ว่าที่พี่เขย

ว่าที่พี่เขย   ประสบการณ์รักลับ ๆ แสนเร้าใจ ที่จะพาคุณท่องไปในโลกสีเทาของน้องโบว์ และว่าที่พี่เขยของเธอ   จริง ๆ แล้ว ฉันไม่อยากเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังนักหรอกนะ แต่แบบว่า...มันเป็นประสบการเสียวซ่านที่ฉันไม่อยากจะลืมเกี่ยวกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ในครอบครัวที่ใครได้ยินก็อาจจะรู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วย ฉันชื่อ โบว์ อยู่กับพี่สาวชื่อ บิว สองคนแถบชานเมือง บ้านที่เราอยู่เป็นบ้านสองชั้น ออกจะกว้างขวาง ...อ้อ...ตอนนี้ฉันอายุสิบเก้า ส่วนพี่สาวยี่สิบสอง เราสองคนจัดว่าเป็นพี่น้องที่หน้าตาดี เข้าตำรา ขาว สวย หมวย อึ๋ม นั่นล่ะ เรื่องมันเกิดขึ้นตอนพ่อแม่ไปทำธุระที่ต่างจังหวัด ปกติฉันกับพี่สาวน่ะไม่ค่อยทะเลาะกันหรอกนะ เราคุยดีกันด้วยซ้ำ แต่บางทีมันก็มีบ้างเรื่องแข่งสวย แต่มักจะมีคนบอกว่าฉันน่ะ หน้าตาดีกว่าพี่บิว แหม...อาจจะเป็นเพราะฉันหุ่บอวบกว่าพี่บิวหน่อยนึงมั้ง เพราะส่วนใหญ่คนที่เอ่ยปากชมน่ะมักจะเป็นหนุ่ม ๆ แถวบ้านที่ชอบส่งสายตาฉ่ำ ๆ มาให้ แต่ขอโทษนะ ฉันก็เลือกเหมือนกันล่ะว่าจะชอบผู้ชายแบบไหน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทใครมาส่งสายตาหวาน พูดดีแล้วฉันจะใจอ่อน ฝันไปเถอะ...แต่ฉันออกจะมีจินตนาการพรึงเพริดกับผู้ชายหล่อ ๆ กล้ามใหญ่ แล้ววันหนึ่งผู้ชายในจินตนาการของฉันก็ปรากฏตัวขึ้น วันนั้นตอนสาย ๆ ฉันกำลังนั่งอ่านนิตยสารผู้หญิงตามประสาคนรักสวยรักงาม แล้วประตูบ้านก็เปิดออก พี่บิวเดินเข้ามาและทักทายฉันตามปกติ “วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอ?” พี่บิวถามแล้วมองฉันแปลก ๆ อาจจะเป็นเพราะพี่สาวเห็นฉันอยู่ติดบ้านเพราะปกติทุกวันฉันจะออกไปเที่ยวห้างหรือไม่ก็นัดกับเพื่อน ๆ ไปเม้าท์มอยตามประสาสาว ๆ ด้วยกัน และวันนี้ฉันก็แต่งตัวเหมือนทุกวัน สวมเสื้อสายเดี่ยวโชว์ร่องอกหน่อย ๆ พอวาบหวาม นุ่งกางเกงขาสั้นเน้นที่เป้าอูม ๆ ตามประสาผู้หญิงหุ่นอวบอึ่มแต่ไม่ถึงกับอ้วนนะขอบอก ฉันวางนิตยสารลงบนโต๊ะแล้วยกแก้วน้ำส้มขึ้นดื่มก่อนจะตอบพี่สาวไปว่า “ไม่ล่ะ...วันนี้โบว์ขี้เกียจออกไปข้างนอก แดดร้อนจะตาย” “ถ้างั้นก็ดีเลย พี่มีใครจะแนะนำให้เรารู้จักน่ะ” “หืมม์?” ฉันทำหน้าประหลาดใจที่มีใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาในห้องรับแขกของบ้าน เป็นผู้ชายตัวโตจนฉันนึกว่าเขาเป็นลูกครึ่ง แต่หน้าตาไทย ๆ สวมเสื้อยืดอวดกล้ามใหญ่แถมหน้าตาก็หล่อชนิดที่ฉันเห็นแล้วชะงัก “เอ้อ...นี่เขาเป็นเพื่อนพี่เองนะ รู้จักไว้ซี...เขาชื่อดอม” ฉันเกือบจะหลุดปากไปแล้วมั้ยล่ะว่าแล้วผู้ชายที่พี่บิวควงวันก่อนน่ะไปไหนเสีย ยังดีที่ยั้งปากไว้ได้ทัน ฉันหันไปยิ้มกับเขา ผู้ชายที่ทำให้ฉันวาบหวามขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรนะ...ไม่ได้จินตนาการไปถึงไหนต่อไหนกับ เอ้อ...แฟนของพี่สาว ซึ่งฉันคิดว่างั้นนะ แค่รู้สึกถูกชะตากับพ่อหนุ่มหน้าหล่อกล้ามล่ำคนนี้ เขาเหมือนผู้ชายในจินตนาการของฉันเลยล่ะ “สวัสดีค่ะ...พี่ดอม” ฉันยกมือพุ่มไหว้แล้วก้มหน้าลง พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นประกายตาของพี่ดอมมองมาที่ฉัน ฉันไม่ได้คิดมากไปอีกเหมือนกันนะ มันวิบวับแวววาวยังไงก็ไม่รู้และมันทำให้ฉันวาบหวิวหน่อย ๆ กับสายตาของพี่ดอม “ดอมคะ...นี่โบว์น้องของบิวเองค่ะ” พี่บิวรีบแนะนำและพี่ดอมก็ยกมือขึ้นรับไหว้ฉัน เขายิ้มให้แต่สายตาของเขานี่สิมองฉันไม่วางเลยเชียวล่ะ ฉันขยับสายสปาเก็ตตี้ของเสื้อสายเดี่ยว ตั้งใจจะให้มันดูเรียบร้อยสักนิด แต่ไม่รู้ว่าคนที่มองอยู่เขาจะคิดยังไงนะ “สวัสดีครับ...น้องโบว์” พี่ดอมทักฉันตอบ ฉันคงไม่ได้ตาฝาดหรอกนะเพราะเห็นพี่ดอมมองฉันไม่วางตา ไม่รู้มองมาที่หน้าสวย ๆ ของฉันหรือว่ามองมาที่ร่องนมอวบ ๆ ที่มันโผล่ออกมาจากเสื้อสายเดี่ยวของฉันกันแน่ แต่มันก็ทำให้ฉันวาบหวิวมากพอดู “ดอมน่ะเขาอยากจะมาที่บ้านหลายครั้งแล้ว เขาอยากมาพบพ่อกับแม่แต่พอดีว่าวันนี้ไม่มีใครอยู่” “ถ้าอย่างนั้นพี่ก็คงต้องพาพี่ดอมมาหลังจากนี้แล้วล่ะ เพราะพ่อกับแม่คงไปต่างจังหวัดหลายวัน” ฉันเสนอและไม่ได้ทำสีหน้าไม่ดีเพราะไม่อยากให้พี่ดอมรู้สึกว่าฉันไม่ต้อนรับผู้ชายคนใหม่ของพี่บิว อืม...ถึงขั้นจะมาหาพ่อกับแม่อย่างนั้นหรือ คนนี้ท่าทางพี่บิวจะเอาจริงแฮะ เพราะเห็นคบกันมากี่คน ๆ ก็ไม่เคยเห็นจะพาเข้าบ้านมาพบพ่อกับแม่ “พี่กับดอมมีธุระต้องคุยกัน...เอ้อ...เราจะไปคุยธุระกันข้างบน” แหม...เด็กอมมือก็ยังรู้เลยว่าพี่บิวกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วฉันอายุขนาดนี้จะไม่รู้ได้ยังไงว่าพี่บิวอยากจะหาที่คุยกันลำพังสองต่อสองกับผู้ชายหล่อล่ำคนนี้ “โอเคค่ะ” พอพี่บิวกับพี่ดอมเดินขึ้นไปชั้นบนแล้วฉันก็ก้มหน้าอ่านหนังสือในมือต่อ บ้านที่ฉันอยู่เป็นบ้านสองชั้นแต่กว้างขวางมาก ห้องหับมีหลายห้องจนบางทีต้องจ้างให้แม่บ้านมาทำความสะอาด พี่บิวกับพี่ดอมหายกันไปที่ชั้นบนก็เป็นเวลานานพอดู จนฉันคิดว่าเขาอาจจะจู่จี๋กันตามประสาหนุ่มสาว พี่บิวอายุตั้งยี่สิบกว่าแล้วคงมีเรื่องพูดคุยหวาน ๆ กับ...ฉันขอเรียกพี่ดอมว่า ว่าที่พี่เขย ซะเลยจะดีกว่า