“ขอบคุณครับ หวังว่าสักวันผ้าไหมของมนวรรธน์จะได้อยู่ภายใต้แบรนด์เสื้อผ้าของมิสเตอร์บ้าง”
“หึๆๆ ช่างเป็นคนหนุ่มที่ใจร้อนจริงนะ”
“ไม่เลยครับ เราพยายามมากเหลือเกินที่จะขอให้มิสเตอร์มาเป็นคู่ค้า ในเมื่อยังไม่สำเร็จ ผมจะถอยได้ยังไง มิสเตอร์ทำให้ผมรู้ว่าต้องพยายามมากขึ้นกว่าเดิม มันช่วยให้ผมมีพลังนะ ผมเชื่ออย่างนั้น” ชี้แจงแล้วมองไปเบื้องหน้า สองมือไขว้หลังแล้วสูบเอาลมเย็นๆ เข้าปอด
“หึๆๆๆ เข้าใจพูดนะครับ” เอ่ยแล้วยิ้มอย่างพอใจ แทนที่อีกฝ่ายจะโกรธที่เขาไม่ยอมรับข้อเสนอ แต่กลับพูดเรื่องน่าอึดอัดให้ฟังแล้วรื่นหูดีเหลือเกิน “อันที่จริงข้อเสนอที่มนวรรธน์ให้มาก็น่าสนไม่น้อย แต่เหมือนมีบางอย่างทำให้ผมยังไม่ตัดสินใจ”
“เราทำอะไรพลาดไปตรงไหนหรือเปล่าครับ”
มิสเตอร์ลีส่ายหน้า “มันก็แค่ความรู้สึกน่ะ ผมไม่ค่อยมั่นใจอะไรง่ายๆ จนกว่าจะรู้ว่าดีจริงไหม คุ้มค่ากับการลงทุนหรือเปล่า”
“นั่นนับว่าเป็นเรื่องดี มิ
