ตอนที่ 14
เสียงพูดของคนตรงหน้าสะกดเขาให้อึ้งในหลายนาที มีเพียงสายตาคมจับจ้องหน้าหญิงสาวอยู่ ไม่ได้ขยับเขยื้อนส่วนไหนของร่างกายแม้แต่น้อย แววตาชายหนุ่มมันช่างหลากหลายความรู้สึก ทั้งดีใจ ยินดี น้อยใจ เสียใจมีทุกอารมณ์จริงๆ จนเธอรู้สึกตัวว่าชายหนุ่มจ้องนานไป พรรัมภา คิดว่าคนตัวใหญ่โกรธเกลียดตน เสียงหวานใสจึงได้แต่ถามอย่างหวาดกลัว
“พี่เพลิงเป็นอะไรมากไหมค่ะ พี่เพลิงโกรธหนูฟ้าหรือค่ะ” ใบหน้าสวยหวานเริ่มถอดสีนิดๆ เริ่มมีความซีดเซียวเข้ามาแทนที่เพราะพรรัมภา คิดว่าชายหนุ่มคงไม่พอใจเป็นแน่ ที่เธอพูดอย่างนี้ แต่เหตุการณ์กลับตาลปัตร เมื่อภาคีนัยเอื้อนเอ่ยประโยคออกมา
“พี่ไม่ได้โกรธหนูฟ้าหรอกครับ พี่ดีใจต่างหากเล่า ที่หนูฟ้ากล้าพูดออกมาอย่างนี้”
สาวสวยตรงหน้าทำท่างงงวยกับคำพูดเขา “ทำไมค่ะ ทำไมพี่เพลิงไม่โกรธหนูฟ้าล่ะค่ะ” พรรัมภา ถามอย่างสับสนที่ชายหนุ่มไม่โกรธเธอซะเลย ทั้งที่หญิงสาวเป็นฝ่ายบอกถอนหม
