บทนำ

2752 Words
กิจการของตระกูลสิงหราชค่อนข้างใหญ่โตมาก นอกจากจะมีบริษัทในไทยแล้วก็ยังมีสาขาในต่างประเทศด้วย โดยพี่ชายคนโตสุดรับหน้าที่ดูแลตรงส่วนนั้น ขณะที่น้องชายคนรองก็คอยดูแลควบคุมอยู่ทางนี้ ซึ่งก็ทำได้ดีมากเสียด้วย พริมาเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ในตำแหน่งเลขาของประธานบริษัท ภายนอกเจ้านายเธอดูเป็นคนอัธยาศัยดี ยิ้มเก่ง ใจกว้าง แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังนิสัยเขาจะตรงกันข้ามกับที่แสดงออกหมดทุกอย่าง ทั้งใจแคบ ชอบข่มขู่ ชอบบังคับ ทั้งยังเอาแต่ใจตัวเองอย่างร้ายกาจ หากว่าต้องการสิ่งใดแล้วย่อมไม่ปล่อยให้หลุดมือ ร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดเดรสสั้นคอวีแขนยาวสีแดงเลือดหมูพยายามหลบหนีฝ่ามือหนาที่พุ่งมาจะคว้าตัวเธอไว้ แต่ก็พลาดเป้าเพราะหญิงสาวเอี้ยวตัวหลบทัน พริมาถลึงตามองเจ้านายจอมหื่นที่คิดจะปลุกปล้ำรังแกเธอในห้องทำงานทันทีที่เธอโผล่เข้ามาในห้อง เพื่อนำเอกสารการประชุมคราวก่อนมาให้เซ็น นัยน์ตาสวยโฉบเฉี่ยวกลอกขึ้นมองบนอย่างเอือมระอา ก่อนจะวิ่งหนีไปหลบอยู่หลังเก้าอี้นวมตัวใหญ่ ครุ่นคิดหาคำพูดมาตำหนิเขาให้รู้สำนึกบ้าง “นี่มันเป็นเวลาทำงานนะคะ คุณโย อย่าทำตัวเหลวไหลอู้งานจะได้ไหม” “ฉันไม่ได้เหลวไหลสักหน่อย แล้วฉันก็เป็นประธานของบริษัทนี้ด้วย จะทำงานหรือไม่ทำงานมันก็เรื่องของฉัน” “งั้นการที่พรีมจะยอมให้คุณรังแกหรือไม่ มันก็เป็นสิทธิ์ของพรีม เพราะร่างกายนี้เป็นของพรีมไม่ใช่ของคุณ” เมื่อเขาเอ่ยอ้างขึ้นมาแบบนี้ พริมาก็ใช้คำพูดนั้นตอกหน้าเขากลับไป เรื่องอะไรจะยอมให้ตัวเองถูกเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว โยธินที่ถูกยอกย้อนก็ทำหน้ายุ่งยากใจไม่สบอารมณ์นัก ใบหน้าหล่อเหลาที่มักมีรอยยิ้มขี้เล่นอยู่เสมอจึงดูบึ้งตึงแตกต่างจากยามปกติ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววหงุดหงิดงุ่นง่านจ้องเขม็งสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่ยั่วโมโหเขาจนอยากจะจับตัวมาตีก้นแรงๆ สักสองสามครั้ง โทษฐานที่ดื้อกับเขาเสียเหลือเกิน คนอย่างเขาถ้าต้องการอะไรก็ต้องได้ ไม่เว้นแม้แต่พริมา! “ร่างกายของพรีมก็เป็นของผมเหมือนกัน หรือพรีมลืมไปแล้วว่าเมื่อคืนผมจัดไปกี่ท่า ยัดเจ้าลูกชายตัวโตเข้าไปเสียบน้องสาวพรีมกี่ครั้ง แล้วพรีมจะมาว่าผมอู้งานได้ยังไง เมื่อคืนผมทำงานหนักชัดๆ และตอนนี้คนที่กำลังอู้งานก็คือพรีมเองนั่นแหละ” “พรีมอู้งานยังไง คุณพูดจาให้ดีๆ นะ” ผู้ชายหน้ามึนคนนี้คิดจะใส่ร้ายเธออีกแล้วน่ะสิ คนเจ้าเล่ห์! โยธินกอดอกพิงสะโพกสอบกับขอบโต๊ะมองหญิงสาวรูปร่างสูงเพรียว จงใจใช้สายตาหื่นกระหายกวาดมองขึ้นลงรอบหนึ่ง แล้ววกกลับมาหยุดอยู่ตรงตำแหน่งที่เขาชื่นชอบมากที่สุด แค่เพียงปรายตามองเลือดในกายก็ไหลเวียนลงไปกระจุกอยู่ตรงส่วนนั้น ทำเอาเป้ากางเกงคับตึงอึดอัดจนอยากจะควักออกมาผึ่งลมข้างนอกจะได้คลายความร้อนสักหน่อย “เอาเอกสารมาให้ผมเซ็นไม่ใช่เหรอ มาสิ ผมไม่แกล้งพรีมแล้ว” “เชื่อได้หรือคะ เมื่อกี้คุณโยยังทำท่าจะจับพรีมกินอยู่เลย แล้วตอนนี้มาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูไม่น่าไว้ใจ” “พรีมเห็นผมเป็นยังไง ผมไม่ได้หื่นขนาดนั้น” “ไม่จริงหรอกค่ะ คุณโยหื่นจะตาย พรีมรู้จักนิสัยคุณดี ถ้าคุณโยทำอะไรพรีม ต่อไปพรีมจะไม่โผล่หน้าเข้ามาในห้องนี้อีก” “ใจร้ายจังครับคนสวย เล่นขู่มาแบบนี้ใครจะกล้าทำอะไร มาเถอะครับ ผมจะเซ็นเอกสารให้ พรีมจะได้กลับไปพักผ่อนด้วย” พริมาหรี่ตามองคนเจ้าเล่ห์เพทุบายอย่างไม่ค่อยเชื่อใจนัก เพราะเมื่อก่อนโยธินเจ้าชู้มาก เป็นคาสโนวาตัวพ่อที่จีบหญิงเก่งมาก ลีลาดีแทบทำเตียงลุกเป็นไฟทุกครั้ง สาวๆ ที่ไหนก็ชอบจนหลงเขาหัวปักหัวปำ ก่อนที่เธอจะมาทำงานให้เขา เลขาต้องเปลี่ยนคนใหม่ทุกๆ สามเดือน เพราะผู้หญิงพวกนั้นแทบอยากจะปีนขึ้นเตียงไปซั่มกับเขาตลอดเวลา อะไรจะขนาดนั้นก็ไม่รู้ จริงอยู่ที่เธอกับคุณโยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน แต่ก็ไม่เห็นจะต้องตัวติดกันยี่สิบชั่วโมง ทำกิจกรรมโลดโผนกันทั้งวันทั้งคืน อย่างเธอกับท่านประธานจะเรียกว่าคบหาดูใจกันก็พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะเหตุการณ์ที่ทำให้พวกเราเลื่อนสถานะจากเจ้านายกับลูกน้องมาเป็นคู่นอน ดันเกิดจากการที่เธอดื่มหนักและเดินขึ้นไปนอนห้องผิด จากนั้นสงครามขนาดย่อมๆ ก็เกิดขึ้น เสียซิงให้กับเจ้านายตัวเอง นับจากนั้นมาคุณโยก็จ้องแต่จะจับเธอฟัด ฟาดให้เกลี้ยงตลอด ในเจ็ดวันก็มีเซ็กซ์กันไปแล้วถึงห้าวัน แทบไม่ได้หยุดพักหายใจเลย แล้วเขายังจะใจร้ายไม่ให้เธอได้อยู่แบบสบายๆ ในเวลาทำงานบ้างเหรอ “ห้ามบิดพลิ้วนะคะ เซ็นเอกสารก็คือเซ็นเอกสาร ห้ามทำอะไรนอกเหนือจากนั้น” “แน่นอน ฉันจะแค่เซ็นเอกสารเฉยๆ” โยธินรับปากด้วยสีหน้าจริงจังพลางสบตากับสาวสวยผมสีไวน์แดงดัดลอนทิ้งตัวยาวคลอเคลียแผ่นหลัง ยามพริมาสะบัดหน้าโยกขย่มอยู่บนตัวเขา เส้นผมนุ่มจะพลิ้วไหลปัดป้ายไปบนหลังขาวเนียน ช่างเป็นภาพที่งดงามเซ็กซี่ปลุกเร้าอารมณ์เสือร้ายอย่างเขาได้ดีนัก จนหลายต่อหลายครั้งเขาอยากจะจับเธอขึงไว้กับเตียงแล้วโถมกระหน่ำเข้าครอบครองเธออย่างบ้าคลั่ง พริมาเดินนำเอกสารมาให้ซึ่งจัดเก็บอยู่ในแฟ้มอย่างเป็นระเบียบ แต่พอมาถึงข้อมือกลับถูกกระชากอย่างแรงจนตัวปลิวไปกระแทกกับแผงอกกำยำ ใบหน้าสวยสะพรั่งเหยเกด้วยความเจ็บ ตั้งใจว่าจะยกมือผลักอกคนเจ้าเล่ห์ออกก็ถูกอุ้งมือใหญ่ช้อนที่บั้นท้ายอุ้มจนตัวลอยไปนั่งอยู่บนโต๊ะ “คุณโย! ไหนว่าจะเซ็นเอกสารไงคะ ทำไมถึงกลับกลอกไม่ยอมทำตามคำพูดตัวเอง” “ก็กำลังจะเซ็น แต่ก่อนหน้านั้นต้องให้รางวัลคนขยันทำงานหน่อย” ยิ้มอย่างเจ้านายใจดีเสร็จก็ก้มลงบดขยี้เรียวปากอิ่มสีชมพูอ่อนที่คอยแต่จะพร่ำบ่นเขาจนน่ารำคาญ พริมาทั้งเจ็บใจทั้งโมโหเจ้านายหนุ่มจอมฉวยโอกาส ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างผลักอกแกร่งให้ถอยออกไป ถ้าเพียงแต่อีกฝ่ายจะไม่ขืนตัวไว้และยอมให้ความร่วมมือก็คงจะผลักร่างสูงออกไปได้ “อื้อ...แฮ่ก อื้ม!” โยธินไม่เปิดโอกาสให้สาวสวยในอ้อมแขนได้พักหายใจ ประกบจูบปิดปากซ้ำๆ ขบเม้มสลับกับดูดดึงจนกลีบปากอิ่มบวมเจ่อ ก่อนจะใช้ลิ้นหนาดันให้พริมาเปิดปากออกแล้วแทรกลิ้นเข้าไปกระหวัดรัดรึงเรียวลิ้นสีชมพูอย่างพอใจ เขาใช้ทักษะที่สูงกว่าล่อลวงให้เธอคล้อยตามทีละหน่อย ไม่ได้รีบร้อนให้ต้องฝืนใจทำตาม รอจนเจ้าของร่างสูงเพรียวอวบอัดยอมโอนอ่อนตามถึงค่อยดันให้เธอนอนราบไปบนโต๊ะ จับชายกระโปรงรั้งขึ้นไปยังสะโพก เอวคอด และเนินอกอวบอิ่ม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มสาดประกายร้อนแรงดุจเปลวไฟลุกโชน จ้องเขม็งพื้นที่สามเหลี่ยมน่าหลงใหลของเธอ วันนี้พริมาแอบซ่อนความเร่าร้อนไว้ ดูจากจีตริงสีดำบางๆ ซึ่งตรงกลางมีรูปดอกกุหลาบ สีแดง เซอร์ไพรส์ของเธอทำให้เขาแทบคลั่ง เปล่งเสียงครางต่ำในลำคอ โยธินก้มลงไปสูดกลิ่นหอมหวานจากกายสาว ก่อนจะแตะลิ้นลากเลียดอกกุหลาบสีแดงกดเน้นย้ำจนร่างเย้ายวนใจสะดุ้งหลุดเสียงครางแว่วหวาน เขาหรี่ตาสูดลมหายใจเข้าลึกสุดปอด เส้นเอ็นตรงลำคอเห็นชัดจากการที่เขาขบกรามแน่น พยายามระงับสัญชาตญาณดิบไว้ ชายหนุ่มใช้นิ้วชี้เกี่ยวผ้าชิ้นให้หลบไปด้านข้าง เพียงเห็นรูสวาทฉ่ำแฉะมีน้ำใสไหลเยิ้มคล้ายกับรอคอย นัยน์ตาคมกริบก็พร่ามัวดำดิ่งสู่วังวนราคะ รีบร้อนปลดซิปกางเกงควักเอาท่อนเนื้ออวบหนาออกมาอวดความยิ่งใหญ่สมตัว “ผมจะเซ็นเอกสารแล้วนะพรีมจ๋า” “ยะ...อย่านะคะ คุณโยจะทำอะไร” “เซ็นเอกสารน่ะสิ ผมจะเซ็นบนตัวพรีมอย่างตั้งอกตั้งใจเลยเชียว” รอยยิ้มร้ายกาจที่ผุดขึ้นบนริมฝีปากบางเฉียบดูอันตราย ไม่น่าไว้ใจ พริมาสัมผัสได้ถึงลางสังหรณ์บางอย่าง คิดจะขยับตัวหนีก็ทำไม่ได้ เธอเม้มปากนิ่วหน้าจ้องมองใบหน้าหล่อเหลามีเสน่ห์ชวนเคลิบเคลิ้มของเขา มั่นใจว่าผู้หญิงร้อยทั้งร้อยถ้าได้เห็นสีหน้าหื่นกระหายของเขาเข้า คงพากันแก้ผ้าเดินขึ้นเตียงให้เขาควบขี่สมใจ “หยุดนะคุณโย พรีมไม่เอา” “อย่าดื้อสิพรีม ผมจะเซ็นให้พรีมอยู่เนี่ย หรือคุณจะอู้งานชิ่งหนีไปแบบนี้กันล่ะ” โยธินเลียปากเหลือบตามองขึ้นมองใบหน้าแดงก่ำทั้งเขินทั้งอายระคนโมโห หนึ่งปีเต็มที่เขากับพรีมมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาว มันเป็นเซ็กซ์ที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าที่เคยได้รับจากผู้หญิงคนไหน “คนร้ายกาจ พรีมไม่น่าหลงกลคุณเลย ปล่อยนะ” “ครับ ร้ายกาจ ผมก็ร้ายกาจกับพรีมคนเดียว” พูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เสร็จ โยธินก็ดันท่อนเอ็นแข็งขึงร้อนจัดเหมือนแท่งเหล็กลนไฟสอดเข้าไปในกลีบกุหลาบฉ่ำชื้นที่สั่นระริกชูช่อรอรับอย่างกระตือรือร้น พริมาอาจไม่รู้ว่าร่างกายของเธอมีปฏิกิริยากับเขาเสมอ เพียงแค่สัมผัสแผ่วเบาก็ตอบสนองอย่างร่านร้อนยั่วยวนโดยไม่รู้ตัว “อ๊ะ คุณโย...” “ครับคนสวย อ่า...พรีมอย่ารัดแน่นนักสิ น้ำหมึกมันจะซึมเอานะ” โยธินครางเสียงต่ำพร่าพลางบดกรามแน่น ใบหน้าหล่อเหลาดูกระหายและดุร้ายเหมือนสัตว์ป่าที่ถูกขังไว้ในกรง มันกำลังพยายามจะฉีกกระชากกรงขังแล้ววิ่งออกมา ทำเอาชายหนุ่มต้องรีบกดข่มสัญชาตญาณดิบเถื่อนไว้ สอดวงแขนใต้ข้อพับเข่ารั้งให้สะโพกผายขยับเข้ามาใกล้ แล้วโถมกระหน่ำปากกาด้ามใหญ่จ้วงโจนลึกในกุหลาบสวยสด จดจ่อกระแทกกระทั้นดุดันหนักแน่นจนเสียงหวานหวีดร้องคร่ำครวญ ใบหน้าสวยผุดผาดแหงนเงยขึ้นเปล่งเสียงครางระงม ทั้งร่างสั่นกระเพื่อมตามจังหวะรุกล้ำบุกทะลวงเข้าหาราวกับจะฝากฝังตัวตนเข้ามาในร่างเธอจนหมด ฝังลึกสุดแก่น หัวทู่แดงก่ำบดขยี้กลีบกายสาวจนบวมช้ำปริเปล่ง เสียงน้ำเฉอะแฉะยามปากกาอวบยักษ์พุ่งแทงยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้พลุ่งพล่าน พอๆ กับผนังอ่อนนุ่มด้านในที่รัดแน่นราวกับปลอกเหล็ก บีบเคล้นหนุบหนับทำเขาแทบฉีดน้ำหมึกราดรดใส่กลีบกุหลาบหอมอวลกลิ่นยวนเย้ารัญจวน “โอ้ว! ซี้ดด...ด พรีมยังฟิตแน่นเหมือนกับวันแรกเลยนะ ผมจะคลั่งตายเพราะพรีมอยู่แล้ว อั่ก อ่าา” พั่บ พั่บ พั่บ สายตาร้อนแรงดุจเปลวไฟโหมกระพือหลุบมองกลีบกายสาวที่พลิกปลิ้นตามท่อนเนื้อ พอกระแทกเข้าใส่ก็ดูดรัดขมิบตอดราวกับเขาเป็นหัวขโมยที่ต้องจับกุมและหนีบให้ตาย พรีมจะรู้บ้างไหมว่าเขาจะเป็นบ้าทุกครั้งที่สัมผัสรุกล้ำล่วงเกินเธอ “คนทะลึ่ง อื้อ อื้อ อ๊ะๆๆ ละ... ลามก ว้าย! พรีมจุกนะ อย่าทำแรงแบบนั้น คุณโย อื้อ!” เธออ้อนวอนเสียงหอบกระเส่า เมื่อเขากระแทกกระทั้นตะบี้ตะบันเอวโถมใส่ไม่ยั้ง ทำเอาทั้งร่างโยกคลอนรุนแรง ทั้งโต๊ะสั่นสะเทือนส่งเสียงครืดคราดจนชวนหวาดเสียวว่ามันจะหักโครมพังลงมา ป้าบๆๆ “ฟู่...ตอดดีเหลือเกินพรีม ผมเสียวไปถึงทรวงแล้ว อ่า โอ อืม...รัดแน่นอีกที่รัก ผมจะได้ดิ้นหนีไปไหนไม่รอด ตกเป็นทาสรักคุณคนเดียว” พริมาเสียววูบตรงช่องท้องบีบรัดปากกาด้ามใหญ่ตัวร้ายที่จดเซ็นขีดเขียนบนตัวเธออย่างอุกอาจเอาแต่ใจ กดหลังเท้ากับบั้นเอวหนารั้งให้คนตังสูงบดเบียดเข้าหามากขึ้น มือเรียวประกบแก้มสากผงกหน้าขึ้นจูบเรียวปากหยักสุดเซ็กซี่ของอีกฝ่าย ขบเม้มยั่วเย้าพลางส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาเว้าวอนเขา เสือหิวที่ถูกเย้าแหย่จนตื่นตัวกระโจนเข้าฟัดพรมจูบใบหน้าสวยซึ้งตรึงใจอย่างหลงใหล โถมกระหน่ำแก่นกายร้อนระอุบดอัดเต็มเหนี่ยวจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตุบตับประสานเสียงครวญครางปานจะขาดใจของสาวสวยใต้ร่าง น้ำตาใสไหลกลิ้งด้วยความเสียวซ่าน ดวงตาเรียวดำขลับปรือปรอยมองใบหน้าเครียดขรึมบดกรามแน่นจนเป็นสันนูน แต่สายตาของเขากลับวาวโรจน์ด้วยเพลิงพิศวาสลุกไหม้เจือแววหวานล้ำที่เร่งจังหวะหัวใจเธอให้เต้นเร็วขึ้น พริมาหลบสายตาร้อนแรงแผดเผาดุจเพลิงผลาญใจของเขา ความสัมพันธ์ที่ต้องปกปิดไม่อาจเปิดเผยให้ใครรู้ได้ มันจะไปได้ไกลสักแค่ไหนกันเชียว หลังจากพายุอารมณ์สงบลง โยธินก็ถอดด้ามปากกาแท่งยาวออกโดยที่ส่วนหัวปริ่มน้ำหมึกไหลหยดลงพื้น ก่อนจะมองเรือนร่างเซ็กซี่น่าขยี้ของเลขา กลีบกุหลาบแดงก่ำเปรอะเปื้อนด้วยน้ำหมึกสีขาวที่ถูกล้นทะลักไหลออกมาเป็นทางยาว แต่พริบตาเดียวก็ถูกนิ้วชี้ของเขาอุดรูไว้จนไหลออกมาไม่ได้ “ทำไมถึงปล่อยในอีกแล้วล่ะค่ะ แถมยังไม่ยอมใส่ถุงยางด้วย” “เสียบสดมันเร้าใจกว่าเยอะนี่ แล้วพรีมคนสวยจะกลัวอะไร ในเมื่อพรีมกินยาคุม” พริมาสะดุ้งวาบในใจไปชั่วขณะ ก่อนจะปัดข้อมือเขาออกแล้วยันตัวลุกขึ้นนั่ง คราวนี้เขาไม่ได้แตะต้องหน้าอกเธอเลย มือเรียวจึงดึงชายกระโปรงลงกลับที่เดิม เพราะคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะพอใจแล้ว แต่ที่ไหนได้กลับปัดมือเธอออกแล้วโน้มหน้ามาครอบครองทรวงอกเต่งตึงอย่างรวดเร็ว ดูดเม้มอย่างโหยหิวเอาแต่ใจจนร่างอวบอัดแอ่นโค้งตามแรงดูดรั้ง สองขาเรียวยาวถูกจับขึ้นพาดบ่า ปากกาแท่งเดิมเหยียดตรงกดแทรกลึกในกลีบกายสาวอีกครั้ง ทำเอาปากเรียวสวยเผยออ้าเปล่งเสียงหวีดร้องอย่างกลั้นไม่อยู่ “อ๊าส์...!” พริมาครางลั่นเมื่อทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุดทันทีที่เขาโถมกายเข้ามา และก่อนที่จะถูกไฟราคะแผดเผาอีกครั้งเธอก็รีบร้องบอกให้เขาหยุดก่อนที่จะควบคุมตัวเองไม่อยู่ “คุณโย! หยุดนะคะ ปะ...ปล่อยพรีมก่อน อื้อ!!” “ผมปล่อยแน่ที่รัก แต่ปล่อยหลังจากที่ผมอิ่มแล้วนะ” นี่เป็นรูปแบบความสัมพันธ์ของเธอกับเขา รู้ทั้งรู้ว่าเล่นอยู่กับไฟก็ยังกระโดดเข้าไปให้ไฟเผาเล่น ถ้าวันใดวันหนึ่งที่เขามีคนรักเป็นตัวเป็นตนขึ้นมา เธอจะยังอยู่มองหน้าสบตาเขาได้อีกไหม คำตอบนั้นเธอรู้ดีแก่ใจ จนกว่าที่ความสัมพันธ์นี้จะจบลง เธอจะขอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเจ้านายสุดฮอตคนนี้ที่แทบทำเธอละลายเป็นวุ้นทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD