XIAMARA
"TIF!" tawag ko sa aking kaibigan nang makita ko siyang naglalakad mag-isa sa hallway patungo sa classroom namin. Ngunit hindi niya ako nilingon. Alam kong narinig niya ako at sinadya niya lang na hindi ako lingunin.
Hindi naman siya bingi!
"TIFFANY!" sigaw ko ulit na halos lahat ng estudyante ay tumingin na sa akin.
Hindi pa rin siya lumingon sa akin at nakita ko pa na binilisan niya ang paghakbang. Tinakbo ko ang kinaroroonan niya at nagtagumpay naman ako na makalapit sa kanya. Niyakap ko ang likod niya dahilan para mapahinto siya.
"Ano ba?" asik niya na halatang nagkukunwari lang na galit.
"Sorry na, Tif!" bulong ko.
Nilingon niya ako nang makakalas siya sa pagkakayakap ko sa kanya. Sinamaan niya ako ng tingin.
"Ano'ng sorry? Hindi ako marupok gaya mo," sambit niya.
Ng
