ธานต์เมธาเดินนำว่าที่เจ้าสาวมาถึงรถ ชายหนุ่มทำหน้าที่เป็นสารถีให้หล่อนนั่งเบาะข้างๆ เพียงไม่นานรถคันหรูก็ทยานออกจากบ้านไปทันที ตลอดเส้นทางใจหล่อนไม่อยู่กับตัว กลัวว่าเมื่อไหร่เจ้าของรถจะเริ่มสงครามอีก
“จะไปเลือกชุดที่ไหน?”ชายหนุ่มพูดเสียงห้วน
“ร้านรินลดา...”
“ตรงไหนล่ะ ฉันจะรู้ไหม!” ชายหนุ่มเริ่มหัวเสีย
“คุณขับไปเถอะเดี๋ยวฉันบอกทางเอง”
ชายหนุ่มขับรถไปเงียบๆ ถึงแม้ว่าในใจตอนนี้จะครุกรุ่นมากเพียงใด ยังหรอกยังไม่ถึงเวลาที่จะเอาคืน ไว้แต่งงานกันก่อนเถอะพิมพ์วลัญช์ หล่อนจะได้รับบทเรียนที่บังอาจมาเล่นกับคนอย่างเขา
ธานต์เมธาจอดรถหน้าร้านรินลดาเวดดิ้ง พนักงานของร้านออกมาตอนรับด้วยร้อยยิ้ม ร่างบางนั่งลงพร้อมเลือกชุดเจ้าสาวโดยที่ปล่อยให้เขาเลือกชุดเจ้าบ่าว ถึงแม้หญิงสาวจะแปลกใจว่าทำไมเขาถึงไม่หาเรื่องหล่อนในวันนี้ เพราะเชื่อว่าเขาคงไม่ต้องการแต่งงานกับหล่อนสักเท่าใดนัก
“คุณธานต์!”เสียงเรียกทำ
