ตอนที่ 36
รัมธ์คิดตามความคิดของเขา หรือหลานชายของเขาคิดตามประสาเด็ก อยากจะให้หญิงสาวที่เป็นเชลยของเขาขึ้นไปเยี่ยมและพักในคฤหาสน์นั่นจริง ถ้างั้น เห็นทีต้องกลับมาเล่นงานหลานชาย ที่ทำตัวแก่แดดเกินวัย หรือว่าจะใจแตกหลงติวเตอร์สาวคนใหม่
เห็นพาลิณีออกอาการหน้าบึ้ง เถียงเอากับเขาในเรื่องนี้ ทำให้รัมธ์นึกแปลกใจ เขามองหล่อน เหมือนจ้องควานหาลึกๆลงในจิตใจ
“ถ้างั้นก็ถือว่าผมคิดผิด”
“มันเรื่องของคุณนี่คะ คุณจะคิดผิดหรือจะคิดถูก ยังไงความคิดของคุณก็ถูกวันยังค่ำ เพราะฉันเป็นแค่เชลย” เธอเอ่ยเหมือนจะเยาะหยันถึงสภาพที่ทนอยู่
แต่ก็กลับทำให้รัมธ์อมยิ้มขึ้นมา แทนที่จะโกรธหล่อนเรื่องนี้
“ผมไม่ได้ว่าอะไรนี่ คุณพูดไปเองนะ”
“ความคิดของฉันก็ต้องผิดวันยังค่ำ”
พาลิณียังเอ่ยคำพูดที่ทำให้ตัวหล่อนสับสน
“อคติไปหรือเปล่า” รัมธ์สวนขึ้นมา
“อ๋อ ค่ะ อคติ ฉันอคติกับคุณที่เป็นศัตรูอยู่แล้ว”
ศัตรูอีกครั้
