สุริยนไม่อยากนั่งๆ นอนๆ อยู่ในห้องนอนของตัวเอง มันยิ่งทำให้เขารู้สึกป่วย จึงออกมานั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่น แล้วเปิดดูรายการโทรทัศน์ด้วยความเบื่อหน่าย
เวลาที่เขาไม่ได้ทำงานมันก็รู้สึกเหงา ตอนที่ออกไปทำงานก็รู้สึกเหนื่อยอยากรีบกลับมาบ้าน แต่ในเวลานี้ที่บ้านนั้นมีสไบนางรออยู่ เขาก็ไม่อยากกลับมาเห็นหน้าเธอ เพราะยิ่งเห็นมันก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิด พานอารมณ์เสียกับท่าทางอ่อนหวานนุ่มนิ่มของเธอที่หยิบจับอะไรก็เชื่องช้าไปหมด
“ตอนกลางวัน คุณก็ทานข้าวต้มก็แล้วกันนะคะ ทานอาหารเบาๆ น่าจะดีกว่า”
“ผมเป็นไข้นะ ไม่ได้อาการหนักถึงขั้นจะต้องหยอดข้าวต้มสามเวลา ผมจะทานแกงจืดตำลึงหมูสับกับไข่เจียวกุ้ง”
“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวนางจะจัดการให้นะคะ” เธออมยิ้มที่เขานั้นเลือกเมนูอาหารที่เขาอยากทานด้วยตัวเอง
“ถามจริงๆ เถอะ คิดยังไงถึงแต่งงานกับผม”
สไบนางนิ่งไปเมื่อได้ยินคำถามนั้นจากสามีที่ไม่เคยแตะต้องตัวเธอเลยแม้แต่นิด
