MR & MRS Attorney

"What if it's going to be a disaster ?" Tanong ni Avery ng siya ay humiga na sa kama. "Hindi iyon maging disaster," Jason said . " You're going to be great. "Pero paano kung hindi ?" Paano kung average lang naman pala ako ? Baka iyan , ang gusto nilang sabihin sa akin ? Baka iyan ang lesson na dapat kung matutunan?" "Walang lesson , at hindi ka average." Sagot ni Jason , tumabi siya sa kaniyang asawa na humiga sa kama . " Unang araw mo lang bukas sa Iyong trabaho ang dapat mo lang naman gawin ay magpakita at pumasok . " He shut off the lamp on his nightstand at inabot ang alarm clock ." Anong oras gusto mong gumising ?" "Mga 6:30 ?" Nag pause si Avery. "Actually , gawin mo na lang 6:15 ." She paused again. " Five forty- five. Dahil baka matagalan ang train sa pagdating . "Shhhh, take a deep breath ," Jason said . "Okay lang naman ang nerbyosin ka sa unang araw ng trabaho mo pero hindi mo naman kailangan na mabaliw ." "Alam ko , kaya lang --" "Alam ko , "Sabi ni Jason habang kinuha ang kaniyang kamay . "Alam ko iba na ito , -Naaalala ko ang nangyari last time . I promise you , though , you're going to be great. " "Sa palagay mo ba ?" "Absolutely." "You really think so?" "Avery , ayoko ng sagutin ka ." "Is that a yes or a no?" Kumuha ng unan si Jason at nilagay sa mukha ni Avery . "Hindi ko sasagutin ang tanong mong iyan ." "Ang ibig bang sabihin nito tapos na tayong mag-usap ukol sa trabaho ?" Tumawa si Avery , ang kaniyang pagtawa ay napigilan ng nakaharang na unan sa kaniyang mukha. "Oo, tapos na tayong mag-usap ukol sa trabaho . "Diniinan ni Jason ang pagkahawak sa unan sa mukha ni Avery. "Uh-oh, someone's getting kinky ." Gustong hilahin ni Avery ang unan na nakatabon sa kaniyang mukha , pero mas lalo namang hinigpitan ni Jason ang pagkahawak sa unan . "C'mon that's not funny, " she said . "It's starting to hurt ." "Huwag ka na ngang magreklamo. !" "What ?" tanong Niya . Hindi sumagot si Jason . "Seryoso ako Jason , hindi ako makahinga." Naramdaman niya na gumalaw si Jason patungo sa kaniyang dibdib. Hanggang sa maramdaman Niya na ang kaniyang dalawang tuhod ay nakapatong na sa kaniyang mga balikat . "Jason , anong gingagawa mo ?" She grabbed his wrists and dug her nails into his arms . Mas lalo namang diniin ni Jason ang unan sa kaniyang mukha at ang kaniyang tuhod sa kaniyang mga balikat. "Jason get off me ! Get off me !" Ang kaniyang katawan ay nanginginig na , pinipilit niyang alisin si Jason sa kaniyang ibabaw. Habang ang kaniyang kuko ay bumaon sa braso at paa ni Jason , nahihirapan na siyang huminga. pero hindi pa rin siya pinakawalan ni Jason . Ayaw na niyang lumaban pa , umiyak siya na tinawag ang pangalan ng asawa." Jasooooon!" Humikbi siya . "Jasooooon..." Bigla siyang nagising. Napaupo siya sa kama, ang kaniyang mukha ay napaliguan ng pawis at tahimik ang kanilang silid . Si Jason ay payapa na natulog sa tabi Niya . Ah , Isang panaginip, she told herself. Pilit niyang pinakalma ang kaniyang sarili . It's okay . Pero ng bumalik na siya sa paghiga ay hindi naman Niya maiwasang mag-isip . Hindi nawawala sa isipan Niya ang kaniyang panaginip. Iba ang kaniyang nararamdaman sa panaginip na ito , iba sa lahat ng kaniyang panaginip .Parang totoo ang kaniyang paghawak sa kaniya. Ang kaniyang takot , ang sagot ni Jason ay parang totoong totoo. Pero alam naman Niya na hindi ito tungkol sa asawa Niya . Tungkol ito sa trabaho Niya . Para mapanatag ang kaniyang kalooban , lumapit siya sa tabi ng kaniyang asawa, sumiksik at niyakap Niya ito mula sa likuran. Huminga siya ng malalim at tiningnan ang alarm clock . Dalawang oras na lang ang natitira bago ito tutunog. --+++++++ "Ito ang gusto ko ," Sabi ni Jason sa lalaki na nasa counter. " A sesame bagel na may maraming cheese , Pero huwag naman damihan masyado ang cheese , and coffee -yong light lang , na may Isang kutsarita ng asukal ." "That's nice dear ," Avery said . Napaismid dahil sa kumplikado na instructions ng pag -order ng breakfast ni Jason . "Sa buong buhay ko , ngayon lang ako makasagupa ng customer na maraming instructions sa pag order ng simpleng bagel at kape . Akala mo ba para Kang nagpipinta ?" Tumawa si Jason. "Kakaiba ka ," Sabi ni Matty, may -ari ng mini grocery stores na nag se serve din ng breakfast. Bumaling ito Kay Avery. " Okay , ano naman ang maipaglilingkod ko sa normal na kabiyak ?" Biro ni Matty . "Ano man ang gustuhin mo na I offer sa akin ay ayos lang naman sa akin --nothing plain ." "See , kaya nga paborito kita eh ." Kumindat siya . " Walang sakit sa ulo , no-pain-in-the ass demands, just normal considerate --" "Ikaw ba ang manager dito ?" Isang middle aged na babae ang dumating na may malaking glasses. "Ako nga .."Matty said . Can I help you ?" "I doubt it . Gusto Kong magreklamo." May kinuha siyang coupon mula sa kaniyang bag, a teacher's bag at pabagsak na inilapag sa counter ang coupon. "Sabi dito sa coupons makakuha ako ng original flavor ng oatmeal sa halagang singkwenta pesos lang . Pero ng I check ko ang shelves , wala na kayong stock at ma expire na ang coupon bukas ." "Pasensya na ma'am , maliit lang kasi ang tindahan namin kaya limitado lang ang space . Kung gusto mo, pwede mong gamitin ang coupon sa ibang flavor ng oatmeal. Mayroon namang cinnamon and spies , peaches and---" "Original flavor lang ang gusto ko sa aking oatmeal!" Sumigaw ang babae , dahil sa lakas ng pagsigaw ay narining siya ng ibang customer na nasa loob ng grocery store at tumingin sa kanilang direksyon . "Akala mo hindi ko Alam ang Inyong ginawa . When you print up these flyers with the coupons , tinago ninyo ang lahat ng items sa stick room para hindi kami maka redeem ." "Sa totoo lang ma'am, wala lang kaming space para --" "Ayoko ng marinig ang Iyong paliwanag. What you're doing is false advertising ! And that means it's illegal ." "No, it's not ," Avery and Jason said simultaneously. Nabigla ang babae na napatingin sa mag-asawa, na naghihintay pa rin sa kanilang bagels . "Yes , it is ." She insisted. "When he sends out those coupons he's making an offer for his products." "For your information , an advertisement is not an offer. " Avery said . "Unless it specifies and exact quantity or indicates exactly who can accept it ." Jason added. "Uh-oh , " Sabi ng isang lalaki na nasa linya kasunod nina Avery at Jason. " I smell lawyers." "Bakit hindi na lang kayo tumahimik diyan! Mind your own business." The woman snapped. "Then why don't you leave our friends alone ?" "Hindi ko tinanong ang opinyon mo?" " At hindi din ginusto ng kaibigan namin na pagsalitaan mo siya ng ganiyan kababa. " Avery shot back. " Oatmeal lover din ako , kaya na appreciate ko ang frustration mo , kaya lang hindi natin kailangan ang ganiyang pag-uugali dito . Sana Iyong approach naman na may respeto , it's called acting civilly to each other. Maintindihan kita kung ayaw mong maki participate sa , approach na iyan . Kaya kung ayaw mo , if you don't like it , why don't you make it, like a coupon and ... disappear. " Pigil na pigil ni Jason ang sarili upang hindi tumawa. Ang middle aged woman naman ay nakasimangot Kay Matty ." Hinding -hindi mo na ako makikita sa establishments na ito. " Galit ang babae. "Okay lang , mabubuhay naman ako ." Padabog na tumalikod ang babae at deretsong lumabas sa exit . Bumaling si Matty sa dalawang paborito niyang customers . "Make like a coupon and disappear?" "Anong sasabihin ko ? I was under pressure. " "Dahil doon, lumabas siya ." Sabi ni Jason . "Tama ka diyan ," Matty agreed. "So , ang ibig sabihin nito , sagot ko ang breakfast ninyo ." Fifteen minutes later , nakasakay na sa MRT sina Jason at Avery. Suot ni Avery ang kaniyang best navy blue pantsuit, samantalang si Jason naman ay suot Niya ang kaniyang Ateneo de Manila law sweatshirt and a pair of jogging shorts. Si Jason ay runner sa kanilang school noong siya ay nag-aaral pa . Kaya ang kaniyang athletic build ay napanatili Niya , maging ang kaniyang kaguwapuhan . Dala dala naman Niya ang kaniyang suit sa tri folding backpack . "Maganda itong simula para sa Iyong trabaho. " Puna ni Jason sa kasuotan ng kaniyang asawa. At dahil sa napaalis Niya ang Isang customer na nambabastos sa kanilang kaibigan. " Unang araw mo sa Iyong trabaho ay panalo ka na ." "Ewan ko ." Sabi ni Avery." May malaking kaibahan naman sa pagitan ng Isang istriktong guro at sa Isang aktuwal na kriminal. At kung pagbasehan ang nakalipas na performance, ang trabahong ito ay mas malala pa." "One stupid incident at one hotshot law firm means nothing about your value in the job market. " ""Pero six months na paghahanap? C'mon, Jason ." "Wala akong pakialam , you're going to be great ." Avery rolled her eyes. "Huwag mo akong tingnan ng ganyan. " Sabi ni Jason ."Alam ko ang iniisip mo , hindi totoo iyan ." "Oh , so now...you can read my mind ?" "Sa palagay ko hindi ko lang nababasa ang isip mo , talagang alam ko na kaya Kong basahin ang isip mo ." "Really?" "Really." "Okay lover boy , sabihin mo nga kung ano ang iniisip ng nag panic kung utak ngayon?" Pumikit si Jason at hinaplos ang kaniyang noo. " I see great unrest. Great neurosis. No, wait --I see a handsome, brilliant, casually dressed husband. My, my, my, is he a good looking one..." "Jason ..." "Oo, iyan nga ang pangalan Niya , My God ! Magkapareho pala tayo ng vision . "Seryoso ako ..paano kung ang trabahong ito ay hindi mag work out ? The article in the Searcher..." "Kalimutan mo ang article sa the Searcher. Ang nakasulat doon ay ang mayor ay mag-aanounce ng budget cuts. Kahit mauwi pa iyon sa layoffs, hindi naman ibig sabihin na ikaw ang ma fire sa trabaho. Kung gusto mo na masiguro ang safety mo , tawagan mo so Judge Cenon and--" "Sinabi ko na sa iyo kagabi , ayaw ko siyang tawagan ." Putol ni Avery. Kung gusto Kong manatili rito , iyon ay dahil deserving ako , hindi dahil sa may tinawagan akong backer." Hindi na makipag debate si Jason . Simula ng nagkakilala sila , alam Niya Na ayaw ni Avery ng special treatment-walang professional favor , walang tulong . Nang mag offer ang Uncle ni Jason sa kaniya ng tulong para sa law firm ay tinanggihan Niya ito .Para Kay Jason irrational at hindi productive ang desisyon ni Avery. Habang gusto ni Jason ang maraming connections , kabaligtaran naman si Avery . "Pasensya ka na I brought it up. " Sa huli ay humingi siya ng pasensya . " Kung hindi ka magtagumpay sa trabaho mo ngayon , pwede ka naman na maghanap ng iba ." "No, no ..ayaw ko na ." Reklamo ni Avery . "Tama na itong paghahanap ko. " "Sabi ko sa iyo eh , Tama na ang pag-iisip ng kapraningan mo . They're going to love you here, and they're going to realize you're a genius., and unlike Warren and Travis , they're Never going to fire you . Hindi ka dapat mag-alala sa budget cuts. And the butterflies will never swam in your stomach. " "Matanong nga kita ?" Sabi ni Avery sa tinig na may pagmamahal. " Naniniwala ka ba sa mga sinasabi mo ?" "I'm a defense attorney .That's my Job." "Yeah , well you're making the rest of us lawyers look bad ." "Hindi ka na abogado -Simula ngayon you're a DA." " And that means, I'm not a lawyer?" " Once you go to the district attorney's office , magiging bampira ka na .Wala na kayong gawin kundi ang mang arrest at mag convict ng mga inosenteng tao ." "Sabi ng Isang tao na pinalaya ang mga kriminal." " Sabi ng makatarungang DA. " "Says the man who will never again have s*x with his wife ." Tumawa si Jason ng huminto na ang train sa Fiftieth street stop. " Sabi ng Isang babae na palaging tama at hindi nagkakamali kaya hindi dapat pagdudahan. " "Salamat ." Sabi ni Avery. Hinalikan Ni Jason si Avery sa lips ng matagal na halik . "You're going to miss your stop." She said pulling away . The doors of the train closed. "Huwag Kang mag-alala ." " May Kaso ka sa korte ?" "No ." "Wait a minute , sinamahan mo ako rito sa --" "Unang araw mo ngayon dito sa trabaho .." She couldn't help but smile ." Hindi mo naman kailangang gawin ito ." "I know . " Jason said . Nang makarating na sila sa building kung saan magsisimula si Avery sa kaniyang unang araw ng trabaho ay , " All set ?" Jason asked . "All set ." Sagot ni Avery . " Malalaman nila kung sino ako ." "There we go--Iyan ang gusto Kong marinig. " Jason give her a quick kiss . Sinulyapan Niya ang kaniyang asawa . Nang una pa silang nagkakilala , na attract na siya sa kaniyang deep black eyes and expressive eyebrows. Gusto rin Niya ang kaniyang asawa dahil hindi ito nag ma make up except for a stroke of blush . "Good luck ." Nagsimula ng mag jogging si Jason patungo sa kanilang block kung saan nandoon ang building ng kaniyang opisina. "At huwag mong kalimutan na higit Kang matalino Kay sa iba diyan ." Tumawa si Avery habang nakatingin siya sa papalayong asawa . Nang mapag -isa na siya ay muli siyang kinabahan . Nag concentrate siya , nakikita niya na busy ang lahat ng nakasalubong Niya at ang iba ay kasabayan Niya paakyat sa building ,. Bitbit ang mga briefcase. Ito ang gusto ni Avery, na makita na parang chaos -nag-uunahan sa pintuan , nag-aabang sa elevator , nagmamadali sa paglakad , dahil alam Niya ito ay parte sa trabaho na pinili Niya . Nasa seventh floor ang kaniyang office , she reached room 714. Pagpasok niya sa loob ng kaniyang opisina . Nahulaan na Niya ang arrangements sa loob . A large metal desk ,a formica credenza that held an outdated computer , a leatherette desk chair, two metal folding chairs, two large metal filling cabinets, a bookcase filled with Manila's statutes, sentencing guidelines, and other legal books . Typical government office. "Avery Sanchez , right ?" A stocky young man entered the office. "That's me ," she said "And you are ?" "Eduardo Dax -your TPA." Napansin Niya ang blankong mukha ni Avery , nagpatuloy siya ," Trial Prep assistant." "Ang ibig sabihin?" "Ang ibig sabihin ay gagawin ko ang lahat ng gusto mo , lahat ng kailangan mo . I'm your secretary , your assistant, your right hand man . Ako si Olsen, ikaw si Superman , ako si Robin, ikaw si Batman ..." "Ako si Darna , ikaw si Ding ?" Puto ni Avery . "Oo., Parang ganiyan nga," Tumawa si Dax. Si Dax ay, ordinary looking guy . "Alam ko ang iniisip mo ." Sabi ni Dax , habang ang kaniyang kamay ay nasa bulsa ng kaniyang trousers. " Hindi ako Kuba , ganito lang talaga ako tumayo , nerbyoso kasi ako noong bata pa ako , kaya ito ang Naging resulta ng aking anxiety. At para sa kaalaman mo , mannerisms ko na ilagay ang mga kamay ko sa aking bulsa. " Ang ipinaliwanag no Dax ay ang kaniyang tayo na hindi straight. "Gawin mo ano man ang nakapagpaligaya sa iyo ." Nagkibit balikat si Avery. "Gusto na kaagad kita . Magkakasundo tayo ."Sabi ni Dax . "You see it , you say it , you let it rest . Ang galing ." "Ganito ka ba ka blunt ? " Tanong ni Avery . Maingay at masalita ang lalaki , sa wari ni Avery ay madali mong makuhaan ng information dahil hindi mo pa tinatanong , nagsasalita na . " Ganito lang talaga ako .Minsan gusto ng mga tao ang pagiging ganito ko . Minsan naman natatakot sila . " "So that's the nutshell, huh?" Tanong ni Avery ng umupo na siya sa kaniyang desk ."I'm the new boss and you're the witty assistant .?" "Obvious ba ?" Tanong ni Dax , hinila ang silya at umupo sa kaniyang harapan. "Hindi ko pa alam , sige magsalita ka pa ." Gusto sana na itanong ni Avery ang ukol sa budget cuts , pero hindi Niya Alam kung mapagkatiwalaan ba ito . " Gaano ka ba katagal naninirahan dito sa siyudad?" "Dalawang taon pa lang simula ng mag graduate ako ng college. Personally mas gusto ko namalagi ako sa bahay at mag -ipon ng pera , pero gusto ko munang umiwas sa bahay ." "Oh , talaga? At makaipon ka ba habang nagtatrabaho sa DA's office?" "Of course not, I'm doing it by just existing .Hindi mo akalain no na kahit sa ganitong kalagayan ko , masasabi mo ba na ang ama ko ay Isang doktor? At ang aking ina ay nag da drive ng carpool?" "Teka muna, katulad ka ng aking asawa Kong magsalita ." "Oh so , totoo ang singsing na iyan ?" " Real for six years ." Nagpatuloy sila sa pag-uusap upang makagaanan ng loob ni Avery ang kaniyang assistant ay patuloy silang nagkapalitan ng information ukol sa kanilang pamilya . " Namatay ang mga magulang ko noong first year pa lang ako sa law school . Car accident . " Nakita ni Avery na nagi guilty si Dax dahil sa kaniyang tanong about her parents . "I'm sorry , hindi ko sinasadya na itanong iyan sa iyo ." Ito na ang Kailangan ni Avery . Alam Niya na mapagkatiwalaan ang kaniyang assistant . Ang kaniyang reaksyon ang magpapatunay. " Dax it's okay . Lahat tayo dito sa mundo ay may alaala na ayaw na nating alalahanin pa , pero hindi maiwasan na mapag-usapan , nauna nga lang ang sa akin . Okay lang iyan. Now, let's move on - we were having a god time. " Iniba Niya ang usapan ." May balita ka ba ukol sa the Searcher article kahapon?" "Nakita mo pala iyon ?" "Hindi iyon maganda , ano ?" Natigilan si Dax ." Maybe . Dapat makipagkita ka Kay Sermon." Dax was referring to the District attorney . " Huwag mong Sabihin iyan Dax . Kung may alam ka , Sabihin mo na." " Ang alam ko ay nagpalabas ng announcement ang mayor regarding sa budget cuts sa lahat ng government city offices. " "Does that mean , I'm going to be fired?" " Hindi ko alam ang tungkol sa iyo specifically , but when layoffs hit the office , the last ones in are always the first ones out ."