อาจารย์ของเธอบอกว่า ‘เขาจะไม่เสียเวลากับคนที่ไม่ใช่อนาคต แต่เขาพร้อมจะเริ่มต้นและใช้เวลาต่อจากนี้ไปอยู่กับคนที่แน่ใจว่าคืออนาคตของเขา’
ไม่มีคำว่าหลับฝันดี เป็นคำส่งเข้านอนที่ประหลาดที่สุดก่อนเขาจะวางสายเพราะต้องไปดูคนไข้ต่อ แต่เท่านี้ก็มากเกินพอทำให้เธอนอนหลับฝันดีอย่างมีความสุข เพื่อลืมตาตื่นขึ้นมาพบความจริงที่มีความสุขยิ่งกว่า
การได้เป็นคนสำคัญของใครสักคน การที่เขามีเราอยู่ในสายตาไม่ว่าจะใกล้หรือไกลมันเป็นอย่างนี้ มีความสุขอย่างนี้นี่เอง เธอเพิ่งเข้าใจเมื่อได้รัก
ญานิศาใช้เวลาหลังจบการศึกษาอย่างสมบูรณ์กลับมาพักผ่อนที่บ้าน ชีวิตในแต่ละวันของเธอดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ตื่นสายเป็นส่วนใหญ่ เวลาในช่วงกลางวันหมดไปกับการเล่นกับหลาน พาหมาไปเดินเล่นบ้างและทำขนม ตอนนี้นอกจากคุกกี้กับพวกขนมกรอบอย่างพาย เธอเริ่มพัฒนามาทำเบเกอร์รี่เนื้อนิ่มจำพวกเค้กและขนมปังอร่อย หลังจากเคยลองตอนหัดทำขนมแรกๆ เมื่อน
