“แม่ย่าจะส่งหนูไปเรียนโรงเรียนประจำนะ ผลการสอบเทียบก็ออกมาดีนี่ใช่ไหม เก่งจริง ๆ” แม่ย่าบอกจุดประสงค์ที่เรียกเด็กสาวมาหาในวันนี้
“มาใกล้ ๆ แม่ย่าสิ” นางเรียกเด็กหญิงกษิมาเข้าไปใกล้ เธอยิ้มกว้างให้ หนูมาดีใจที่แม่ย่าชม แล้วยังใจดีให้เธอได้เข้าโรงเรียนจริง ๆ
“นี่คือรางวัลแห่งความพยายามและตั้งใจเรียนหนังสือ” แม่ย่ายกสร้อยทองคำขาวเส้นไม่ใหญ่นัก กับจี้เพชรรูปดวงจันทร์เต็มดวงให้เธอ และมีหัวใจสามดวงซ้อนทับกันอยู่กลางดวงจันทร์ เด็กสาวคลานเข่าเข้าไปใกล้ ก้มลงกราบลงบนพื้นด้วยความเคารพอย่างจริงใจ เอ่ยปากขอบคุณแม่ย่าออกมาเบา ๆ นางบรรจงสวมสร้อยคอให้กับเด็กหญิง
“สิ่งเดียวที่แม่ย่าจะขอจากนี้ไป ให้หนูมาตั้งใจเรียนหาความรู้ให้มาก ๆ กลับมาหลังจากเรียนจบ ม. สาม หนูมาต้องสัญญากับแม่ย่าก่อนว่าจะทำตามทุกเรื่องที่แม่ย่าร้องขอ” สีหน้าที่แม่ย่ามองมาทางกษิมา เหมือนขอความเห็นใจมากมาย แววตาของแม่ย่าดูเศร้าสร้อยลง
