ทัณฑ์สวาทสามีเถื่อน

ตอนที่ 1 โลกกลมพรหมลิขิต

ตอนที่ 1

โลกกลมพรหมลิขิต

ตลอดระยะเวลาหลายวันที่เริ่มงานใหม่ จันจิราทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ได้อย่างราบรื่น ไร้ปัญหา ใบหน้านวลงามแต่งแต้มเครื่องสำอางพอเหมาะ ร่างสมส่วนอยู่ในชุดเครื่องแบบของโรงแรม ทำให้เธอดูดีไร้ที่ติ รอยยิ้มหวาน สดใส มอบให้ลูกค้าและเพื่อนร่วมงานไม่มีขาด

เย็นวันศุกร์ หลังจากเลิกงานเรียบร้อย เธอก็เดินออกมารอรถเมล์เพื่อกลับบ้าน

สายตาคมภายใต้กรอบแว่นกันแดดราคาแพง มองผ่านกระจกรถพร้อมเท้าแกร่งแตะเบรกรถคันหรูกะทันหันเสียงดังเอี๊ยด!

ร่างสูงกระโดดลงจากรถเข้าประชิดตัวหญิงสาวด้วยความรวดเร็ว ผู้คนระแวกนั้นหันมามองสองหนุ่มสาวเป็นตาเดียว

“ว้ายยย! ปล่อยนะ! ปล่อยเดี๋ยวนี้” เสียงหวานกรีดร้องตกใจ ขณะที่ลำแขนแกร่งช้อนร่างบางขึ้นแนบอกกว้างกระด้างเป็นที่เรียบร้อย จันจิราไม่รู้ว่าเขาคือเจ้าของโรงแรมที่ตนทำงานอยู่ มาทำงานจวนจะเป็นสัปดาห์ เธอยังไม่รู้เลยว่าหน้าตาผู้บริหารของโรงแรมเป็นอย่างไร เพราะได้ข่าวจากพนักงานหลายคนเขาซุบซิบกันว่า ช่วงนี้เจ้านายทำงานหนักมาก ไม่มีเวลาเข้ามา จะมีเฉพาะเลขาที่ใกล้ชิดเข้ามาดูแลแทน แต่จันจิราก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพราะเป็นเรื่องของผู้บริหาร พนักงานระดับล่างอย่างเธอไม่เกี่ยว และเธอก็ไม่ใช่ประเภทสนใจเรื่องของชาวบ้าน จึงไม่แปลกที่เธอจะไม่ทราบว่าเจ้านายกับผู้ชายไร้มารยาทคนนั้นคือคนๆ เดียวกัน 

“เงียบ!” เสียงห้วนกระด้างสั่ง พลางยัดร่างงามเข้าไปข้างในฝั่งผู้โดยสารข้างคนขับ

“ไม่! กรี๊ดดดด!” เสียงกรี๊ดร้องลั่นภายในรถหรู มือเล็กรนหาที่ปลดล็อคประตูจ้าละหวั่น ทว่าผู้บริหารหนุ่มไม่สนใจ เขารีบสอดตัวเข้ามานั่งประจำตำแหน่งคนขับแล้วกระชากพาหนะคู่กายออกไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง

“โอ๊ยยยย” จันจิราร้องโอยเมื่อหน้าผากนูนสวยกระแทกคอนโซลรถ เผลอสายตามองคนต้นเรื่อง อยากจะต่อว่าสักคำสองคำก็ต้องกลืนถ้อยคำเหล่านั้นลงคอ เมื่อเจ้าของใบหน้าหล่อกระแทกเสียงเข้มซ้ำเติม

“สมน้ำหน้า!”  

เมอซิเดสเบนซ์รุ่นล่าสุดทะยานด้วยความเร็วสูง เลาะเลี้ยวมาตามหุบเขาที่สลับซับซ้อน เมืองแห่งการท่องเที่ยวอันดับต้นๆ ของประเทศไทย ใช้เวลาเดินทางนานหลายชั่วโมงกว่าจะมาถึงที่หมาย ระหว่างทางหญิงสาวก็ตวาดแว้ดๆ ใส่เขาไม่หยุดปาก กระทั่งเอ่ยถ้อยคำขู่ตามฉบับคนหื่น เธอถึงยอมเงียบเสียงลง

สายตาคมลอบมองสาวข้างกายบ่อยครั้ง เธอสวยหวานกว่าเดิมหลายเท่า เมื่อร่างสมส่วนได้มาอยู่ในชุดพนักงานของโรงแรมเขา ชุดผ้าไหมที่ตัดเย็บอย่างปราณีตสีชมพูหวาน บวกกับใบหน้านวลงามที่แต่งแต้มเครื่องสำอางมาอย่างพอดี ผมเผ้าเกล้ามวยไว้อย่างสวยงาม องค์ประกอบทุกอย่างล้วนลงตัวทำให้สาวเจ้าชวนมองสุดๆ

สงบปากสงบคำไม่กี่นาทีจันจิราก็ผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว ส่วนภาคีนัยเองก็ตั้งใจขับรถ เพราะต้องการไปถึงที่หมายให้เร็วที่สุด ไม่อยากให้ดึกมากไปกว่านี้ 

ตีสองกับอีกสิบนาทีที่สปอร์ตหรูเคลื่อนมาจอดเทียบหน้ารั้วสีขาวสะอาดตา

‘บ้านเชิงเขา’ ป้ายไม้แขวนติดไว้หน้าประตูรั้วบ่งบอกถึงสถานที่ว่าตั้งอยู่ตรงไหน ภูมิศาสตร์เป็นเช่นไร บ้านพักหลังขนาดกลางปลูกอยู่ท่ามกลางหุบเขาของอำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์ บรรยากาศยามดึกเช่นนี้ค่อนข้างหนาว ทว่าแฝงไปด้วยกลิ่นอายความเป็นธรรมชาติ สายลมเย็นๆ พัดโอบเอากลิ่นใบไม้ ยอดหญ้ามาหล่อเลี้ยงปอดให้สดชื่น 

ภาคีนัยหลบมาพักที่บ้านพักเชิงเขาบ่อยครั้ง เพราะเขาต้องการปลีกชีวิตจากความวุ่นวายมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่สดชื่น เติมพลังให้กับร่างกาย โดยที่ดินผืนดังกล่าวเขาแอบมาซื้อและปลูกบ้านเอาไว้ตั้งแต่สมัยเรียนอยู่เมืองนอก โดยส่งเงินมาให้คนสนิทอย่างเกษม เป็นคนจัดการ ผู้เป็นแม่ก็ไม่ทราบว่าลูกชายของตนมีบ้านพักอยู่แถบนี้ ฉะนั้นแล้วกรงขังชั้นดีที่เขาต้องการจับคู่กรณีสาวมารับผลกรรม ก็คือบ้านเชิงเขาหลังนี้นี่เอง

 “นี่!! คุณ คุณ ตื่น ตื่นสิ!” ภาคีนัยสะกิดร่างงามที่หลับใหลหลายครั้งแต่หญิงสาวไม่รู้สึกตัว

 ‘หลับลึกจริงเชียว’ ไม่กี่อึดใจมุมปากหยักลึกกดยิ้มอย่างถูกใจ เมื่อนึกหาวิธีปลุกหญิงสาวให้รู้สึกตัวได้

ใบหน้าคมโน้มลงหาใบหน้านวลงาม ปลายจมูกโด่งสูดดมกลิ่นหอมจางจากพวงแก้มสาว สัมผัสลมหายใจอุ่นสม่ำเสมอของหญิงสาว พลางค่อนขอดในใจ ‘มีความสุขจริงนะแม่คุณ!’  

ชายหนุ่มเลื่อนสายตามองจมูกที่รับกับโครงหน้าอย่างพอเหมาะสวยงาม แต่จมูกสาวเจ้านั้นออกจะรั้นเชิดนิดๆ บ่งบอกว่าเจ้าตัวแสนจะดื้อเอาการ กลีบปากบางกระจับสีชมพูอ่อนระเรื่อ ที่มองคราวใดก็ชวนให้ไปสัมผัส ยิ่งยามขยับขึ้นลงถกเถียงเขาฉอดๆ มันน่าบดจูบให้บวมเจ่อนัก! ให้ตายเถอะ!!

ริมฝีปากหยักร้อนทาบทับริมฝีปากกระจับอย่างอ้อยอิ่ง ค้นหาความหวามหวานในโพรงปากอย่างอ่อนโยน ทะนุถนอม ไร้ความดิบเถื่อน ดูดชิมเป็นเวลานาน จนหญิงสาวที่นอนหลับขาดช่วงอากาศหายใจ เธอสำลักออกมาเบาๆ ทั้งที่เปลือกตายังปิดแนบกัน ภาคีนัยถอนริมฝีปากหยักออกแล้วมองใบหน้าสะสวย พลางคิดในใจ ‘หลับลึกอะไรขนาดนี้’

จมูกโด่งไล้มาตามลำคอระหงร่างบางรู้สึกจักจี้จึงใช้มือปัดออกทั้งที่เปลือกตาบางยังไม่ลืมมองความรู้สึกราวกับว่าตนตกอยู่ในห้วงความฝันแล้วมีคนมาก่อกวน หญิงสาวไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกพ่ออสูรร้ายรุกราน ด้านภาคีนัยเห็นว่าทำอย่างไรหญิงสาวไม่ตื่นสักที จูบก็แล้ว ไซ้ไปตามซอกคอก็แล้ว สงสัยเธอจะอ่อนเพลียจริงๆ คนชอบแกล้งจึงหยุดเพียงแค่นั้น ก่อนจะใช้วงแขนกว้างแกร่งช้อนร่างงามลงจากรถแล้วเดินเข้ามาข้างในตัวบ้าน มุ่งฝีเท้าไปยังห้องนอนทันที

ณ เวลานี้คนงานที่จ้างมาเฝ้าอย่างลุงเร กับป้าไร คงหลับเอาหวยไปหลายรอบแล้ว จึงเป็นเขาที่ต้องทำหน้าที่ปรนนิบัติหญิงสาว พลางคิดในใจ ‘เสียสละขนาดนี้ ยอมให้นอนแม้กระทั่งเตียงนอนที่แสนหวงขนาดนี้ พอเวลาเอาคืนฉันเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกแน่’

หลังจากจัดแจงหญิงสาวเสร็จสรรพ ชายหนุ่มก็ตรงไปยังห้องน้ำ อาบน้ำชำระร่างกาย ก่อนจะพาร่างบึกบึนทรงพลังตรงมายังห้องรับแขก ทอดตัวนอนบนโซฟาตัวยาวเพื่อหลับนอน...