พิศวาสทาสคนเถื่อน

ส่งตัว 1.1

ตกดึกวันเดียวกัน

          ธันย์ณิชานอนลืมตาโพลงท่ามกลางแสงไฟจากหัวเตียง เธอจ้องมองไปยังปุ่มสีเขียวด้วยใจเต้นระทึกว่า มันจะเกิดเสียงและเกิดแสงกระพริบขึ้นเมื่อใด เพราะหากมันเกิดขึ้นนั่นหมายความว่า เธอจะเริ่มต้นทำงานเป็นหญิงขายตัว อาชีพที่เธอไม่ได้รังเกียจ แต่ก็ไม่ปรารถนาที่จะทำ ทว่าความจำเป็นมันบังคับ หญิงสาวก็พร้อมจะทำอย่างจำใจและจำทน

          และแล้วช่วงเวลาที่ไม่อยากให้เดินทางมาถึงก็บังเกิดขึ้น ปุ่มสีเขียวกระพริบและมีเสียงเตือนดังเหมือนเสียงกริ่ง ธันย์ณิชาลุกขึ้นนั่ง ใจเต้นระรัว ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ หลายครั้งคล้ายเรียกกำลังใจ จากนั้นเธอลุกขึ้นยืน เดินไปยังประตูเชื่อมระหว่างห้อง หมุนลูกบิดแล้วเปิดมันออก ก้าวเท้าอันสั่นเทาเข้าไปในห้องนอนของพ่อเลี้ยงเพลิง

          เธอเดินมาหยุดยืนห่างเตียงนอนขนาดใหญ่พอสมควร นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองร่างหนาที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงด้วยความประหม่าและหวาดกลัว ขนแขนขาเธอลุกเกรียวขึ้นมาทันใด ยามได้สบสายตาคู่นั้น แววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังบางอย่าง ที่ส่งผ่านมายังร่างกายของตน ส่งผลให้เกิดความร้อนระอุ วูบไหวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

ฉับพลันนั้น ดวงตาคู่หวานเหลือบมองเห็นอุปกรณ์ทางเพศที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง แม้ว่าจะเตรียมตัวเตรียมใจและรับรู้รสนิยมของเขา แต่พอถึงเวลาจริงๆ ธันย์ณิชาอยากจะวิ่งหนีออกไปจากห้องนี้มากกว่า ทำตามความต้องการของเพลิง ทว่าเธอทำเช่นนั้นไม่ได้ ตัวเธอสั่นเทายิ่งกว่าเดิม ความกลัวแทรกซ้อนเข้าทุกอณูความรู้สึก

“เธอสำรวจฉันพอหรือยัง ถ้าพอแล้วก็ถอดเสื้อผ้าแล้วมาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว” 

คำพูดของเพลิง ทำให้ธันย์ณิชาสะดุ้ง ใจหล่นตุ้บลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม น้ำเสียงของเขาเข้มห้วน ฟังแล้วเกิดความกลัวขึ้นมาทันที มือเล็กสั่นเทาค่อยๆ ปลดเสื้อคลุมที่ห่อหุ้มร่างเปลือยเปล่า แล้วพอมันหลุดออกจากกาย นัยน์ตาเพลิงก็วาววับไปด้วยความปรารถนา พึงพอใจกับสรีระซ่อนรูปของเธอ

วินาทีแรกที่เพลิงเห็นธันย์ณิชา เขายอมรับว่าความสวยของเธอดึงดูดใจทันทีที่เห็น นัยน์ตาสาวที่มองเห็นมีแต่ความกลัวอย่างเปิดเผย ซึ่งเธอก็น่าจะมีความรู้สึกนั้น เนื่องจากคืนนี้เป็นคืนแรกในชีวิตที่เธอหลับนอนกับผู้ชาย ยิ่งเป็นผู้ชายแปลกหน้าด้วยแล้ว ความรู้สึกคงจะคูณสองแน่นอน เพลิงรู้สึกกระกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันใดที่เขาจะเป็นคนแรกของเธอ

ทว่าเพลิงแอบหวั่นใจเล็กน้อย เขากลัวว่า รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นของเธอจะทนความกำหนัดของเขาได้หรือไม่ กลัวว่าเธอจะหมดลมหายใจคาเตียงเขามากกว่าให้ความสุขกับตน แต่อย่างหนึ่งที่เขาตั้งใจคือ เขาจะไม่ออมมือกับเธอ

เพลิงสำรวจธันย์ณิชาตั้งแต่ใบหน้างดงามที่แดงซ่าน ทรวงอกงดงามคู่อวบ ความใหญ่ของมันแม้จะไม่มาก แต่ก็น่าขยำขยี้ โดยเฉพาะยอดทรวงสีชมพูเข้มตัดกับสีผิว ทำให้เพลิงตัวสั่น ความยิ่งใหญ่ที่อยู่ใต้ผ้าห่มเต้นเร่า ตอบสนองอารมณ์ทางเพศที่ลุกทีละน้อย เขาอยากจะอ้าปากครอบครองยอดปทุมถันคู่นั้นเหลือเกิน ดูดดึง ไล้เลียให้หนำใจ ไล่สายตาต่ำลงไปยังหน้าท้องแบนเรียบ ไม่มีไขมันเกะกะรำคาญตา และอีกจุดหนึ่งที่เขาเกิดความพอใจ เนินเนื้อสาวไร้เส้นไหมสีดำปกคลุม มันเกลี้ยงเกลาตามแบบที่เขาชอบ พลันก็มีอีกความคิดหนึ่งที่แวบเข้ามาในหัว เป็นความคิดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เขาต้องการนำใบหน้าซบลงกับเนื้อนวลน้อย ปากจูบซับ จมูกสูดดมกลิ่นสาบสาว ส่งท้ายด้วยลิ้นลากเลียสร้างความเสียวกระสันให้สาวน้อยร่างมหัศจรรย์

โอ้...ร่างเขาร้อนขึ้นและร้อนขึ้น อยากจะฟัดเธอเต็มแก่

“เดินมาหาฉัน”

เขาพูดขณะที่สะบัดผ้าห่มให้พ้นกาย และนั่นทำให้เท้าเล็กที่กำลังจะก้าวเดินหยุดชะงัก ดวงตาเบิกโพลง เหงื่อเริ่มตก ขาทั้งสองข้างสั่นและหนักจนเธอก้าวเดินไม่ได้ อยากจะหมุนตัววิ่งหนีออกไปจากห้องนี้มากกว่าทำตามที่เขาบอก อากัปกิริยาทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับธันย์ณิชา เกิดขึ้นเมื่อเห็นความแข็งแกร่งกลางร่างชายที่ตั้งชันอวดตัว

มันใหญ่และยาว จนเธอกลัวว่าจะเข้าไปในร่างกายตนไม่ได้ 

“ไม่ต้องกลัวหรอก รับรองว่ามันเข้าไปในตัวเธอได้แน่ เธอจะมันและมีความสุข ฉันรับรอง” เพลิงเดาความคิดของเธอออก เพราะหญิงสาวคนใดมองเห็นตัวตนของเขาก็ตะลึงงันทุกราย และต่อจากนั้นมันจะเป็นความสุข ถึงใจแบบสุดๆ จนร้องขอให้เขาสานสัมพันธ์ต่อ ไม่หวั่นเกรงกับรสนิยมรุนแรงของเขา “เดินมาสิ ถึงเวลาที่เธอต้องทำงานแล้วนะ”

เพลิงตบที่นอนข้างตัว เหมือนจะบอกให้เธอมานั่งตรงจุดนั้น ธันย์ณิชาสูดลมหายใจเรียกกำลังใจ ก่อนจะเดินไปหาเขาด้วยขาที่ยังสั่นเทาเหมือนเดิม

เจ้าของห้องมองความสวยงามของสาวน้อยตรงหน้า ที่ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าอันงดงามและเรือนร่างกระชากอารมณ์ด้วยตาไม่กระพริบ รู้สึกแรงหายใจของตัวเองติดขัด หัวใจเต้นด้วยจังหวะผิดปกติ ทั้งที่เขาเห็นเรือนร่างหญิงสาวมานักต่อนัก สวยกว่านี้ อวบอั๋นกว่านี้ เขายังรู้สึกเฉยๆ เพราะคิดว่าเธอเหล่านั้นเป็นเพียงเครื่องระบายอารมณ์ทางเพศที่เขาซื้อมาเท่านั้น อาการเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ข้อนี้เพลิงหาคำตอบให้ตนเองไม่ได้

เพลิงวางมือลงบนหัวไหล่ของธันย์ณิชา และสัมผัสได้ถึงความเนียนนุ่มของผิวกายสาวที่อาบซ่านด้วยเลือดฝาด รวมทั้งรับรู้ถึงแรงสั่นจากตัวเธอ

“ชื่ออะไร”

“วุ้นค่ะ” น้ำเสียงที่ตอบสั่นเล็กน้อย แต่ตัวสิสั่นกว่าเสียงมาก ไม่กล้าสบตาเขา เธอจึงก้มหน้ามองขาตัวเอง

นิ้วใหญ่จับคางมนบังคับให้หันมาทางตน รั้งตัวเธอเข้ามากอด ขยับหน้าเข้าใกล้ดวงหน้าหวาน ใกล้กันจนสัมผัสลมหายใจของกันและกัน วินาทีนี้ธันย์ณิชาตื่นเต้น มือทั้งสองข้างสั่นจนเธอต้องประสานมือไว้แน่น การเตรียมใจไว้ล่วงหน้าหลายวัน ไม่ทำให้เกิดประโยชน์อันใดเลย ทุกอย่างเป็นศูนย์

เพลิงเริ่มต้นเกมสวาทด้วยใจปรารถนาอันแรงกล้า เขาจูบเธอเป็นอันดับแรก ซึ่งน้อยครั้งนักที่เขาจะจูบริมฝีปากของสาวบริการที่ซื้อมา ทว่าครั้งนี้กลีบปากบอบบางคู่นี้คล้ายเป็นแม่เหล็ก ดึงปากเขาให้แนบชิด แล้วยังมีความรู้สึกอีกหนึ่งอย่างคือ เขารู้สึกรอคอยเรียวปากคู่นี้มาทั้งชีวิต

แผ่วเบา...เหมือนปุยนุ่นลอยบนอากาศ

นี่คือสิ่งที่เพลิงมอบให้ธันย์ณิชา เขาใช้ปากหยักหนาแตะริมฝีปากสีชมพูที่สั่นระริกเบาๆ ไม่รุกเร้าจนเธอเกิดความกลัวไปมากกว่านี้ ทว่าในความรู้สึกของคนถูกจูบ แม้เป็นเพียงจุมพิตเบาๆ แต่เธอรู้สึกใจสั่นเสมือนฟ้ากำลังสะเทือน

น้ำหนักปากหนาเพิ่มความหนัก เขาบดเบียดแนบชิดและกอดร่างเปลือยเปล่าเธอแน่น อีกมือหนึ่งจับท้ายทอยเธอไว้ เพื่อให้รับจุมพิตที่ต่อจากนี้ไป เขาเชื่อเหลือเกินว่า เธอจะร้อนไปทั้งตัว และเป็นจูบที่หญิงสาวไม่มีวันลืม

สมองของธันย์ณิชาเหมือนลูกข่าง หมุนติ้วๆ พร้อมกับมีกระแสบางอย่างได้แทรกเข้ามาด้วย นั่นคือความกระสันอันรัญจวนเมื่อลิ้นใหญ่สอดเข้าไปในช่องปากของตน กระหวัดลิ้นหยอกเย้า ไม่นานนักก็ตวัดลิ้นเธอด้วยลิ้นของเขา กระแสนั้นเข้ามาอยู่ในวงล้อมของลูกข่างที่หมุนไม่หยุด ส่งผลให้ความรู้สึกที่ได้รับกระจายไปทั่วสมอง แทรกซ้อนเข้าทุกอณูในจิตใจ

เพียงแค่เขาจูบ ธันย์ณิชาก็หวามไหวไปทั่วช่องอก ลามลึกไปทุกพื้นที่ในกาย แล้วถ้าเขาทำมากกว่านี้ เธอไม่อยากจะคาดเดาความรู้สึกเลยว่า จะมากมายแค่ไหน และจะทานทนกับรสเสน่หาของเขาได้หรือไม่

เพราะเพียงแค่จูบ...ธันย์ณิชาก็แทบละลาย

พ่อเลี้ยงสุดโหดเพียรหาความหอมดุจดังดอกกุหลาบเบ่งบานเต็มท้องทุ่ง ความหวานก็ไม่ต่างกับน้ำผึ้งจากรวงผึ้งบริสุทธิ์ จนเขาไม่อยากจะถอนปากออกห่าง จุมพิตเธอยาวนาน กวาดต้อนชิมรสที่หวานล้ำในโพรงปากเธอ

 “ปากเธอนุ่มจัง ปากสาวบริสุทธิ์หอมเหลือเกิน” เขาเอ่ยประโยคแรก หลังจากควานหารสชาติหวานหอม กลิ่นรสที่ไม่เคยได้รับจากสตรีคนใดมาก่อน “ทางโน้นสอนอะไรเธอมาบ้าง ไหนลองทำให้ฉันดูหน่อย อยากรู้จังว่าจะคุ้มค่าเงินที่เสียไปหรือเปล่า”

เพลิงรู้ดีว่า วรนุชจะต้องบอกรสนิยมของเขาให้สาวตรงหน้ารับรู้ และต้องสอนเรื่องบนเตียงขั้นพื้นฐานให้เขาเกิดความพึงพอใจ ที่เขารู้เพราะเคยสั่งซื้อบริการสาวบริสุทธิ์กับวรนุชมาแล้วหลายครั้ง ซึ่งในแต่ละครั้งสาวคนนั้นๆ จะถูกอบรมภาคทฤษฏี เพื่อมาปรนนิบัติ