ณ สถานอาบอบนวดเซนทาน่า
“แม่ไม่คิดจะโทรไปถามสารทุกข์สุกดิบวุ้นบ้างเหรอ ตั้งแต่วุ้นไปอยู่ที่นั่น แม่ไม่เคยโทรไปหามันเลย” นภาถามวรนุชที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ในห้องที่จัดเตรียมไว้ให้สิงห์อมควันโดยเฉพาะ คนถูกถามตวัดสายตามองนภา ก่อนจะสูบบุหรี่ต่อไปไม่สนใจคำถามนั้น
“นั่นสิแม่ ฉันเป็นห่วงมันนะ แม่น่าจะโทรไปถามวุ้นบ้างว่าเป็นยังไง สบายดีไหม รับเซ็กซ์ของพ่อเลี้ยงได้หรือเปล่า กินอยู่ยังไง ฉันเห็นแม่นิ่งนอนใจไม่มีทีท่าห่วงมันเลย” เอมอรพูดอีกคน
“แล้วทำไมพวกแกไม่โทรไปหามันเองล่ะ อยากรู้อะไรก็ถามมันเลย” แม่เล้าถามเสียงขุ่น
“ถ้าฉันโทรไปถามวุ้นได้ ฉันโทรไปนานแล้ว แต่นี่แม่เปลี่ยนเบอร์มือถือให้มัน แถมไม่บอกฉันสองคนว่าเบอร์โทรศัพท์ของวุ้นเบอร์อะไร แล้วอย่างนี้ฉันจะโทรหามันได้ยังไงล่ะ”
นภาเถียงกลับ เธอกับเอมอรไม่เข้าใจวรนุชว่า จะเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ของธันย์ณิชาทำไม แถ
