“มีคนฝากมาให้แก”
“ฉันเนี่ยนะ” มีใครคิดพิเรนทร์ หรือเพื่อนเธอนี่ล่ะที่เล่นพิเรนทร์ไปเอง ท่ามกลางเสียงเชียร์ของน้องรหัสและเพื่อนทั้งโรงอาหาร ญานิศายังไม่ยื่นมือออกไปรับ เพราะเข้าใจว่าโดนเพื่อนอำ แล้วเดี๋ยวคงได้มาหน้าแตกทีหลังเพราะไม่ใช่ของตัวเอง
“มีคนเขาฝากให้เอามาให้จริงๆ รับไปเร็วๆ สิ ถ้าอยากรู้ก็อ่านการ์ดเอาเองละกัน” ยัยเอมก้มลงมากระซิบ แล้วเอากุหลาบสีขาวบริสุทธิ์ช่อใหญ่วางไว้ให้บนตัก ก่อนเดินออกไปหน้าตาเฉย ญานิศามองดอกไม้ที่เพื่อนยัดเยียดมาให้ด้วยความมึนงง ให้คิดยังไงเธอก็คิดไม่ออกว่าใครจะฝากมาให้ ถ้าไม่ใช่ด้วยเหตุผลเดียวคือเธอโดนเพื่อนแกล้ง
มีการ์ดสีขาวใบเล็กแผ่นหนึ่งติดมากับช่อดอกไม้ ท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ และน้องรหัสให้เปิดดู หญิงสาวตัดใจวางดอกไม้ช่อใหญ่ไว้บนเก้าอี้ตัวข้างๆ แล้วก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารในจานต่อ บอกตามตรงว่าเธอยังไม่ไว้ใจ กลัวว่ายัยเอมจะอำแล้วอีกเดี๋ยวก็มายึ
