ขมังเวทย์สวิงกาม

 (นิยายชุดนี้มี 3 เรื่องคือ ขมังเวทย์สวิงกาม พ่อหมอขอลงของ และพ่อหมอฝังมุก ) นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว* ปฐมบท   ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงปลัดขิกขยับเข้าออก ไม่หยุด “งืออออ… มะ… ไม่ไหวแล้ว… ” ใบหน้าของหมวยเหยเก ริมฝีปากห่อรัดเป็นวง ขบกรามเพื่อข่มกลั้นความซ่านเสียวเหมือนจะทนไม่ไหว จอมขมังเวทย์ยิ่งได้ใจ ค่อยๆ ชักปลัดขิกออกมาจากโพรงสวาทสีชมพู “โอ้ววว… น้ำหอยเอ็งหอมจัง… ” ดวงตาเบิกโพลงมองน้ำหล่อลื่นใสๆ กะปริบไหลตามปลัดขิกออกมา “คาวหอยหอมมาก… ” พ่อหมอก้มลงสูดดมกลิ่นสาบสาวเคล้าไปกับกลิ่นสบู่อ่อนๆ เพราะหมวยเพิ่งอาบน้ำมาสดๆ ร้อนๆ “อูย… เสร็จหรือยังคะพ่อหมอ” เสียงของหมวยสั่นเครือไปด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว โดนกระตุ้นจนหอยแฉะไปหมดแล้ว “ยังไม่เสร็จ… นี่เพิ่งเริ่ม ไฝเม็ดนี้อยู่ลึกมาก… ดูเหมือนว่าปลัดขิกจะไม่ได้ผลซะแล้ว… งั้นขอใช้นิ้วนะ” พ่อหมอกล่าว “ว้าย… ทะ… ทำไมต้องใช้นิ้วคะ” หมวยร้องถามเสียงกระท่อนกระแท่น “นิ้วมันเคลื่นไหวได้ดีกว่าปลัดขิก… จะแงะจะงัดจะคว้านจะวนมันถนัดกว่า” อธิบายพร้อมกับหงายฝ่ามือ เสียบดุ้นนิ้วกลางเข้ามาในกลีบเสียว ซ่วบ… “อ๊ายยย… ” หมวยสะดุ้ง…   ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก พ่อหมอขยับนิ้ว ชักเข้าชักออกเป็นจังหวะพร้อมกับนิ้วหัวแม่มือที่บดบี้ขยี้เม็ดเสียวจนปูดพองขึ้นมาเป็นหน่อเนื้อน้อยๆ กลางร่องกลีบด้านบน โดนจู่โจมจนน้ำเสียวแตกซ่านออกมาอีกระลอก “โอ้ว… หอยเอ็งดูดนิ้วสุดๆ… อ่า… ” อาจารย์ยอดอุทานด้วยความชอบใจ ความคับแน่นของกลีบหอยน้องหมวยทำเอาดุ้นเอ็นของจริงของจอมขมังเวทย์คัดแข็งเป็นลำยาวอยู่ในกางเกงขาก๊วย นึกอยากงัดออกมาเสียบทะลวงแทนดุ้นนิ้ว “เสียวเหลือเกิน… อูย… พ่อหมอ... ” ปากของหมวยเม้มแน่น สะโพกแอ่นส่ายด้วยความสยิว “แน่นมาก… รูแน่นสุดๆ… ชอบจัง” พ่อหมอกระแทกนิ้วจู่โจมกลีบสาวด้วยความมัน ทำท่าเหมือนพยายามค้นหาเม็ดไฝที่ตัวเองรู้ว่าไม่มีอยู่จริง ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “อูย… อูย… อูย… ไม่ไหวแล้วค่ะหนูทรมาน… หยุดเถอะ… หนูเสียว… ” หมวยบิดตัวไปมา น้ำมนต์ผสมยาปลุกอารมณ์ที่หล่อนดื่มเข้าไปโดยไม่รู้ว่าเป็นแผนขยี้กาม ทำให้แสดงอาการเ****นออกมาอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้ภายในร่างกายกำลังป่วนปั่น รูสวาทกระสันหาการสอดใส่ “เดี๋ยวสิ… ไฝอยู่ลึก นิ้วก็ไม่ได้ผล… งั้นคงต้องใช้ลิ้น… มันพลิกพลิ้วไชชอนได้ดีกว่านิ้ว” พ่อหมอตาวาว… จ้องมองเม็ดเสียวของน้องหมวยที่โดนดุ้นนิ้วกลางเสียบกระตุ้นสลับหัวแม่มือบดบี้จนปูดพองขึ้นมาเป็นหน่อเนื้อน้อยๆ น่าดูดน่าเลียเหลือเกิน “อ๊ะ… อ๊ายยยยยยย… ” หมวยกรีดร้องด้วยความตกใจ จอมขมังเวทย์สายเบิร์นอดใจไม่ไหว ก้มลงปาดลิ้นระรัวเลียเม็ดกระสัน แพล่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงลิ้นปาดเลียเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสาว สองมือดันเข่ากดแบะอ้า จากนั้นก็หงายฝ่ามือสอดนิ้วกลางทะลวงร่องสลับกับปาดลิ้นลากเลียเสยกลีบสาว ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงดุ้นนิ้วและลิ้นผลัดกันทะลวงเข้ามาในกลีบหอย แต่ละเปลาะปมของนิ้วปูดโปนไปด้วยข้อเอ็นแข็งเสียดครูดกลีบสาวหนึบแน่น ทำให้น้ำเสียวของหมวยกะปริบไหลออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นความเสียวซ่านเอาไว้ได้ “ไฝเม็ดนี้มันร้ายนัก… อยู่ลึกกว่าที่คิดเอาไว้ เห็นทีว่าข้าต้องใช้ปลัดขิกอันใหญ่กว่านี้… ” ถึงเวลาที่พ่อหมอรอคอย หลังจากหลอกล่อใช้ทั้งนิ้วทั้งปลัดขิกแท่งน้อยและลิ้นปลุกเร้ากลีบสาวจนแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำหอย “เอ่อ… ปลัดขิกอันใหญ่… พ่อหมอหมายถึงอะไรจ๊ะ… อันไหนจ๊ะ… ” หมวยแปลกใจ เพราะเท่าที่สังเกตก็เห็นว่าภายในห้องนี้มีปลัดขิกเพียงอันเดียวที่พ่อหมอเพิ่งใช้เมื่อครู่ก่อนหน้า “มีสิ… ดุ้นนี้เป็นปลัดขิกของข้าเอง” พ่อหมอกล่าวพลางขยับมายืนระหว่างง่ามขาสองข้างของหมวยที่ถ่างพาดไว้กับพนัก ค่อยๆ ถอดกางเกงขาก๊วยสีน้ำตาลลงไปกองกับพื้น “คุณพระ… ” หมวยอุทาน!            โดนของ (ขมังเวทย์สวิงกาม) 4P   ที่สนามบาสฯ ในอำเภอแห่งหนึ่ง “ทำอะไรอยู่จ๊ะหมวย… ” ‘ชมพู่’ หญิงสาวหน้าตาสะสวย ผิวขาว อวบอัด ทรวดทรงเซ็กซี่สะดุดตาชาย เจ้าของร้านเสริมสวยในตลาด ร้องทัก ‘หมวย’ สาวน้อยวัยยี่สิบปีที่กำลังยืนมองหนุ่มๆ เล่นบาสเกตบอลกันอยู่กลางสนาม “คะ… ” คนที่กำลังใจลอยถึงกับสะดุ้ง เสียงดังฉุดหล่อนออกจากภวังค์ และมันทำให้ชมพู่ตกใจ เมื่อหมวยหันมาพร้อมกับน้ำหยาดน้ำตาคลออยู่ในดวงตาทั้งสองข้าง “อ้าว… ร้องไห้ทำไมจ๊ะหมวย… ” หัวคิ้วของชมพู่ชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย “หนูเพิ่งอกหักค่ะ… ” หมวยสารภาพออกมาตามตรง ตอนนี้ใจยังปวดแปลบไม่หาย หลังจากเดินเข้าไปสารภาพรักกับหนุ่มคนหนึ่งเมื่อสองวันก่อน… แล้วได้คำตอบว่า ‘ผมมีแฟนแล้วครับ’          ไอ้หนุ่มที่กำลังเป็นที่หมายปองของสาวๆ… ตอบเพียงสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเย็นชาแล้วหันไปเล่นบาสฯ ต่อโดยไม่ไยดีต่อความรู้สึกของคนแอบรัก หนุ่มคนนั้นทำราวกับว่าหมวยเป็นอากาศธาตุหรือฝุ่นละอองไร้ค่า ทั้งที่หล่อนก็ทั้งสวยและเซ็กซี่          “อ๋อ… ไอ้หนุ่มที่สวมเสื้อเบอร์แปดนั่นใช่ไหม”          ชมพู่มองไปยังกลางสนาม คนนี้หล่อนแอบเล็งอยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่เคยได้กิน          “จ้ะพี่พู่… คนนี้แหละ… ”          หมวยตอบ เรียกชมพู่สั้นๆ ว่า ‘พี่พู่’ จนติดปาก เพราะร้านของหล่อนก็อยู่ในตลาด ใกล้กับบ้านของหมวยที่เป็นร้านขายของชำ  “อ๋อ… คนนี้ชื่ออาร์ท เท่าที่พี่เห็นก็ยังไม่มีแฟนนี่นา… ทุกครั้งที่มาเล่นบาสฯ ก็ไม่เห็นว่าจะมีแฟนมาด้วย” ชมพู่ช่างสังเกตเพราะว่าแอบมองอาร์ทอยู่เงียบๆเช่นกัน เป็นธรรมดาของผู้ชายหล่อที่มักจะมีผู้หญิงมาให้ความสนใจ ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ อาร์ทเป็นลูกชายเจ้าของร้านขายมอเตอร์ไซค์ในตลาด เป็นลูกคนเดียว ฐานะทางบ้านร่ำรวย “ท่าทางจะรักเดียวใจเดียวเสียด้วยสิ ไม่งั้นคงไม่บอกกับหมวยตรงๆ ว่ามีแฟนแล้ว… ว่าม๊ะ… ” ชมพู่สรุปให้เสร็จสรรพ ชุมชนนี้ไม่ได้กว้างใหญ่อะไรนัก ผู้คนจึงรู้เห็นความเป็นไปของกันและกัน “ก็น่าจะใช่จ้ะ… เพราะเขาบอกเองว่ามีแฟนแล้ว หมวยงี้หน้าแตกยับเลยจ้ะพี่พู่… ” นึกแล้วยังเจ็บไม่หาย