ตอนที่ 10 100%
ปริญภัทรเดินออกมาจากร้านใกล้ถึงลานจอดรถแล้ว เห็นร่างบางของจันจิราถูกชายหน้าตาดียัดเข้าไปในรถเขาจำได้แม่นผู้ชายคนนั้นมัน คือไอ้ภาคีนัย!! ร่างสูงเพรียวแบบชายไทยไม่รอช้าวิ่งเต็มกำลังที่พึงมี แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันกลับเกิดขึ้น
“โอ๊ย!!” เสียงหวานอุทานอย่างเจ็บระคนตกใจ พร้อมกับไหล่บางที่กระแทกชนเข้ากับร่างสูงของใครคนหนึ่ง เขาวิ่งออกมาจากทางเชื่อมร้านอาหารกับลานจอดรถอย่างรีบเร่ง ต่างฝ่ายต่างรีบไม่ได้มองดูกัน
“คะ คือหนูฟ้าขอโทษค่ะ” พรรัมภา รีบขอโทษ ใบหน้างามแหงนขึ้นมองสบตา เข้ากับใบหน้าหล่อเหลาสไตล์ไทยแลนด์ที่แสนคุ้นตา
“ไม่เป็น ระไรครับ” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว แต่มาชะงักค้างเมื่อคนตรงหน้าเงยขึ้นมอง เขายืนอึ้งกับภาพตรงหน้าเป็นเวลาเกือบห้านาที เพราะผู้หญิงที่เดินชนเขานั้น เขาหายจากเธอมาเป็นเวลาสามปี มันช่างทรมานใจเหลือเกิน เขาต้องทำใจจากมา ฝ่ายหญิงสาวก็อึ้งกิมกี่เหมือนกัน
