว้ แต่จะให้ผมเลือก มาริยะที่อยู่ในตัวเธอจะเสียใจรึเปล่า จะให้ผมตอบยังไง เมื่อคืนสำหรับผมมันดีมากๆเลยนะ "หมอว่ามาริจังไปกินข้าว แล้วเลิกคิดดีกว่านะ" ผมเขย่าตัวเธอน้อยๆให้มาริจังใจเย็นลง "นอนกับฉันสิ ทำกับฉันเมื่อที่ทำเมื่อคืนอีกที" ความอยากเอาชนะของผู้หญิงน่ากลัวเสมอ แต่จะให้ผมมีอะไรกับเธอ เพราะอยากเอาชนะงั้นเหรอ มันใช่เหรอ ผมลากเด็กดื้อให้ออกมากินอาหารเช้า เพราะเมื่อวานเธอคงไม่ได้กินอะไรเลย ก็เล่นออกศึกตั้งแต่หัวค่ำจนเกือบตะวันสราง "หมอทำเองเลยนะ กินหน่อย" "หมดแรง ป้อนหน่อย ถ้าไม่ป้อนก็จะไม่กิน" ค