“มีอะไรยุทธ ถ้าไม่ด่วนมึงตายแน่” เสียงห้วนเอ่ยถามลูกน้องร่างใหญ่ที่ยืนเฝ้าหน้าประตูไม่ต่างจากทาสผู้ซื่อสัตย์
“เจ๊ให้กลับบ้านด่วนครับ มีกลิ่นไม่ดี” ยุทธก้มหน้าพูดไม่กล้าจะเงยหน้าขึ้น เพราะมันคงบังคับสายตาให้มองแต่เพียงใบหน้าของเฮียมังกรไม่ได้ เพราะอะไรๆ ด้านหลังนั้นมันก็น่ามองอย่างที่สุด
“เออ... รอกูแต่งตัวแป๊บ”
มังกรตอบสีหน้าไม่สู้ดี เรื่องด่วนถึงขนาดที่กิมลั้งโทรตามเขาดึกๆ อย่างนี้เหรอ มันคงใหญ่เป็นงานช้างแน่ๆ และคราวนี้เขาก็ไม่อยากให้พลาดอีก รอบก่อนกว่าจะวิ่งเต้นปิดข่าวได้ก็หมดเงินไปหลายสิบล้าน
รอบนี้จะต้องไม่มีคำว่าพลาด เพราะถ้าพลาดอีกครั้งมีหวังว่าเขากับไอ้นายหัวไกร คงต้องตายกันไปข้างหนึ่งแน่ เขาจะไม่ยอมให้เลือดเนื้อของไอ้เคน มาเป็นหอกข้างแคร่คอยทิ่มตำเขาอยู่ตลอดเวลาแน่ ยิ่งโตมันก็ยิ่งเหมือนพ่อมัน หนามหัวใจที่ไม่ว่าเมื่อไรก็บ่งไม่ออกสักที
“เฮียจะไปแล้วเหรอคะ” มุกดายันกายอ่อนระทว
