จอมทัพ
1058 Words
กรี๊ดดดดดดดดด เสียงร้องกรี๊ดดังขึ้นสนั่นไปทั่วทั้งร้าน ในขณะที่ฉันกำลังนั่งซดน้ำอะไรบางอย่างที่ขนมมันสั่งมาให้กิน ฉันเงยหน้าขึ้นไป ก่อนจะเห็นผู้ชายคนนึงกำลังเดินขึ้นมาบนเวที เสียงปรบมือ เสียงกรี๊ดดังขึ้นสนั่น ราวกับว่าคลับนี้เป็นคอนเสิร์ตขนาดย่อมอย่างไงอย่างงั้น
แชะ! แชะ! เสียงชัตเตอร์ดังขึ้นรัวๆพร้อมกับเเสงสีขาวของสปอร์ตไลท์ที่สาดขึ้นไปบนเวที เสียงเพลงค่อยๆดังขึ้น พร้อมกับทุกอย่างที่เงียบลง ทุกคนในนี้ต่างพากันเงียบแล้วจับจ้องมองไปข้างบนเวทีเป็นจุดเดียว ก่อนที่แสงนั่นจะค่อยๆทำให้ฉันเห็นคนบนเวทีได้อย่างชัดเจน
“หู้ยยยย หล่อฉิบหาย”
“กรี๊ดดดดด จอมทัพ”
“ทำไมหล่อแบบนี้”
“กูไม่ไหวแล้วมึง ตายๆๆ เขาหล่อมากค่ะ”
นี่คือเสียงของคนรอบข้างของฉันที่เอาแต่พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความหล่อของนักร้องบนเวทีคนนั้นไม่หยุด ฉันไม่เถียงเลยสักนิดว่าเขาหล่อ ตัวจริงเขาน่ะหล่อและดูดีมากกว่าในรูปตั้งหลายเท่า ผิวของเขามันขาวผ่องเนียนละเอียดกว่าผู้หญิงอย่างฉันซะอีก จมูกก็โด่ง หน้าก็คม ไม่น่าล่ะเพื่อนของฉันถึงได้คลั่งไคล้เขามากขนาดนี้
กรี๊ดดดดด เสียงกรี๊ดดังขึ้นสนั่นพร้อมแสงแฟลชจากกล้องโทรศัพท์กดถ่ายรัวๆไปบนเวทีอีกครั้งเมื่อโชว์จบลง นักร้องคนนั้นเดินลงจากเวทีทันทีที่โชว์จบ ไม่มีการพูดหรือทักทายอะไรกับแฟนคลับทั้งนั้น ฉันได้แต่เกาหัวด้วยความงง แบบนี้ก็ได้เหรอ
“ไปยาหยี ไปขอลายเซ็นกัน” ขนมสะกิดแขนฉันให้ลุกขึ้นยืน
“แกไปเถอะ เดี๋ยวฉันนั่งรอที่โต๊ะ”
“ไปด้วยกันนี่แหละ ขอลายเซ็นเสร็จจะได้รีบกลับ” พอพูดจบขนมก็จูงแขนฉันให้ลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินมาหลังเวทีแทน
“......”
แล้วก็เป็นเหมือนที่ฉันคิด ด้านหลังเวทีคนเยอะกว่าด้านหน้าเวทีอีก แล้วคนที่มาส่วนใหญ่ก็มาเพื่อถ่ายรูปและขอลายเซ็นคนที่ตัวเองชื่นชอบ แล้วส่วนมากก็มีแต่ผู้หญิง
“จอมทัพหันหน้ามาทางนี้ด้วยค่ะ”
“ทางนี้ด้วยค่ะจอมทัพ”
เสียงเจื้อยแจ้วกับแสงแฟลชจากกล้องมือถือดังขึ้นรัวๆเพื่อจับภาพนักร้องหนุ่มที่กำลังยืนแจกลายเซ็นให้พวกผู้หญิงที่ล้อมหน้าล้อมหลังเขาอยู่ ฉันมองไกลว่าหล่อมากแล้ว พอมองใกล้ๆยิ่งหล่อและดูดีมากกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว
“ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ” ขนมยื่นกระดาษกับปากกาให้นักร้องหนุ่มคนนั้นเซ็น เขาก็รับกระดาษจากขนมไปเซ็นเหมือนปกติ อารมณ์เหมือนศิลปินกับแฟนคลับยังไงยังงั้นเลย แต่เสียทีหน้าเขานิ่งไปหน่อย ไม่ยิ้มหรือทักทายอะไรกับแฟนคลับเลย น่าแปลกที่เขาเป็นแบบนี้ แต่ก็ยังมีแฟนคลับมากมายติดตามเขาอยู่
“ส่วนอันนี้ของเพื่อนค่ะ” ขนมยื่นกระดาษอีกใบให้เขาเซ็น ฉันเกาหัวด้วยความงงงวย ฉันไปอยากได้ลายเซ็นของอีตานี่ตั้งแต่ตอนไหน ขนมนี่ก็ยัดเยียดให้ฉันตลอด
“......”
“เขามองแกด้วยอ่ะยาหยี” ขนมใช้ศอกสะกิดฉันให้มองอะไรบางอย่าง ซึ่งฉันก็หันไปเห็นว่านักร้องหนุ่มคนนั้นกำลังมองมาทางฉันพอดี เขาคงจะมองตามปกติทั่วไป
“ไร้สาระน่า เสร็จยังจะได้รีบกลับ” ฉันตอบแบบปัดๆไป
“ขอถ่ายรูปอีกแป๊บนึง” ขนมทำหน้าตาออดอ้อนมองฉันที่ยืนรออยู่
“อือ” ฉันได้แต่ส่ายหัวด้วยความเหนื่อยหน่ายให้เพื่อนสาว
“งั้นขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ?” ขนมเดินเข้าไปถาม
“จอมทัพไม่สะดวกครับต้องขอโทษด้วย” การ์ดของนักร้องคนนั้นร้องหามปรามขึ้น เมื่อผู้คนแถวนั้นต่างพากันวิ่งกรูเข้าไปหาจอมทัพ
“......”
“อะไรกันขอถ่ายรูปแค่นี้ก็ไม่ได้” ฉันพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดแทนเพื่อนสาว เพราะฉันรู้ว่าขนมมันชอบนักร้องที่ชื่อจอมทัพอะไรนี่
“ไม่เป็นไรหรอกแก ใครๆก็รู้ว่าจอมทัพเขาไม่ค่อยถ่ายรูปกับแฟนคลับอยู่แล้ว” ขนมตอบกลับแบบไม่ใส่ใจมากนัก ส่วนฉันฉันได้แต่ยืนงง แบบนี้ก็มีด้วยเหรอ เคยเห็นแต่ดารา ศิลปินอยากถ่ายรูปกับแฟนคลับ แต่นายจอมทัพจอมพลอะไรนี่มาแปลก
“......”
“ลายเซ็นอะไรของเขา ทำไมมันดูแปลกๆ” ฉันบ่นงุบงิบในลำคอ เมื่อหยิบกระดาษที่มีลายเซ็นของนักร้องคนนั้น ที่ขนมเพิ่งให้มาดูในระหว่างทางที่นั่งรถกลับบ้าน
“แปลกอะไรของแก”
“แกก็ดูนี่สิ มันมีแต่ตัวเลขอย่างเดียวเลย” ฉันชี้นิ้วบอกขนมให้ดูลายเซ็นของเขาที่อยู่ในแผ่นกระดาษ ซึ่งไม่ว่าฉันจะมองยังไง มันก็ดูเหมือนตัวเลขอะไรสักอย่างไม่เหมือนลายเซ็น หรืออาจจะเป็นลายเซ็นเฉพาะตัวของเขางั้นหรอ แต่ของขนมมันกลับเป็นลายเซ็นแบบปกติไม่เห็นเหมือนของฉันเลยสักนิด
“กรี๊ดดดดด ยาหยี ยาหยี” เสียงขนมร้องกรี๊ดดังขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยในขณะที่ฉันกำลังเคลิบเคลิ้มกับบรรยากาศชวนให้หลับระหว่างที่อยู่บนรถ
“อะ...อะไรขนม แกเป็นอะไรของแก” ฉันสะดุ้งด้วยความตกใจ ที่จู่ขนมก็ร้องดังขึ้นแล้วเอาแต่เรียกชื่อฉันอยู่แบบนั้น
“นี่มันบะ...เบอร์โทรของจอมทัพแน่เลย”
“เบอร์โทรงั้นเหรอ?” ฉันทำหน้างงกว่าเดิมเมื่อยัยขนมนั่นพูดจบ
“ใช่! มันคือเบอร์จอมทัพ”
“แล้วเขาจะเอาเบอร์ให้ฉันทำไม?” ฉันทวนถามขึ้นด้วยความสงสัย บางทีขนมเพื่อนฉันมันอาจจะชอบเขามากจนเก็บมาเพ้อเจ้อ มันอาจจะเป็นแค่ลายเซ็นของเขา เพื่อนเลยฉันมโนภาพเอาเองว่าเป็นตัวเลขเอาเองก็เป็นได้ ถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนและคล้ายคลึงแบบที่เพื่อนฉันพูดก็เถอะ
“ถ้าแกอยากรู้ว่าทำไม แกก็ลองโทรไปตามเบอร์นี่ดูสิ”
“......”
- Writer
