เพื่อนแต่ละคนจะมาคุยงานแต่ละทีก็ยังอุตส่าห์หอบหิ้วเอาผู้หญิงของพวกมันมาด้วย ไม่รู้จะรักจะหลงอะไรนักหนา ต้องให้คอยตามติดกันเป็นเงา ไอ้ชานนท์บอกว่าจะแต่งงานกับน้องลิตาอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า ส่วนไอ้เจฟก็บอกจะจริงจังกับน้องแพรวา เด็กที่มันซื้อมาคนเดียว สุดท้ายก็เหลือแค่ผมนี่แหละที่จะครองความโสดไปจนตาย
..ความรักเหรอ มันไม่เคยมีจริงหรอก..
////////////
ผมชื่อเดวิด เป็นเจ้าของคลับที่นี่ ส่วนมากเพื่อนอีกสองคนจะมาคุยงานที่คลับผมประจำ วันนี้ก็เหมือนกัน แต่คุยไปคุยมา ก็เหมือนจะเริ่มทะเลาะกันซะงั้น แต่มันก็เป็นเรื่องปกติเพราะพวกผมไม่เคยทะเลาะกันจริงจังสักครั้ง
"เรื่องของกูมั้ยครับคุณเดวิด ถึงกูจะชอบเรื่องอย่างว่า แต่เวลากูชอบใครกูก็พร้อมจะหยุดเว้ย ไม่เหมือนมึง ตายด้านแล้วมั้ง วัน ๆ แดกแต่เหล้า ไม่เคยเห็นยุ่งกับผู้หญิงคนไหน"
เถียงกันไปมากับไอ้เจฟตามประสา ผมเองก็แค่หมั่นไส้ที่มันบอกจะจริงจังกับแพรวาคนเดียว ทั้งที่ล่อเด็กเกือบจะหมดร้านตัวเองแล้วมั้ง
"เฮียเดวิดเคยอกหักครับคุณเจฟ เฮียเลยไม่สนใจผู้หญิงคนไหนอีกเลย"
จู่ ๆ ไอ้แจ๊สลูกน้องตัวดีก็โพล่งความลับที่ผมไม่เคยบอกใครออกมา
"หุบปากไปเลยไอ้แจ๊ส เดี๋ยวก็ไล่ออกซะเลย โทษฐานเปิดเผยความลับเจ้านาย"
ถึงปากบอกจะไล่ออก แต่ผมก็คงไล่มันออกไม่ได้ ไอ้แจ๊สเปรียบเหมือนกับน้องชายผมคนหนึ่งเลยล่ะ เพราะเราโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก มันเป็นลูกชายของลูกน้องคนสนิทพ่อผม ท่านก็เลยเลี้ยงเราคู่กันมาตลอด และแน่นอนว่าไอ้เจฟกับไอ้นนท์ก็รู้เรื่องนี้ดี
"ไม่ต้องกลัวไอ้แจ๊ส เล่ามาเลย ถ้ามันไล่ออกย้ายมาทำงานกับฉันได้ทันที"
เป็นไอ้เจฟเพื่อนตัวดีที่ให้ท้ายลูกน้องผมเหมือนเดิม จากนั้นไอ้แจ๊สก็เริ่มเล่าความลับที่ผมไม่เคยบอกพวกนี้มาก่อน
"คืองี้ครับ เฮียเนี่ยชอบน้องไข่มุกมาตั้งแต่เด็ก ๆ เลยครับ บ้านเฮียกับน้องไข่มุกอยู่ติดกันสมัยที่ยังอยู่ภูเก็ต อุตส่าห์เลี้ยงต้อยมาตั้งแต่น้องมันอยู่อนุบาล ตอนนั้นเฮียกำลังจะขึ้น ม.4 ต้องย้ายมาอยู่กรุงเทพ ห่าง ๆ กันบ้าง แต่ก็ยังติดต่อกันอยู่ พอน้องไข่มุกกำลังจะจบ ม.6 ดันเปิดตัวว่าที่ลูกเขยกับที่บ้านซะงั้น เฮียเราก็เลยอกหักดังเป๊าะเลยครับ"
ใช่..ไข่มุกเป็นผู้หญิงที่ผมหลงรัก ผมหลงรักเธอตั้งแต่เห็นครั้งแรก จำได้ว่าตอนนั้นไข่มุกพึ่งจะอายุแค่ 2 ขวบ ครอบครัวเธอย้ายมาอยู่ข้างบ้านผม เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ผิวสีแทน ดวงตาคม ฉายแววสวยมาตั้งแต่ตอนนั้น ผมอายุห่างกับไข่มุก 10 ปี บ้านเราสองครอบครัวสนิทกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ผมมักจะไปเล่นกับไข่มุกเสมอ ไม่ว่าเธอจะอยากเล่นอะไรผมก็จะตามใจ จนวันหนึ่ง ตอนนั้นเธออายุ 6 ขวบ ส่วนผมอายุ 16 กำลังจะขึ้น ม.4 ครอบครัวผมก็ต้องย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ เพื่อดูแลกิจการบริษัทผลิตยา ผมยังจำได้ดีแววตาของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนเกาะรั้วบ้านร้องไห้ตอนที่ผมบอกลา เรามีคำสัญญาที่ให้กันไว้และผมก็รักษาสัญญานั้นอย่างดีเสมอ
แต่นั่นมันก็แค่เมื่อก่อน ความรักของผมมันได้ตายลงไปเมื่อสี่ปีที่แล้ว เหลือเพียงความโกรธและความแค้นที่ผมมีให้เธอ ไข่มุก..
///////////
หลังจากพวกนั้นพาเมียกลับไปกันหมดแล้ว ก็เหลือแค่ผมที่นั่งอยู่คนเดียวที่มุมเดิม ไวน์ราคาแพงถูกกระดกเข้าปากแก้วแล้วแก้วเล่า
"เฮีย พอเถอะครับ เดี๋ยวก็เมาน็อคไปอีก"
"หยุดเลยไอ้แจ๊ส เพราะมึงคนเดียวเลย ทำให้กูต้องคิดถึงผู้หญิงคนนั้น"
ผมหันไปเอาเรื่องกับไอ้ลูกน้องตัวดี อยากจะถีบมันสักที แต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับมัน
"ไอ้แจ๊ส ไปเรียกเด็กให้กูคนนึง"
"เฮียจะเอาจริงดิ"
"เออ!"
ต้องให้ตวาดถึงจะยอมทำตามสั่ง ไม่นานไอ้แจ๊สก็กลับมาพร้อมกับสาวสวยหุ่นดี น่าเอ็กซ์
"ออกไป แล้วปิดประตูให้ด้วย"
ผมหันไปสั่งลูกน้อง ประตูปิดลงตามคำสั่ง ส่วนผู้หญิงที่ไอ้แจ๊สพามาก็กำลังวาดลีลายั่วยวนผมอยู่ตรงหน้า
"ทำให้ฉันพอใจ แล้วเธอจะได้ทิปไม่อั้น"
ผมบอกกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอก็ทำตามคำสั่งอย่างชำนาญ ลีลาที่เธอวาดลงมามันทำให้เลือดลมของความเป็นชายพลุ่งพล่านไม่น้อย ทั้งปาก ทั้งลีลาโยก ที่เหมือนฝึกฝนมาอย่างดีกำลังทำให้ผมเคลิบเคลิ้ม
"อื้อ อ๊ะ เฮียชอบแบบนี้มั้ยคะ"
ความกระสันหยุดลงทันทีเมื่อได้ยินคำที่เธอเรียก คำพูดของเธอทำให้ผมเสียอารมณ์ และเริ่มหงุดหงิด
"ใครสั่งให้เธอเรียกฉันว่าเฮีย ออกไป"
ผมผลักเธอออกอย่างไม่ไยดี
"เมย์ทำอะไรผิดรึเปล่าคะ เมย์ขอโทษ"
"ฉันบอกให้ออกไป!!"
คราวนี้ผมตะคอกออกไปเสียงดัง สีหน้าแสดงว่าโกรธอย่างชัดเจน คนที่แทนตัวเองว่าเมย์รีบจัดแจงแต่งตัวก่อนที่ผมจะหยิบเงินจำนวนหนึ่งให้ แล้วออกไปอย่างรวดเร็ว
เฮียเหรอ...นอกจากผู้หญิงคนนั้นผมก็ไม่เคยอนุญาตให้ผู้หญิงคนไหนเรียกผมแบบนี้อีกเลย ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ มือที่กำแน่นจนรู้สึกได้ถึงความเจ็บ แต่มันก็ไม่เจ็บเท่ากับความเจ็บปวดในหัวใจของผมตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา
ถ้ามีโอกาสแก้แค้น...ผมสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้หลุดมือ
////////////////