Beyond The Square One (BTSO2)

S q u a r e T h i r t y ( S H E )

"Eric?"

Imbes na sumagot, napakapit siya bigla sa braso ko na parang nahihilo at tinanggal ang salamin niya.

"Eric, okay ka lang?"

He shakes his head. Pagkatapos maalarma sa nangyari do'n sa bata kanina, ngayon naman si Eric. Dinampot ko 'yung phone at camera niya at hinatak na siya pabalik sa OA sa laking beach house and hotel ni Jace na tutuluyan naming lahat ngayon. Technically naman kasi, si Eric lang ang nakalimot sa'kin pero ako, alam na alam ko sa sarili kong fiancé niya ako kaya kahit papaano, kailangan ko pa rin siyang alagaan. Baka naalog 'yung utak niya sa pagpupumilit na iligtas 'yung bata kanina. Buti namataan ko sila.

"I dropped my keys somewhere."

Halos i-hampas ko 'yung ulo ni James Eric sa pinto ng kwartong inii-stay-an niya. Pagkatapos naming maglakad nang malayo, ngayon niya pa naalala 'yon. Pero hindi ko naman siya pwedeng pagalitan dahil mukhang wala pa rin siya sa ulirat. Parang naulit lang 'yung nangyari na minsan kaming umakyat sa unit niya tapos naiwan niya pala 'yung susi sa kotse. At kagaya rin no'ng gabing 'yon na una niyang inamin sa'kin na gusto niya ako, halos ganoon ulit ang sagot ko.

"Dito ka lang. Hahanapin ko 'yung susi mo."

"It's probably lost at sea. Unless you can find it in a minute then be my guest."

Napa-buntong hininga ako. "I'll ask someone to give you a spare key."

"We're just two doors away from your room. Papasukin mo na lang ako. Hindi kita guguluhin."

"You don't have your things in my room," kontra ko.

Kahit ang totoo, naisip ko na 'to kanina pa pero ayaw ko lang talaga na nasa iisang kwarto kami tapos stranger pa rin ang tingin niya sa'kin. Isang malaking sakit sa ulo na nga 'yung pagsama ko dito, gagawin ko pang mas awkward para dalhin siya sa kwartong tinutuluyan ko?

"I can manage with just towels or something. Just let me rest, Ariel. It's not like I'm gonna rape you."

Namula ata ako pagkasabi niya no'n. TAENG 'TO. NI HINDI KO NGA INIISIP 'YON!

"Why are you blushing?"

"Shut up," masungit na sagot ko habang naglalakad na sa direksyon papunta sa kwarto ko.

"Finally," sabi niya nang makapasok sa loob.

"Kukuha lang ako ng spare key sa baba para makabalik ka na mamaya," sabi ko at naghanda na para umalis.

"What, now?"

Nagtatakang napataas ang kilay ko. "Sabi ko, bababa muna ako."

"Look at yourself. The people are probably raping you in their minds right now. Wear something decent first, for chrissakes."

Halos malaglag ang panga ko hanggang sa first floor ng beach house sa narinig kong 'yon. Bago pa ako makapag-react, nakapasok na siya sa bathroom. Anong problema ng impaktong 'yon? Tama ba 'yung narinig kong nagpapaka-conservative siya para sa'kin?

OH MY GOSH. KINIKILIG BA 'KO?!

At dahil ayoko namang mag-away kami, nagsuot muna ako ng maong shorts at saka bumaba. Pagkakuha ng susi, dumaan na rin ako sa kwarto niya at kinuha ang mga gamit niya. Magrereklamo kaya siya kapag sinabi kong sa isang kwarto na lang kami? Hay, monay. Bahala na.

"You went through my things?" amused na tanong niya nang madatnan ang bag niya sa kama ko.

"Hoy, impakto. Going through your things and getting your things are two different stories. Ako ang naglagay niyang mga gamit mo sa bag kahapon. Anong sense para halukayin ko pa 'yan?"

"Chill, babe. I just asked."

Pinandilatan ko siya ng mata. "Don't 'babe' me!"

"Isn't that how I call you?"

Napairap ako sa sobrang inis. "No. Stop pretending like you remember me, it's just annoying."

"But that's how I called all of my girlfriends before."

Bago ko isara ang pinto ng bathroom, binigyan ko muna siya ng death glare. "I'm not one of those stupid girlfriends you call 'babe'!"

Pagkapasok ko sa banyo, halos umusok ang ilong ko. Alam kong iniinis lang niya ako at nagtagumpay siya do'n. Kung bakit niya ako iniinis, hindi ko alam. Basta sa ngayon, bahala siyang ma-bore diyan. Magbababad na lang ako sa bath tub.

Mga ilang minuto na rin ang lumipas mula pumasok ako ng banyo kaya hindi na rin ako nagtakang binubulabog ako ng isang impakto sa labas.

"Ariel, buhay ka pa ba diyan? Naiihi na ako."

"May banyo sa baba," sigaw ko.

"What the hell? Kaya nga may banyo ako sa kwarto para hindi na bumaba, e," reklamo naman niya.

Napaikot ang mga mata ko kahit alam kong hindi niya makikita. "BAKA NAKAKALIMUTAN MONG HINDI ITO ANG KWARTO MO?"

"WELL YOU BROUGHT MY THINGS HERE, KWARTO KO NA RIN 'TO," sigaw din niya.

Hindi ko siya pinansin. Maya-maya pa, nagulat na lang akong binuksan niya 'yung pinto. Grr!

"Eric naman! Bastusan?!"

"Sabi ko, ihing-ihi na 'ko tapos nakababad ka lang pala diyan?"

"s**t ka! 'Wag ka ngang tumingin dito!" binato ko siya ng scrub at tumalikod naman siya para umihi na lang. Mabuti at punung-puno ng shower gel 'tong tub kaya natatakpan ako ng bula.

"Wala akong nakita, just so you know. Baka gusto mong isara na lang 'yung shower curtain, 'no?" sarcastic na sabi niya.

Halos umusok na naman 'yung ilong ko sa sobrang inis at padabog na sinara ang kurtina para may pagitan naman kami kahit manipis na tela lang. Pumikit ulit ako para mag-relax. Tae talagang impakto 'to ang lakas mang-asar kahit kailan.

"It's not like I've never seen those."

"Ahhh!" Nababasa niyo 'yan? Tili ko 'yan. Bigla ba naman kasing sumulpot 'tong impaktong 'to sa harapan ko!

"Ouch!" reklamo naman niya. Nahampas ko kasi siya ng lalagyan ng sabon sa bandang ulo sa pagkabigla ko. Buti nga!

"Perv! Get out of here!"

"Fine, but- Ow!"

Hindi niya na natapos 'yung mga sinasabi niya pa kasi pinagbabato ko na siya ng kung anong madampot ko hanggang makaabot siya sa pinto. Bago siya lumabas, tumingin pa ulit siya nang nakakaloko.

"Nice t**s," malokong sabi ng tarantado sabay sara ng pinto.

"AHHHHHHHH!!!"

TAE KA TALAGA! Pakiramdam ko, nayanig ang buong beach house sa lakas ng tili ko. Walang hiyang impakto 'to, kung kailan ang tagal na namin, ngayon pa ako inumpisahang manyakin? At paano naman niya nasabing nakita na niya 'to, e, ni hindi nga niya ako maalala?! Ambisyoso ang gago! Lakas mag-assume.

"Hey, they're calling out everyone for lunch," bungad niya sa'kin pagkalabas ko.

Sinamaan ko lang siya ng tingin at hinigpitan ang pagkakabalot ng bathrobe sa katawan ko, just in case. Pagkakuha ng damit, bumalik ako sa banyo para magbihis.

"Why are you not talking to me?"

Pagkatapos na basta-bastang suklayin ang buhok ko, hinanda ko nang itali 'to pero pinigilan niya ako. "Ano?!" iritadong tanong ko.

Pinitik niya ako sa noo.

"Aray!"

"Basa pa 'yung buhok mo. Have you always been this stupid?"

"Excuse me?!" hindi makapaniwalang sigaw ko.

"What did I ever see in you?" hindi rin makapaniwalang tanong niya na may kasama pang pag-iling.

Kinuha niya 'yung hair dryer na nakasaksak sa tabi ng vanity mirror at inumpisahang patuyuin ang buhok ko. Hindi na lang ako pumalag kasi baka sigawan na naman ang kahinatnan.

After about ten minutes, nararamdaman ko na lang na bine-braid niya 'yung buhok ko. Natahimik ako kasi never namang ginawa ni Eric sa'kin 'to. I mean, sure, he knows how to tie his long hair before pero hindi ko ine-expect na marunong siyang mag-braid.

"Don't tie your hair in a bun after bath. Unless you want your hair to suffer split-ends."

"How do you know these things?" hindi ko napigilang itanong.

"Well, being my partner in life for a year, you should have known that I'm half French and styling is in my blood."

"Wait..." Pagkatali niya ng dulo, humarap ako sa kaniya. "Sinong French sa parents mo? Si Tita Emily?"

He scoffs. "No, silly. Step-mother ko lang si Emily Fuentebella. My biological mother is in France."

I feel dumbfounded. How come he never mentioned this to me before? Am I not that close enough for him to trust with this information?

"Don't take it personally, Ariel. I'm really discrete when it comes to my personal life. No offense, but I don't think you're that special enough for me to tell you everything about myself." Basta na lang siyang naglakad papunta sa pinto. "Hindi ka ba kakain?"

Nawalan na pala ako ng boses, ngayon lang ako na-inform. Pero para naman hindi ako magmukhang TAE lalo, ngumiti pa ako sa kaniya bago sabihing, "Sunod na lang ako."

Medyo nagtaka rin siya sa sagot ko kasi tingin ko expected niyang sasabayan ko siya, mukhang hinintay pa naman niya ako. At dahil hindi naman siya nagtanong, naisip kong wala na rin akong ganang kumain pagkatapos ng sinabi niya. Sure, hindi niya ako naaalala. Pero ganito ba talaga ka-insensitive 'yung James Eric na minahal ko?

Nagpalipas ako ng mga ilang minuto bago napag-desisyunang kumuha ng bagong set ng bikini. Binili ko talaga 'to para paglawayin si Eric pero mukhang wala namang epekto dahil ayaw niya rin akong makita na suot 'to. Mag-e-enjoy na lang ako.

Kinuha ko 'yung neck tag no'ng bata kaninang na-trap sa dagat. Baka sakaling makita ko siyang patakbo-takbo, ibabalik ko na 'to. Mukhang importante kasi, e. Ewan ko ba kung bakit hindi ko man lang naalalang ibigay ulit kanina.

Chocolate brown bikini with white flower patches. Mas malinggit na ata 'yung tela nito kesa kanina. 'Di bale, 'di naman na ako lalangoy. Nagsuot din ako ng white cover up at cream summer hat para hindi naman matutong ang mukha ko sa init. Panghuli, sinuot ko ulit 'yung sunglasses ko para hindi naman ako lalong maningkit.

Kakulay din ng bikini ko 'yung suot kong flipflops. Ngayon lang ako naging ganito ka all out sa porma ko, parang dito napunta lahat ng frustrations ko kay Eric. Hindi kasi ako makapaniwalang sasabihan niya ako nang ganoon.

"Hi."

Pag-lingon ko sa likod, nandoon ang batang paslit na na-trap sa dagat kanina. "Hi," bati ko rin.

"Thank you for saving my life," sabi naman niya na may kasama pang charming na ngiti.

"That's nothing. This one's yours, right?"

Tumango naman siya at sinuot ang kwintas.

"Don't you have a guardian to look after you? We wouldn't want you to get trapped in the water again, would we?"

Ngumiti lang siya sa'kin ulit.

"Peter! Nandito ka lang palang bata ka."

Sabay kaming napalingon no'ng bata sa boses ng isang lalaki na...

OH MY GOD ANG YUMMY NAMAN NITO!

Isang adonis na naka blue beach shorts ang lumapit sa'min. May balbas siya pero bagay na bagay, sakto lang din 'yung katawan kasi hindi naman talaga ako napapa-second look sa mga sobrang maskulado, as in ang sarap lang sa mata. Mala-Colin O'Donoghue ang datingan, 'yung hollywood actor na gumanap kay Captain Hook sa Once Upon A Time series.

"Daddy mo?" tanong ko do'n sa bata at tumango naman siya.

"Siraulo! Do'n ka nga sa Daddy mo talaga," sabi naman ni Colin do'n sa bata. "Sorry. Is he interrupting you?"

Napa-iling ako. Hindi bilang sagot kundi para bumalik sa ulirat. Malapit na siya sa'min ngayon. And to my indefinite dismay... gwapo nga siya pero mas gwapo pa rin si impakto.

"I'm Lord Peter," sabi no'ng bata sabay abot ng kamay sa'kin.

Natuwa naman ako sa kaniya kaya nakipag-kamay ako. "I'm Princess Ariel, your highness," nakangiting sabi ko.

"Thanks for saving my life again, my liege," pilyong sabi niya pa sabay humalik sa kamay ko bago tumakbo paalis.

"Pasensiya ka na sa pamangkin ko. Ang hilig makipag-usap sa babae, e," paliwanag naman no'ng lalaki.

"Actually, nagkakilala na kami kanina. Hindi ko lang natanong 'yung pangalan niya. Lumalangoy kasi siya kaninang mag-isa tapos sumabit 'yung paa sa coral vines. Kaya tinulungan namin."

"Ikaw pala 'yung kinukwento niya kanina pa. Salamat, ah?"

Ngumiti lang ako.

"What's your real name, by the way? If that's not too personal, I mean."

"You think I lied to Peter?" amused na tanong ko.

Napatawa naman siya. "Funny parents. My name is Prince Phillip. The one and only Prince from The Sleeping Beauty."

Nakipag-shake hands din ako sa kaniya. Kahit papaano, may kasama ako dito sa labas habang busy sila sa beach house. Nag-kwento siya ng mga tungkol kay Peter pati 'yung kahiligan nitong tumakas sa kanila para lang makakuha ng mga yamang dagat. Pinapagalitan nga daw 'to ng mga environmentalists na magulang.

"Are you from around here?"

Umiling ako. "Manila pa kami galing. Kasama ko 'yung buong team namin sa opisina pati 'yung boss ko na... na fiancé ko."

"Oh, so our little mermaid here is engaged to her Prince. That's cool," sabi naman niya na parang natatawa pa dahil nga parang pambata ang mga pangalan namin. Kung alam lang niya na Eric din ang pangalan no'ng fiancé ko.

"Sa Manila rin kayo?"

Tumango siya. "Makati, specifically. Napapasama lang ako weekly kasi may binabalikan ako sa lugar na 'to pero mukhang wala na rin siya dito. I guess nothing's really permanent in this world."

"That's too deep for a friendly chit-chat," pang-aasar ko.

Tumawa siya ulit. "I know." Tumingin siya sa mga kasama ni Peter mula sa malayo at kumaway sila. "Hate to cut it. But I need to go. See you when I see you, Princess."

Papalag pa sana ako kasi ayoko talagang matawag na Princess. Pero nakalayo na siya at saktong dating naman ni Pusheen.

"Pusheen, papabol 'yon, ah?"

Siniko ko siya. "Mas pogi pa rin si James Eric."

Biglang nawala ang ngiti niya. "Speaking of, alam mo bang may dumating kaninang babae na maganda at kinakausap siya?"

Napaikot ang mga mata ko. "Hindi naman niya papansinin 'yon, 'no. Pinaninindigan niyang impakto na 'yan 'yung childhood warning na 'don't talk to strangers'. Ako nga na halos itulak na sa kaniya ng mga kapatid niya dahil fiancé nga niya ako, halos ayaw niyang kausapin nang maayos. 'Yun pa kayang complete stra- Aray!"

Naputol ang sinasabi ko nang bigla akong hatakin ni Pusheen sa isang vacant cottage para magtago. "Ayan. Ayan 'yung sinasabi ko."

Natulala ako pagkakita sa kanila. Anong nangyayari? I can't believe my eyes. Of all people, siya pa talaga? Bakit ganoon? Pinaglalaruan ba ako ng tadhana? Tae, nalingat lang ako sandali, close na sila? Na talagang napapangiti pa siya sa sinasabi niyan?

"Naniniwala ka na ba?" bulong ni Cyrene sa tabi ko.

Hindi ako makasagot. Naramdaman ko na lang na kumikirot 'yung dibdib ko. Sa dinami-dami ng pwedeng makasama niya ngayon, bakit kailangang si Aurora pa?