หลังจากที่ทำอาหารเช้าเสร็จ สไบนางได้ขึ้นไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ เป็นชุดที่สุภาพและทะมัดทะแมง เพื่อที่จะออกไปทำธุระข้างนอก
เธอแต่งตัวเสร็จแล้วเดินลงมาข้างล่าง รู้ว่าสามียังไม่ตื่นง่ายๆ ในตอนนี้ จึงไม่อยากรบกวนการนอนของเขา ตั้งใจจะเขียนโน้ตบอกสามี แต่บุญส่งนั้นเดินงัวเงียออกมาก่อน เธอจึงฝากเรื่องไว้ที่เขาแทน
“ส่งจ๊ะ ฉันจะออกไปข้างนอก ฝากบอกนายของส่งด้วยนะ” เธอบอกเอาไว้ เพราะหากเขาถามหาเธอ อย่างน้อยบุญส่งก็ช่วยบอกได้
“นายหญิงจะไปไหนครับ” เขามองดูถุงใส่เสื้อผ้าในมือของสไบนางด้วยความสงสัย
“ฉันจะกลับไปที่บ้าน”
“อ้อ ครับ เดี๋ยวผมจะเรียนนายให้ครับ”
“แล้วอย่าลืมจัดอาหารเช้าให้เขา และอย่าให้คุณซันดื่มน้ำเย็นในตอนเช้านะ” เธอกำชับคนงานหนุ่ม
“ครับนายหญิง”
สไบนางขับรถออกไป เธอตั้งใจจะไปเยี่ยมมารดา เพราะกลัวว่าท่านจะเหงา และเอาชุดที่เธอปักลายเอาไปส่งคืนให้มารดา แล้วถือโอกาสออกไปจ่ายตลาด
